

Φοβού τούς προσφέροντας βοήθεια…
Στα χέρια του νέου υπουργού Ανάπτυξης Σκρέκα βρίσκονται ήδη οι θέσεις των ελληνικών τραπεζών για τα κόκκινα δάνεια. Μετά την πρόταση Δένδια για τα στεγαστικά δάνεια και την έκπληξη που προκάλεσε, οι επικεφαλής των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων έσπευσαν να ενημερώσουν τον διάδοχό τους, ώστε να αποφύγουν ανάλογα «ατυχήματα». Το κείμενο έστειλε ο πρόεδρος της Ενωσης Ελληνικών Τραπεζών Γιώργος Ζανιάς.
Επισήμως, οι τέσσερις συστημικές τράπεζες εμφανίζονται ενωμένες. Ημιεπισήμως, μία από τις τέσσερις είχε βάλει το χεράκι της βοηθώντας τον Δένδια να διαμορφώσει τη ρύθμιση για τα στεγαστικά και μια άλλη συμφωνούσε. Αντιθέτως, μια τρίτη δεν συμφωνούσε καθόλου, μα καθόλου, και ο λόγος της μετράει –όχι μόνο λόγω δεσπόζουσας θέσης στην αγορά αλλά και λόγω ειδικής σχέσης με το Μέγαρο Μαξίμου. Ο Δένδιας πάλι, από την πλευρά του, εμφανιζόταν διατεθειμένος να βοηθήσει τον Σκρέκα. Οχι μόνο γιατί το πολιτικό του γραφείο είναι κοντά και θα μπορούσε να περνάει κανένα απόγευμα. Αλλά και γιατί διαθέτει στον νέο υπουργό την άτυπη ομάδα συμμαθητών του από το Κολλέγιο Αθηνών που δούλεψε αμισθί τον Αύγουστο μη πηγαίνοντας διακοπές ώστε να βρεθεί λύση για τα κόκκινα δάνεια.
Ως γνωστόν, όλα τα κακά ξεκινούν από τις καλές προθέσεις. Μόνο που δεν έχουν όλοι –πολιτικοί και τραπεζίτες –οι εμπλεκόμενοι στην υπόθεση των κόκκινων δανείων τις ίδιες προθέσεις.
Προβληματισμοί επί προβληματισμών
«Καταλαβαίνω τους πολιτικούς περιορισμούς σας», φέρεται να είπε αρκετά προβληματισμένος ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφκανγκ Σόιμπλε στον συνομιλητή του, «αλλά έχω και εγώ τους δικούς μου». Σε ποιον συνομιλητή; Στον έλληνα υπουργό Οικονομικών Γκίκα Χαρδούβελη κατά τη συνάντηση που είχαν πριν από 15 ημέρες στο Βερολίνο. Βλέπετε η αξιοποίηση του ποσού των 11,5 δισ. ευρώ του ΤΧΣ για άλλον σκοπό (όπως δηλαδή για τη γραμμή πίστωσης εξόδου της Ελλάδας στις αγορές, που θέλει η Αθήνα), πλην της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, πρέπει να έχει την έγκριση του γερμανικού Κοινοβουλίου. Και αυτό έχει γίνει ένας εφιάλτης ακόμη και για τον σκληρό χερ Σόιμπλε…
Ασε που τα 11,5 δισ. ευρώ δεν είναι το μοναδικό ελληνικό αγκάθι για τη Γερμανία όπως διημείφθη στην ίδια συνάντηση. Το άλλο είναι η σχέση του ΔΝΤ με την Ελλάδα μετά το τέλος του Μνημονίου. Ως γνωστόν ούτε οι γερμανοί βουλευτές –πολύ περισσότερο δε, μετά την άνοδο της Εναλλακτικής ομάδας των ευρωσκεπτικιστών –ούτε αυτοί των βόρειων χωρών θέλουν να φύγει ολοκληρωτικά το ΔΝΤ από τη χώρα μας. Του επιφυλάσσουν νέο ρόλο. Θέλουν να συμμετέχει, έστω και σε εκδοχή πιο… λάιτ!
Με το αίμα των άλλων
Ξέρετε τι απάντησε ο Τόμσεν στον Στουρνάρα που παραπονέθηκε γιατί η τρόικα δεν αφήνει την Ελλάδα να ανασάνει παρότι έχει κάνει διπλάσια προσπάθεια από την Πορτογαλία; Οχι μόνο δύο αλλά έξι φορές περισσότερη προσπάθεια έχει κάνει η Ελλάδα αλλά δεν έχει αξιοπιστία το πολιτικό σας σύστημα, απάντησε ορθά κοφτά ο Τόμσεν. Ο οποίος όμως θα πρέπει να ευλογάει το ελληνικό πολιτικό σύστημα και την αναξιοπιστία του! Διότι με τέτοια συνταγή λιτότητας, έξι φορές πιο ισχυρή από της Πορτογαλίας που επιβλήθηκε τελικά στην Ελλάδα πώς να μην προαχθεί ο κύριος Τόμσεν –όπως και έγινε πριν από λίγες ημέρες –από εκπρόσωπο του ΔΝΤ στην τρόικα σε επικεφαλής του ευρωπαϊκού τμήματος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου; Ετσι εύκολα –με το αίμα των άλλων –κερδίζονται οι υψηλές θέσεις;
Τι θα περισσέψει;
Γιατί ο Γιάννης Στουρνάρας στη δήλωσή του στα «ΝΕΑ» για τα 11,5 δισ. ευρώ του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας είπε ότι «το μεγαλύτερο μέρος τους θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως προληπτική γραμμή στήριξης» και όχι το σύνολο; Γιατί ο κεντρικός τραπεζίτης έχει έννοια και για άλλες τράπεζες εκτός από τις τέσσερις συστημικές που βγήκαν «καθαρές» από τον έλεγχο της ΕΚΤ και τις οποίες αναλαμβάνει πλέον η Φρανκφούρτη. Συγκεκριμένα, τώρα ψάχνει τις συνεταιριστικές ενώ και οι άλλες μη συστημικές ίσως χρειαστούν το «μαξιλάρι» τους. Πάντως, μιλάμε για σχετικά μικρό ποσό, διευκρινίζουν αρμόδιες πηγές.
Πληρώνουν τους Ρώσους
Περισσότερο από εμφανής είναι η δυσαρέσκεια του Μπακού για τη νέα έρευνα που διέταξε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού σχετικά με την εξαγορά του ΔΕΣΦΑ από τη Socar. Για έναν διαγωνισμό, δηλαδή, που έχει ολοκληρωθεί από τον Ιούνιο του 2013. «Θέλει η Ευρώπη την ανάμειξη του Αζερμπαϊτζάν στην ενεργειακή ασφάλεια;» είναι ο χαρακτηριστικός τίτλος άρθρου της αρχισυντάκτριας του πρακτορείου Trend.az, που εκφράζει την επίσημη κυβερνητική γραμμή. Το άρθρο υπαινίσσεται μάλιστα ότι οι Αζέροι μπορεί να πληρώνουν τις «αμαρτίες» της Gazprom. «Κάνουμε υπομονή, αλλά υπάρχουν και άλλα μέρη για επενδύσεις και σχέδια πιο κερδοφόρα» δήλωσε χθες με νόημα στο αζερικό πρακτορείο APA και ο ισχυρός άνδρας της Socar, Ρόβναγκ Αμπντουλάγιεφ.