Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο δημιουργός του εντυπωσιακού «σκάφους» είναι ένας σύγχρονος απόγονος του Ιουλίου Βερν. Ο Ζακ Ρουζερί, παθιασμένος με τον υδάτινο κόσμο, σχεδίασε το «SeaOrbiter» αφού πέρασε ώρες να παρατηρεί τους ιππόκαμπους. Ο εξηνταοκτάχρονος αρχιτέκτων έχει τα πόδια μέσα στο νερό και το μυαλό στα άστρα. Και ύστερα από τριάντα χρόνια έρευνας το «SeaOrbiter» μπαίνει φέτος σε πρόγραμμα κατασκευής. Παρότι το 25% από τα 30 εκατ. ευρώ του κόστους κατασκευής του δεν έχει βρεθεί ακόμη, ο Ρουζερί έχει εξασφαλίσει ήδη τα υπόλοιπα χρήματα από το Πανεπιστήμιο της Χαβάης, τον διαστημικό αεροσταθμό της Ευρώπης και άλλες γαλλικές εταιρείες κατασκευών και υψηλής τεχνολογίας.

Επίσης έχει έτοιμη απάντηση σε όσους έχουν εκφράσει ενστάσεις για το φιλόδοξο έργο του, οι οποίοι θεωρούν ότι πάσχει από «υπερβολική φαντασία» που θα το περιορίσει στο στάδιο του σχεδιασμού: «Ξεχνούν ότι τη δεκαετία του ’80 διέσχισα τον Ατλαντικό με το “Ακουασκόπ”, ένα πλοίο δικής μου επινόησης που επιπλέει ακόμη, κατασκεύασα τον υποθαλάσσιο οικισμό Γκαλατέ, συμμετείχα στο ρεκόρ υποθαλάσσιας διαβίωσης ζώντας 70 ημέρες κάτω από το νερό και βουτώντας με τους αστροναύτες της ΝASA κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής τους. Οταν λέω ότι είμαι θαλάσσιο θηλαστικό δεν είναι υπερβολή αλλά ένα βαθύ συναίσθημα. Οι ρίζες μου βρίσκονται στη θάλασσα».

Σε νεαρή ηλικία το 1956 παρακολούθησε την πρεμιέρα της ταινίας του Ζακ Ιβ Κουστό «Ο κόσμος της σιωπής». Επειτα από αυτή την αποκαλυπτική εμπειρία, ότι δηλαδή κάτω από τη θαλάσσια επιφάνεια υπήρχαν χρώματα, γαλαξίες κοραλλιών, εναλλαγές εποχών, δράματα και πάθη, ομορφιές και κήποι, ο Ζακ Ρουζερί αρχίζει να βουτά στις περιπέτειες του «Ναυτίλου» όπως τις περιέγραψε στα βιβλία του ο Ιούλιος Βερν. Σε αυτές προσέθεσε τα διακεκομμένα «μπιμπ, μπιμπ», πρώτα σήματα ήχου που εξέπεμπε ο διαστημικός δορυφόρος Σπούτνικ, τα κείμενα επιστημονικής φαντασίας του Ισαάκ Ασίμοφ και του συγγραφέα του «2001: η Οδύσσεια του Διαστήματος» Αρθουρ Τσαρλς Κλαρκ.

Το πάθος του για την τεχνολογία και τον ωκεανό έδειξε στον Ζακ Ρουζερί τον δρόμο για να βρει την κλίση του: «Ηθελα να χτίσω και ταυτόχρονα να ζω στη θάλασσα, για αυτό και άρχισα να φαντάζομαι περιβάλλοντα εμπνευσμένα από τον υδάτινο κόσμο». Και ύστερα έφτασε η στιγμή του «SeaOrbiter», το οποίο παρουσιάστηκε το περασμένο καλοκαίρι στην παγκόσμια έκθεση της Κορέας. Το δημιούργημα του γάλλου αρχιτέκτονα ακολουθεί τη γραμμή του «Βαθυσκάφους», του πρώτου υποβρύχιου παρατηρητηρίου μεγάλου βάθους που χρησιμοποίησε ο Κουστό στις θαλάσσιες εξερευνήσεις του –ένα ωκεανογραφικό εργαστήριο ερευνών.

Το «SeaOrbiter» είναι μια υποθαλάσσια οικιστική μονάδα σχεδιασμένη να φιλοξενεί 24 άτομα για 24 ώρες στον βυθό με τη δυνατότητα να αναδύεται έως και 12 μέτρα πάνω από την επιφάνεια του νερού. Η κίνησή του θα ακολουθεί τα ωκεάνια ρεύματα και θα αντλεί ενέργεια από τον Ηλιο, τον άνεμο και τα κύματα. Κατασκευασμένο από ανακυκλωμένο αλουμίνιο το σκάφος, βάρους 500 τόνων και ύψους 58 μέτρων, μπορεί να εξυπηρετήσει πληρώματα για αποστολές που η διάρκειά τους κρατά έως και 6 μήνες. Είναι εξοπλισμένο με πολλαπλούς σένσορες και συνδεδεμένο με δορυφόρους έτσι ώστε να συντελεί στην ιδανική ένωση της αβύσσου με το Σύμπαν.

Ο εξοπλισμός του «SeaOrbiter» δίνει τη δυνατότητα στους ερευνητές να κατέβουν στη θαλάσσια άβυσσο έως και στα 6.000 μέτρα. Ο Ζακ Ρουζερί φιλοδοξεί η πρώτη αποστολή του δημιουργήματός του να είναι η περιοχή γύρω από τον Κόλπο του Μεξικού (Gulf Stream).

Οι επιστήμονες θα έχουν τη δυνατότητα να μελετήσουν τη σχέση θάλασσας και κλιματικών αλλαγών, οι ειδικοί της υποβρύχιας αρχαιολογίας θα μπορούν να εξερευνήσουν τα αρχαία ναυάγια, ενώ οι αστροναύτες θα έχουν τη δυνατότητα μέσα σε συμπιεσμένο περιβάλλοντα χώρο να κάνουν ασκήσεις προσομοίωσης για τις συνθήκες στην ατμόσφαιρα του Διαστήματος.

Τελευταία Νέα