Αναζήτηση
«Το κυδώνι δεν είναι ακριβώς γλυκό, είναι είδος πρώτης ανάγκης, το έχεις πάντα στο σπίτι, μαζί με το σιμιγδάλι για χαλβά, το ψωμί, το λάδι, το γάλα, τις ελιές και τα μπαχάρια. (…) Αλλες το προτιμούν ξανθό, σχεδόν κομπόστα, άλλες το θέλουν βαθύ καφεπορτοκαλί και με παχύ σιρόπι, να σου κόβει την ανάσα η γλύκα, και άλλες, ανάμεσα σ’ αυτές κι εγώ και η γιαγιά η Ερατώ και η προγιαγιά, όχι βέβαια η μάνα μου η ανεπρόκοπη, πορτοκαλί ανοιχτό, πορτοκαλόχρυσο, ισορροπημένο, λίγο στυφό, να στέκεται στο δόντι, μα εύσαρκο, αφράτο και οπωσδήποτε συνοδευμένο από αμύγδαλο λευκό» μονολογεί η Ρούλα-Δήμητρα, βασική ηρωίδα της Χριστίνας Καράμπελα στους Καιρούς τέσσερεις. Είναι μια ηλικιωμένη γυναίκα, διαβητική πλην όμως παθιασμένη με τα γλυκά του κουταλιού, οι περιγραφές των οποίων δίνουν μερικές από τις καλύτερες σελίδες του μυθιστορήματος. Στο βιβλίο πρωταγωνιστούν ένας στοιχειωμένος πύργος στο Μαρούσι, γυναίκες που επικοινωνούν με τον Κάτω Κόσμο, σμυρναίικες συνταγές και παράξενες ερωτικές σχέσεις, στοιχεία δηλαδή που θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι συστατικά ροζ λογοτεχνίας, όχι όμως στην περίπτωση της Χριστίνας Καράμπελα. Στο σπονδυλωτό μυθιστόρημα – αναφορά στον μύθο της Περσεφόνης, η πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέας στήνει έναν σουρεαλιστικό κόσμο από αλλόκοτα πλάσματα που ζουν μεταξύ μαγείας και ρεαλισμού έχοντας ελάχιστη επαφή με τους υπόλοιπους θνητούς. Οι τέσσερις εποχές αντιστοιχούν σε τέσσερα πρόσωπα, τρεις γυναίκες και μόνο έναν άνδρα που παραβιάζει το γυναικείο άδυτο του πύργου. Είναι η Ρούλα-Δήμητρα και η κόρη της Πέρσα, η Ευρυδίκη, η «πιστή δούλα» όπως την αποκαλεί η ετοιμοθάνατη κυρά της, και ο Χαριτόπουλος, ένας συμβολαιογράφος με τα χαρακτηριστικά του χειμώνα και του χάρου, φωτοευαίσθητος, ψυχρός και μάλλον άκαμπτος, που ερωτεύεται την Πέρσα εμμονικά και κτητικά.
Δίπολα όπως ο θάνατος και η ζωή, η ερωτική επιθυμία και ο ψυχικός πόνος, τα πικρά συναισθήματα και τα γλυκά του κουταλιού, η ελευθερία και τα δεσμά των σχέσεων διατρέχουν αυτό το γυναικείο μυθιστόρημα που καταρρίπτει τα κλισέ του ρομαντικού έρωτα από τις πρώτες κιόλας σελίδες, όταν η Ρούλα αποκαλύπτει το μίσος της για τους άνδρες που εμφανίζονται μόνο για να γονιμοποιήσουν τις γυναίκες της οικογένειας.
