Βαγγέλας ο φουριόζος

Είναι εκρηκτικός, αθυρόστομος, πολιτικά εύστροφος όσο και παρορμητικός. Την περασμένη εβδομάδα βρέθηκε ξανά στο επίκεντρο της δημοσιότητας όταν off the record εκτίμησε ότι η Ολομέλεια θα χρειαστεί να συγκληθεί εκτάκτως καθώς οι 120 υπογραφές για το δημοψήφισμα για τη «μικρή ΔΕΗ» είχαν συγκεντρωθεί

Ηταν ο πρώτος και πιο επιτυχημένος γραμματέας της ΝΔ από το 2001 και μετά. Ωστόσο τη θέση του στο νεοδημοκρατικό στερέωμα την έχει κερδίσει εξ εφόδου τη δεκαετία του ’80 ως επικεφαλής της ΟΝΝΕΔ. Τότε που ως «ντοράκι» –αλλά όχι «ρέιντζερ» –εξολόθρευε τους αντιπάλους του με τη «μέθοδο του αμφιθεάτρου». Σήμερα, στα 61 του χρόνια, ως Πρόεδρος της Βουλής πλέον, εξακολουθεί συχνά να προκαλεί με τη στάση του.

Φταίει ο αντισυμβατικός χαρακτήρας του; Το γεγονός ότι –όπως λένε –είναι «ένας κριός πρώτης γραμμής και όχι ένας νερόβραστος διπλωμάτης της πολιτικής»; Ή μήπως του έχει πέσει στενό το θεσμικό σακάκι του Προέδρου;

Την περασμένη εβδομάδα βρέθηκε ξανά στο επίκεντρο της δημοσιότητας. Αφορμή στάθηκε η εκτίμησή του –σε ανεπίσημη συζήτηση με τους κοινοβουλευτικούς συντάκτες –ότι υπήρχαν οι 120 υπογραφές για το δημοψήφισμα περί πώλησης της «μικρής ΔΕΗ», άρα η Ολομέλεια θα χρειαστεί να συγκληθεί εκτάκτως. Στο Μαξίμου έμειναν άφωνοι. Ο Μεϊμαράκης δεν τα πάει καλά με τα δημοσιογραφικά off. Συχνά προσφεύγει σε αυτά όταν έχει κάτι σημαντικό ή πικάντικο να πει. Αυτό συμβαίνει από ενημερώσεις δημοσιογράφων μέχρι πρωτοχρονιάτικη κοπή πίτας και εκτείνεται σε πάσης φύσεως πληροφορίες.

Πολιτικό ον. Την περασμένη Δευτέρα ο Μεϊμαράκης μπήκε δύο φορές στην αίθουσα των κοινοβουλευτικών συντακτών για να εξηγήσει ότι όσα είχε πει αρχικά ήταν ανεπίσημα. Και να διευκρινίσει πως θα κάνει ό,τι υποδεικνύει ο θεσμικός ρόλος του. Ευγενικά μάλιστα, άφησε να εννοηθεί ότι ενοχλήθηκε που είδε το όνομά του να δημοσιεύεται.

Γιατί το έκανε; Και γιατί μετά τα αδειάσματα του Μαξίμου το βράδυ της Δευτέρας, την επομένη ξαναμίλησε στους δημοσιογράφους; «Ο Μεϊμαράκης είναι βαθύτατα πολιτικό ον, με στρατηγική μακράς πνοής. Ως πολιτικό ον, κατάλαβε την παγίδα του Τσίπρα. Προφανώς είναι ΝΔ, αλλά έπρεπε να κρατήσει τον κοινοβουλευτισμό σε ένα επίπεδο» υποστηρίζει βουλευτής της ΝΔ, ο οποίος συμφωνεί με τη στάση του. Αλλος κοινοβουλευτικός παράγοντας από τον χώρο της ΝΔ σημειώνει: «Ετσι είναι ο Βαγγέλας! Οταν διάβασε ότι τον αδειάζει το Μαξίμου, ξαναπήγε στους κοινοβουλευτικούς για να πει: “Αυτός είμαι! Δεν είμαι αντάρτης! Είπα την άποψή μου!”».

Ο ίδιος ο Μεϊμαράκης εξεπλάγη, πάντως, με την υπεραντίδραση του Μαξίμου, δηλαδή, το να βγει η Σοφία Βούλτεψη και να ξεκαθαρίσει ότι δεν αθροίζονται οι υπογραφές στις προτάσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Ο Πρόεδρος της Βουλής θεωρούσε ότι, εκ του ρόλου του, δεν μπορούσε να αποκλείσει εκ προοιμίου το άνοιγμα της Ολομέλειας για να συζητηθεί το θέμα. Εν μέρει και για λόγους θεσμικής υστεροφημίας! Ο Μεϊμαράκης θεωρούσε ότι η κυβέρνηση δεν είχε κάτι να φοβηθεί και δεν έπρεπε να αφήσει το θέμα να σέρνεται έως τον Οκτώβριο που θα ξανάνοιγε η Ολομέλεια. Επιφυλακτικός ήταν και στο θέμα επιτάχυνσης της έκδοσης του ΦΕΚ για το νομοσχέδιο περί «μικρής ΔΕΗ», κάτι στο οποίο δεν συναίνεσε η Προεδρία της Δημοκρατίας (τελικώς αριθμό ΦΕΚ πήρε χθες το απόγευμα, κατόπιν εορτής). Εν πολλοίς, ο Μεϊμαράκης πίστευε ότι ο πολίτης θα θεωρούσε το αίτημα δημοψηφίσματος του ΣΥΡΙΖΑ ως πολιτικά τερτίπια, στα οποία η κυβέρνηση δεν θα έπρεπε να φαίνεται ότι απαντά με αντίστοιχα τερτίπια. Παρότι τόσο οι χειρισμοί όσο και η κατάληξη την Παρασκευή το πρωί, ακριβώς μια τέτοια εντύπωση δημιούργησαν.

Με τσαμπουκά. Είναι γιος του Γιάννη Μεϊμαράκη, βουλευτή Ηρακλείου της ΕΡΕ, και ανιψιός του Βασίλη, βουλευτή του Λαϊκού Κόμματος. Ο ίδιος όμως θεωρείται βγαλμένος από τα σπλάγχνα της ΝΔ, έστω και αν του αρέσει να λέει ότι «παρότι Δεξιός, ήμουν κι εγώ στο Πολυτεχνείο». Το 1979 ο νεαρός με το προσωνύμιο Βαγγέλας, ως φρέσκο στέλεχος, συμμετείχε στην Κίνηση της Βόλβης. Ηταν μια ανανεωτική κίνηση στελεχών του φιλελεύθερου χώρου, που ζητούσαν τη μετατροπή του κόμματος από αρχηγικό σε κόμμα αρχών. Το 1984 εκλέγεται πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ. «Ηταν σκληρός Δεξιός, αλλά δεν υπήρξε ρέιντζερ με ρόπαλα» θυμάται τότε μέλος της ΟΝΝΕΔ και σημερινός βουλευτής της ΝΔ. Προσθέτει μάλιστα πως όταν ο Μεϊμαράκης ανέλαβε, «καθάρισε την ΟΝΝΕΔ από τους Ακροδεξιούς». Αλλοι νεολαίοι της εποχής βέβαια, πολιτικοποιημένοι σε άλλες παρατάξεις όπως η Πανσπουδαστική, τον περιγράφουν ως «άγριο νέο, με μπόλικο τσαμπουκά».

Στο πέμπτο Συνέδριο της ΝΔ, το 2001, εκλέγεται γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής. Οποιον νεοδημοκράτη βουλευτή και να ρωτήσει κάποιος, έχει να πει τα καλύτερα για εκείνον:έδωσε υπόσταση στον θεσμό και λειτούργησε ως ενοποιητικό στοιχείο στη γαλάζια παράταξη. Διατήρησε το αξίωμα μέχρι τον Φεβρουάριο του 2006, οπότε και για μία τριετία αναλαμβάνει καθήκοντα υπουργού Εθνικής Αμυνας.

Ανθρωποι που παρακολουθούν την πορεία του όλα αυτά τα χρόνια, υποστηρίζουν ότι το 2009, μετά την αποχώρηση του Καραμανλή, ο Βαγγέλης έκανε μεγάλη «κοιλιά». Το 2011 αρχίζει να σκέφτεται σοβαρά το ενδεχόμενο να μην είναι ξανά υποψήφιος βουλευτής. Τελικά αλλάζει γνώμη. «Θα είμαι υποψήφιος. Πριν προκύψει το θέμα με τον ΛΑΟΣ και τα υποβρύχια δεν ήμουν σίγουρος. Ημουν 50-50. Τώρα είμαι» είχε δηλώσει στη Βουλή. Σύμφωνα με γαλάζιο βουλευτή, «τότε τον κράτησε όρθιο ο Σαμαράς». «Στα δύσκολα ο Βαγγέλης ανασταίνεται και παίρνει ρόλο. Στα εύκολα μένει σιωπηλός» προσθέτει.

Τα «γαλλικά».Σύμφωνα με την ίδια γραμμή πληροφόρησης, ο Μεϊμαράκης «θυμώνει εύκολα, εκρήγνυται και ξεπερνά τα όρια της αντιπαράθεσης σε προσωπικά τετ α τετ». Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει το πρωτοφανές φραστικό επεισόδιο τον Μάιο του 2011 στη Βουλή με πρωταγωνιστή τον σημερινό Πρόεδρο της Βουλής και τον πρώην βουλευτή του ΛΑΟΣ Ιωάννη Κοραντή. Ο δεύτερος τον είχε κατηγορήσει ότι πήρε μίζες για τα υποβρύχια. Συναντήθηκαν σε μια Επιτροπή της Βουλής, ο Κοραντής τον χαιρέτησε και ο Μεϊμαράκης του απάντησε γηπεδικά –όπως είπε αργότερα. «Δεν γίνεται να με λέει κλέφτη και να του πω και καλημέρα! Ως υπουργός δεν παρέλαβα τον “Παπανικολή” γιατί έγερνε, δεν θα με κατηγορούν κιόλας ότι τα πήρα!» εξηγούσε τότε σε συνομιλητές του.

Ενα χρόνο αργότερα στην αίθουσα των κοινοβουλευτικών συντακτών, με άπταιστα γαλλικά απάντησε και στα δημοσιεύματα κυριακάτικης εφημερίδας για την «υπόθεση Καρούζου». Μόνο που αυτή τη φορά, δεν ήταν απλώς ένας βουλευτής της ΝΔ αλλά ο Πρόεδρος της Βουλής. Μία ημέρα αργότερα, στην αίθουσα της Ολομέλειας, επιτέθηκε με αγοραία γλώσσα κατά του Προκόπη Παυλόπουλου επειδή είχε δώσει συνέντευξη στον ραδιοφωνικό σταθμό του ίδιου ΜΜΕ. Ολοι άκουσαν τι του είπε. Οι δυο τους όμως, τα βρήκαν αργότερα και αρνήθηκαν το επεισόδιο.