Η απάντηση είναι συνήθως από την μαύρη αγορά ή από τον εγκληματικό υπόκοσμο. Εάν έχει κανείς τις κατάλληλες επαφές εκεί μπορεί να αγοράσει ένα Καλάσνικοφ με μόλις 1.000 ευρώ,
Τέτοια όπλα προέρχονται από πολλές πηγές. Κάποια έχουν κλαπεί από καταστήματα όπλων, από άτομα, από την αστυνομία ή από τα οπλοστάσια του στρατού.
Αλλά σήμερα τα περισσότερα είναι εισαγόμενα από τα περισσεύματα των βαλκανικών πολέμων της δεκαετίας του 1990. Αυτές οι συγκρούσεις άφησαν εκατομμύρια όπλα στα χέρια πολιτών. Πολλοί κράτησαν τα όπλα τους, συχνά από τον φόβο ότι ο πόλεμος μπορεί να ξαναρχίσει. Εκτιμάται ότι στην περιοχή αυτή, με συνολικό πληθυσμό περίπου 25 εκατομμυρίων ανθρώπων, υπάρχουν 6,2 εκατομμύρια πυροβόλα όπλα.
Αλλες περιοχές συγκρούσεων στα σύνορα της Ευρώπης θα μπορούσαν να αποτελέσουν νέα πηγή όπλων: νωρίτερα εφέτος, η Europol προειδοποίησε ότι οι συγκρούσεις στη Λιβύη και την Ουκρανία θα μπορούσαν να καταστήσουν διαθέσιμα σε τρομοκράτες περισσότερα πυροβόλα και εκρηκτικά.
Οι κανόνες έγιναν αυστηρότεροι κατά την διάρκεια των ετών. Στη Γαλλία, οι ιδιώτες απαγορεύεται να κατέχουν στρατιωτικά όπλα, ενώ οι αγοραστές περιστρόφων ή κυνηγετικών τουφεκίων πρέπει να περάσουν από αυστηρούς ελέγχους. Μέχρι το 2006, όταν ο νόμος άλλαξε, οποιοσδήποτε Βέλγος μπορούσε να αγοράσει ένα όπλο απλά με την επίδειξη της αστυνομικής του ταυτότητας.
Οι επιθέσεις στο Παρίσι έχουν δώσει νέα πανευρωπαϊκή ώθηση για πιο αυστηρούς νόμους. Την περασμένη εβδομάδα, οι υπουργοί Δικαιοσύνης και Εσωτερικών της ΕΕ στήριξαν σχέδια για να καταστήσουν δυσκολότερη την απόκτηση όπλων.
Αλλα μέτρα περιλαμβάνουν αυστηρότερους κανόνες για την αγορά όπλων ή πυρομαχικών μέσω του Διαδικτύου και κοινά πρότυπα της ΕΕ για την σήμανση των όπλων ώστε να είναι ευκολότερος ο εντοπισμός. Υπάρχει επίσης σχέδιο για ένα κεντρικό σύστημα παρακολούθησης της Ιντερπόλ, το οποίο θα καταγράφει όλα τα πυροβόλα όπλα που έχουν χαθεί, κλαπεί ή διακινηθεί.