Ενας ζιφιός στα ανοιχτά της Καλιφόρνιας έκανε την πιο μεγάλη κατάδυση που έχει καταγραφτεί ποτέ φτάνοντας σε βάθος 2.992 μέτρων. Ακόμη ένας ζιφιός, από το ίδιο κοπάδι, παρέμεινε κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας για 137,5 λεπτά, επισκεπτόμενος μάλιστα και μεγάλα βάθη.

Το βάθος της κατάδυσης και ο χρόνος παραμονής αποτελούν ρεκόρ για τον κόσμο των θηλαστικών, ανέφεραν οι επιστήμονες από το Cascadia Research Collective στην Ολίμπια της Ουάσιγκτον, που παρακολούθησαν τα συγκεκριμένα κητώδη για χρονικό διάστημα τριών μηνών με τη βοήθεια πομπών που τοποθέτησαν στα ουραία πτερύγιά τους.

Το βάθος όπου έφθασε το συγκεκριμένο θηλαστικό, το οποίο ως είδος γνωρίζει μεγάλη κατανομή στους ωκεανούς του κόσμου, είναι αντίστοιχο με το ύψος που έχουν επτά ουρανοξύστες σαν το Εμπάιρ Στέιτ Μπίλντινγκ που βρίσκεται στη Νέα Υόρκη. Οι επιστήμονες που δημοσίευσαν τα δεδομένα της κατάδυσης-ρεκόρ του ζιφιού στην επιθεώρηση «Plos One», είχαν τοποθετήσει πομπούς σε οκτώ τέτοια κητώδη. Η τοποθέτηση των πομπών ήταν δύσκολη διαδικασία καθώς αυτά τα ζώα δεν πλησιάζουν ποτέ τα πλοία και περνούν μεγάλο μέρος της ζωής τους κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.

Οι ζιφιοί δεν ξεπερνούν σε μήκος τα επτά μέτρα και το βάρος τους φτάνει μέχρι τους τρεις τόνους. Εχει αποδειχθεί ότι είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι και ευάλωτοι από τα συστήματα ηχοεντοπισμού (σόναρ) των πολεμικών πλοίων και των υποβρυχίων, αλλά επί του παρόντος δεν έχει κατανοηθεί επαρκώς με ποιο τρόπο τα σόναρ επηρεάζουν ζωτικές λειτουργίες τους.

Γεγονός είναι ότι οι περισσότερες γνώσεις που έχουν οι επιστήμονες για αυτά τα πλάσματα προέρχονται από τη μελέτη νεκρών ζιφιών που εκβράζονται στις ακτές.

Μέχρι σήμερα, η μεγαλύτερη κατάδυση ζιφιού που είχε καταγραφτεί από επιστήμονες ήταν 1.188 μέτρα, ανέφερε μία από τους επιστήμονες που μελέτησαν τα κητώδη, η βιολόγος Ερίν Φαλκόουν.

Και για τον λόγο αυτό, συμπλήρωσε, νιώσαμε μεγάλη έκπληξη όταν είδαμε τα δεδομένα για το νέο ρεκόρ.

Οι ειδικοί λένε πως σε αυτά τα θηλαστικά, για να αντέξουν την τεράστια πίεση σε τόσο μεγάλο βάθος, οι πνεύμονες και η τραχεία τους έχουν εξελιχθεί με τέτοιον τρόπο ώστε να αλλάζει η μορφολογία τους. Στη συνέχεια, όσο ανεβαίνουν από τα μεγάλα βάθη προς την επιφάνεια αυτή αποκαθίσταται. Καλύπτουν μάλιστα τις ανάγκες τους σε οξυγόνο χάρη στις μεγάλες ποσότητες μυοσφαιρίνης που διαθέτουν (μυοσφαιρίνη είναι μία πρωτεΐνη που μεταφέρει οξυγόνο στους μυς).

Στην Ελλάδα

Οι ζιφιοί (Ziphius cavirostris) ζουν στον Ατλαντικό, στον Ειρηνικό και στον Ινδικό Ωκεανό. Ζουν επίσης και στη Μεσόγειο και μάλιστα είναι γνωστή η παρουσία τους στη Νότια Κρήτη και στο Ιόνιο αλλά και σε βαθιές λεκάνες όπως στην περιοχή μεταξύτης Χαλκιδικής καιτων Βόρειων Σποράδωνή κοντά στη Λήμνο.