Στην πολιτική ορισμένα πράγματα λέγονται και δεν γίνονται. Μεγαλύτερη σημασία, όμως, έχουν αυτά που γίνονται και δεν λέγονται. Η κυβέρνηση έχει τσαλαπατήσει ξανά και τα δύο αξιώματα τις τελευταίες μέρες.

Πάνω στoν πυρετό της να απαντήσει στην αντιπολίτευση σχετικά με το αποκαλυφθέν περιστατικό της άρνησης της Τουρκίας να επιτρέψει στο πρωθυπουργικό αεροσκάφος με προορισμό το Ιράν να πετάξει πάνω από τουρκικό εναέριο χώρο με το επιχείρημα ότι θα ανεφοδιαζόταν στη Ρόδο, η κυβέρνηση δεν κρατήθηκε. Απαντώντας στα σχετικά ερωτήματα του αρμόδιου τομεάρχη της ΝΔ Γιάννη Κεφαλογιάννη όχι μόνο επιβεβαίωσε δημοσίως το περιστατικό, κάτι που δεν συνηθίζεται στη διπλωματική πρακτική. Ενημέρωσε κιόλας το πανελλήνιο για το υποτιθέμενο διάβημα προς την Αγκυρα. Προφανώς για να σηκώσει το (πολεμικό) ηθικό που βρίσκεται στα πατώματα.

Κι επειδή προφανώς η κοινή γνώμη μαζί με τις ξένες πρεσβείες στην Αθήνα δεν ενημερώθηκαν επαρκώς για όλες τις καυτές λεπτομέρειες του περιστατικού, εμφανίστηκε και ο Πάνος Καμμένος να το επιβεβαιώσει επισήμως.

Δεν ήταν οι μόνες λεπτομέρειες που ξεδίπλωσε ο υπουργός Πολέμου σε ζωντανή μετάδοση. Φρόντισε να ενημερώσει για τις πτυχές της συμφωνίας όσον αφορά εμπλοκή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο. Τουλάχιστον, από την ελληνική πλευρά, καθώς οι επιχειρησιακές λεπτομέρειες δεν έχουν ακόμα συμφωνηθεί και για την ώρα μάλλον κινούνται στη σφαίρα των ευσεβών πόθων. Οι πληροφορίες αναφέρουν, μάλιστα, ότι ο Καμμένος είπε on air όσα υποτίθεται ότι μοιράστηκε εμπιστευτικά (!) με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και το επιτελείο του πριν από λίγες ημέρες…

Δεν ήταν το μόνο δείγμα ανευθυνότητας και αμετροέπειας του υπουργού Εθνικής Αμυνας, ο οποίος διαβεβαίωσε με το γνωστό ύφος στρατάρχη ότι μπορούμε να βάλουμε οποιαδήποτε στιγμή θέλουμε σημαία στα Ιμια.

Είναι μερικοί μόνο από τους οιωνούς που μαρτυρούν ότι σε κρίσιμα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, η κυβέρνηση δεν έχει χάσει μόνο την μπάλα. Εχει χάσει και το γήπεδο. Και αυτό της εξωτερικής πολιτικής δεν ήταν ποτέ υπόθεση των στρατιωτικών, για ευνόητους λόγους.

Υπάρχουν δε πολλές ενδείξεις για… κενό αέρος στον άξονα Μεγάρου Μαξίμου – Βασιλίσσης Σοφίας – «Πενταγώνου». Το ότι τις τελευταίες ημέρες είναι ο υπουργός Εθνικής Αμυνας που έχει πάρει πάνω του και έχει αναλάβει να διαφημίσει πόσο καλή για τα ελληνικά συμφέροντα είναι η νατοϊκή εμπλοκή, είναι τροφή για σκέψη και προβληματισμό.

Αυτό που σίγουρα προκαλεί ανησυχία, δεν είναι αν και πού θα βάλουν τη σημαία οι διάφοροι πατριδοκάπηλοι. Είναι η αντιμετώπιση μέσω του θυμικού ιδιαίτερα σοβαρών και κρίσιμων θεμάτων που θα βρει μπροστά της η χώρα, σε μια περίοδο που η απομόνωση μπορεί να προκαλέσει σοβαρή εθνική νεύρωση.

Ακόμη και ο μέγας Τζένγκις Χαν είχε παραδεχθεί ότι το να κατακτήσεις τον κόσμο καβάλα στο άλογο είναι εύκολο. Το δύσκολο είναι να ξεπεζέψεις και να κυβερνήσεις. Αν μάλιστα μπορείς να κυβερνήσεις χωρίς να πετάς εύφλεκτα σκουπίδια σε ένα χωράφι με ξερόχορτα που ήδη καίγεται, ακόμα καλύτερα.