Μια από εκείνες τις βαθυστόχαστες μαντινάδες από την λεβεντογέννα Κρήτη λέει: «Για να λογάσαι κύριος, δεν χρειάζεσαι γραβάτα, μον’ σαι τίμιος, σωστός, και να μιλάς σταράτα».
Ενώ μία άλλη που βγήκε τα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ λέει: «Φούρκα μη γίνει στο λαιμό, γι’ αυτό και δε φοράνε, γραβάτες εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ, αυτοί που κυβερνάνε».
Με αφορμή την δωρεάν παράσταση που προσέφερε απλόχερα χθες ο Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρνηση, έχει αξία να σκεφτούμε τι ακριβώς συνέβη στο Ζάππειο. Γιατί όλο αυτό το πάρτι που στήθηκε με ξεκάθαρους προπαγανδιστικούς λόγους και από συγκεκριμένους επικοινωνιολόγους;
Καμιά λύση
Είναι προφανές ότι είπαν πολλοί χθες στον Τσίπρα να μη φορέσει γραβάτα διότι αφενός πρόκειται περί μιας αστείας εικόνας, κι αφετέρου διότι καμιά λύση για το χρέος δεν επιτεύχθηκε. Λύση θα ήταν η διαγραφή του χρέους ή μέρος αυτού όπως συνέβη με την περίπτωση του PSI το 2012 όπου μπήκε «μαχαίρι» στο χρέος σε ένα ποσό πάνω από 100 δις, έστω και με τις τεράστιες απώλειες που υπέστησαν τα ασφαλιστικά ταμεία.
Ακόμη και οι αποφάσεις που ελήφθησαν προχθές δεν είναι τελεσίδικες, δεν έχουν άμεσο αποτέλεσμα, αλλά θα κριθούν στο μέλλον και από τις οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις.
Όμως, ας σκεφτούμε καλύτερα: Γιατί κάποιοι επικοινωνιολόγοι είπαν στον πρωθυπουργό να παίξει με τη γραβάτα σε μια, ούτως ή άλλως ιστορική στιγμή (απ’ όλες τις απόψεις και τις πλευρές κι αν το δει κανείς); Και κυρίως γιατί να φορέσει τώρα τη γραβάτα κι όχι όταν θα βγει η χώρα από το μνημόνιο, στις 20 Αυγούστους, καίγοντας ακόμη κι αυτό το επικοινωνιακό τέχνασμα;
Διότι είναι σίγουρο ότι κάποιος τον συμβούλευσε να ανοίξει το θέμα, να φορέσει την γραβάτα, να χειροκροτηθεί από το ελεγχόμενο κομματικό ακροατήριο και με θεατράλε κινήσεις στη συνέχεια να την βγάλει και να χαριεντιστεί με τον Πάνο Καμμένο ο οποίος τελικά την έβγαλε κι αυτός έμπλεοι ενθουσιασμού και με το ακροατήριο να γελά, να κάνει αστεία, να χειροκροτεί τους δύο όμοιους πολιτικούς.
Ο λόγος είναι απλός. Αν διαβάσει κανείς από χθες πόσα γράφτηκαν, πόσες φωτογραφίες αναρτήθηκαν, πόσα σχόλια ακολούθησαν, θα αντιληφθεί ότι πέτυχε το σκοπό της η γραβάτα.
Ο πλήρη αποπροσανατολισμός της κοινή γνώμης.
Ποιος ασχολείται
Την ίδια ώρα που όλη η Ελλάδα συζητά για τη γραβάτα του Τσίπρα, ποιος ασχολήθηκε με τη συμφωνία για το Μακεδονικό που μόλις προ εβδομάδος υπογράφηκε και δεν μπορεί να ξεχαστεί έτσι εύκολα; Όπως δεν μπορούν να αποκρυβούν και οι συνεχείς αποδοκιμασίες σε βάρος βουλευτών αλλά και η εξαφάνιση του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ στη Βόρεια Ελλάδα;
Ποιος ασχολήθηκε με τη συνέχιση της σκληρής λιτότητας και τις δεσμεύσεις της κυβέρνησης για πρωτοφανή πλεονάσματα για τα επόμενα 42 χρόνια και βλέπουμε;
Ποιος ασχολήθηκε, τουλάχιστον χθες με το γεγονός ότι διαψεύστηκαν όσοι υποστήριζαν ότι δεν θα περικοπούν οι συντάξεις ή όπως παραδέχθηκε ο βουλευτής Δ. Μάρδας «δεν κουρεύονται οι συντάξεις, μέρος των συντάξεων κουρεύεται»;
Ποιος ασχολείται με το γεγονός ότι τα υπερπλεονάσματα σημαίνουν σκληρές μεταρρυθμίσεις; Ότι εγκαταλείφθηκε το γαλλικό μοντέλο που προέβλεπε σύνδεση της αποπληρωμής των δανείων με την ανάπτυξη της χώρας;
Δε γίνεται καμιά ουσιαστική συζήτηση για τα εθνικά θέματα. Για τον ανεξέλεγκτο Ερντογάν ή για τα Σκόπια ή την… Τσαμουριά μιας και ανοίγει και τέτοιο θέμα ο Κοτζιάς;
Οι νέοι που πιθανότατα να έκαναν καζούρα στα social media, ξεχνούν εύκολα ή πιάνουν άλλον πολιτικό για να τον βρίσουν ή να το χλευάσουν.
Όμως, οι μεγαλύτεροι μπορεί να αναγνώρισαν το θάρρος και τον κυνισμό του Τσίπρα αλλά δεν παύουν να είναι… νοικοκυραίοι. Κι ως τέτοιος θα κριθεί στην κάλπη.
Επικοινωνιακή καταιγίδα
Εχουμε, λοιπόν την πρώτη ουσιαστικά επικοινωνιακή καταιγίδα της κυβέρνησης που στο τέλος της ημέρας έχει πετύχει τον σκοπό της. Φωτογραφίες του Τσίπρα και της γραβάτας του υπάρχουν παντού κι αυτό από μόνο του είναι επιτυχία.
Ακόμη κι αν πολλοί μιλούν για γελοία ή θλιβερά πολιτικά παίγνια κατά βάθος ξέρουν ότι η… λαϊκή απογευματινή παράσταση του κ. Τσίπρα και του κ. Καμμένου μπορεί να τιμηθεί με φωτογραφίες της στιγμής.
Το πολιτικό μάναζμεντ νίκησε κατά κράτος την σοβαρότητα και της δύναμης της αλήθειας. Νίκησε όμως και όσους πιστεύουν ότι Ελλάδα μπορεί να αλλάξει πάντα. Οι φιέστες, οι γραβάτες, το θέατρο κυριάρχησαν και… γαία πυρί μειχθήτω. Αλλά μια γραβάτα δεν μπορεί να κρύψει το πολιτικό αδιέξοδο, και κυρίως οι φωτογραφίες της στιγμής μπορούν να μετατραπούν σε «φούσκες» τις οποίες θα ξεχάσουν όλοι την επόμενη ημέρα, ειδικά όταν έρθει ο λογαριασμός…