Ενώ απομένουν μόνο δύο εβδομάδες για τον πρώτο γύρο των γαλλικών προεδρικών

εκλογών και λιγότερο από ένας μήνας για τη μονομαχία του δεύτερου γύρου, οι

ομοιότητες στα προγράμματα των δύο κύριων υποψηφίων προκαλούν απογοήτευση στο

εκλογικό σώμα.

Ο απερχόμενος πρόεδρος Ζακ Σιράκ φέρεται στην τελευταία σφυγμομέτρηση να

παίρνει το προβάδισμα από τον σοσιαλιστή αντίπαλό του, τον πρωθυπουργό Λιονέλ

Ζοσπέν. Στην εν λόγω δημοσκόπηση, που δημοσιεύτηκε χθες από την εφημερίδα

“Ζουρνάλ ντι Ντιμάνς”, περίπου το 47% των Γάλλων ψηφοφόρων είναι πολύ ή

σημαντικά ικανοποιημένο από τις επιδόσεις του Σιράκ ως προέδρου (τον περασμένο

μήνα, 42%). Όσο για τον Ζοσπέν, η δημοτικότητά του έπεσε ελαφρώς, στο 42% τον

Απρίλιο από 43% τον Μάρτιο. Η σφυγμομέτρηση φάνηκε να επιβεβαιώνει την τάση

που είχε διαπιστωθεί και από άλλες τελευταίες έρευνες – ο Σιράκ φαίνεται πως

αρχίζει να υπερέχει ελαφρώς του Ζοσπέν, σε μια αναμέτρηση για την οποία οι

περισσότεροι παρατηρητές συμφωνούν ότι θα διεξαχθεί τελικά στήθος με στήθος.

Σύνδρομο Αλ Γκορ

Το Ρώυτερ υποστηρίζει πως ο Ζοσπέν πάσχει από το “σύνδρομο Αλ Γκορ”: όπως ο

υποψήφιος των Αμερικανών Δημοκρατικών, που έχασε την προεδρία στις εκλογές του

2000 από τον Ρεπουμπλικανό Τζορτζ Μπους, ο Ζοσπέν έχει τη φήμη έντιμου

πολιτικού και δικαιούται να υπερηφανεύεται για τις καλές επιδόσεις του στην

οικονομία. Ωστόσο η ακαμψία του και η αυστηρή προσωπικότητά του απομακρύνουν

ψηφοφόρους, κι έτσι δεν έχει μπορέσει να επωφεληθεί από τα οικονομικά σκάνδαλα

και τις σαφώς λιγότερο καλές επιδόσεις του απερχόμενου προέδρου και αντιπάλου

του. Οι σφυγμομετρήσεις φανερώνουν επίσης ένα μεγάλο αριθμό αναποφάσιστων, τον

οποίο ο ανταποκριτής της “Γκάρντιαν” αποδίδει στην κούραση των ψηφοφόρων: αφ’

ενός μεν επειδή Σοσιαλιστές και Γκωλικοί κυβερνούν τη Γαλλία εδώ και πάνω από

40 χρόνια με τους κατά καιρούς συμμάχους τους, και αφ’ ετέρου τα προγράμματά

τους είναι απογοητευτικά όμοια. “Υπάρχει πραγματικά πρόβλημα να καταλάβει

κανείς σ’ αυτή την εκστρατεία τις διαφορές ανάμεσα στον Σιράκ και τον Ζοσπέν”,

λέει ο πολιτικός αναλυτής Φιλίπ Μεσέ. “Η προεκλογική εκστρατεία μπερδεύει τους

ψηφοφόρους, οι οποίοι στρέφονται σε οποιονδήποτε θεωρούν αυθεντικό, έστω κι αν

είναι Τροτσκιστής”.

Οι δεσμεύσεις

Οι ομοιότητες φτάνουν μέχρι και στους τίτλους των προγραμμάτων των δύο

αντιπάλων: το 24σέλιδο φυλλάδιο που μοίρασε ο Σιράκ σε 12 εκατομμύρια

ανθρώπους έχει τίτλο “Η δέσμευσή μου για τη Γαλλία”, ενώ το 40σέλιδο φυλλάδιο

του Ζοσπέν που μοιράστηκε σε 8 εκατ. αντίτυπα τιτλοφορείται “Δεσμεύομαι”. Όσον

αφορά το περιεχόμενο, αμφότεροι οι υποψήφιοι υπόσχονται να καταπολεμήσουν την

αυξανόμενη εγκληματικότητα δημιουργώντας ένα νέο υπουργείο αλλά και να

βελτιώσουν την προστασία του περιβάλλοντος, να αυξήσουν την ανταγωνιστικότητα,

να περιορίσουν τις αρνητικές επιπτώσεις της παγκοσμιοποίησης, να μειώσουν τους

φόρους και να περιορίσουν την ανεργία. Αμφότεροι υπόσχονται επίσης, εντελώς

αόριστα, να κάνουν κάτι για το πιο πιεστικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η

Γαλλία: το συνταξιοδοτικό σύστημα.

Η κυριότερη εξήγηση γι’ αυτή την απογοητευτική ομοιότητα στα προγράμματα είναι

ότι και οι δύο υποψήφιοι διαγκωνίζονται για τους κεντρώους ψηφοφόρους. Έτσι

στο μανιφέστο του ο 65χρονος Ζοσπέν αναφέρει μόνο μία φορά τη λέξη σοσιαλισμός

και έχει δηλώσει πως το πρόγραμμά του δεν είναι σοσιαλιστικό· και ο 69χρονος

Σιράκ αναδεικνύεται σε υπέρμαχο παραδοσιακών αξιών της Αριστεράς, όπως η

κοινωνική αλληλεγγύη και το ενδιαφέρον για το περιβάλλον.