Καπετάν Σωτήρας

Εκεί που άλλοι γύρισαν πίσω, ο καπετάνιος Γιώργος Λιόλιος του επιβατηγού

πλοίου «Ρομίλντα», τόλμησε να τα «βάλει» με τα μαινόμενα κύματα, για να

βοηθήσει ένα 19χρονο κορίτσι που κινδύνευε. Η Αντωνία Βογιατζή, που

νοσηλεύεται εκτός κινδύνου στο νοσοκομείο «Σωτηρία», δεν έχει λόγια να

ευχαριστήσει τον σωτήρα της. Ο πατέρας της, Ισίδωρος, νιώθει, όπως λέει, «για

πάντα υποχρεωμένος στον καπετάνιο».

Ο καπετάν Γιώργος Λιόλιος μόλις είχε πέσει να κοιμηθεί ύστερα από ένα

κουραστικό ταξίδι από την Αλεξανδρούπολη. Ο καιρός είχε χαλάσει. Στο Καρπάθιο

Πέλαγος η ένταση των ανέμων ξεπερνούσε τα εννέα Μπωφόρ και το λιμάνι της

Ρόδου, όπου είχε καταπλεύσει το επιβατηγό-οχηματαγωγό «Ρομίλντα», ήταν ένα

ασφαλές αγκυροβόλιο.

Λίγο πριν από τις επτά το απόγευμα χτύπησε το κινητό τηλέφωνο του πλοίου. Στην

άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ήταν ο εφοπλιστής κ. Μάκης Αγγούδημος, που

ζητούσε τον καπετάν Γιώργο. «Καπετάνιο, με ειδοποίησαν από το Θάλαμο του ΥΕΝ

ότι ένα νεαρό κορίτσι πρέπει να μεταφερθεί επειγόντως στη Σάμο. Εγώ διαθέτω το

πλοίο, εσύ αντέχεις;», του είπε. Η απάντηση του έμπειρου καπετάνιου, που

οργώνει το Αιγαίο 34 χρόνια, ήταν άμεση: «Πολύ ευχαρίστως!».

ΚΑΙ ΟΙ 47 ΜΑΖΙ ΤΟΥ

Κανείς από τα 47 μέλη του πληρώματος δεν προέβαλλε την παραμικρή αντίρρηση. Ο

καιρός μπορεί να ήταν άγριος, «χιονιά» λένε οι ναυτικοί τον δυνατό

βορειοανατολικό άνεμο που λυσσομανούσε, αλλά όλοι τους είχαν εμπιστοσύνη στον

καπετάνιο τους, και στην αντοχή του 17χρονου αξιόπλοου πλοίου τους. Άλλωστε

όταν ο καπετάνιος λέει ότι το ταξίδι είναι εφικτό, τότε έτσι πρέπει να είναι…

Στις επτά το απόγευμα το πλοίο λύνει τους κάβους και σηκώνει άγκυρα. Το ύψος

των κυμάτων έφτανε τα δέκα μέτρα. Τα σύννεφα μια άνοιγαν και φαίνονταν ο

ήλιος, μια έκλειναν και έκρυβαν το φως. Σε μερικά σημεία, ανάμεσα στην Κάλυμνο

και την Κω, η ένταση των ανέμων, όπως περιγράφει στα «ΝΕΑ» ο καπετάν Γιώργος

Λιόλιος, έφτανε τα 15 Μπωφόρ. «Ο αέρας “σκούπιζε” τη θάλασσα, χωρίς όμως να

σηκώνει μεγαλύτερα κύματα», λέει.

ΚΥΜΑΤΑ 7 ΜΕΤΡΑ!

Ωστόσο, η μεταφορά έπρεπε να γίνει. Η 19χρονη Αντωνία Βογιατζή έπρεπε

επειγόντως να μεταφερθεί σε νοσοκομείο της Αθήνας, αφού δεν μπορούσε να

αναπνεύσει. Όμως ο έμπειρος καπετάνιος ήξερε καλά τι έκανε. Νησί-νησί,

ορθοπλωρίζοντας και κόβοντας ταχύτητα, ανάλογα με την περίσταση, για να μην

χτυπήσει με ταχύτητα πάνω στα μαινόμενα κύματα το σκάφος, έφτασε πρώτα στην

Κω, στη συνέχεια στην Κάλυμνο, τη Λέρο και την Πάτμο στις τρεις τα ξημερώματα.

«Είχαμε στα δεξιά μας την Τουρκια, για να είμαστε προστατευμένοι από τον αέρα,

αλλά μεταξύ Καλύμνου και Λέρου, όπου τα κύματα ξεπερνούσαν τα επτά μέτρα,

δυσκολευτήκαμε λιγάκι», εξιστορεί ο κ. Γιώργος Λιόλιος. «Στο λιμάνι της Πάτμου

μας περίμενε ασθενοφόρο με το 19χρονο κορίτσι, τους δύο αγροτικούς γιατρούς

και τους γονείς του. Του προσφέραμε οξυγόνο, που χρειαζόταν, τους οδηγήσαμε σε

μια καμπίνα και δέκα λεπτά αργότερα ξεκινήσαμε για τη Σάμο. Την απόσταση την

κάναμε σε δυόμισι ώρες περνώντας μόλις 400 μέτρα από τα στενά της Τουρκίας για

να αποφύγουμε όσο γίνεται τη θάλασσα, που έβγαζε “φίδια”. Τα κύματα σχεδόν

σκέπαζαν το πλοίο, αλλά αυτό αντέχει, έχοντας μια πλώρη 47 μέτρα», συνεχίζει.

ΞΑΝΑ ΛΟΙΠΟΝ ΠΙΣΩ

Δέκα λεπτά πριν από τις επτά, το «Ρομίλντα» έφτασε στο Βαθύ της Σάμου. Όμως η

περιπέτεια δεν είχε ακόμη τελειώσει… Έπρεπε να μεταφέρει πίσω στην Πάτμο

τους δύο γιατρούς, αλλιώς «ένας Θεός ξέρει πότε θα επέστρεφαν». Ξανά λοιπόν

πίσω, ακολουθώντας την ίδια διαδρομή και μετά φουλ τις μηχανές για Λέρο,

Κάλυμνο, Κω και Ροδο, όπου έφτασαν στις οκτώ χθες το βράδυ.

Το επιβατηγό-οχηματαγωγό πλοίο «Ρομίλντα» κάνει τώρα το χειμώνα το δρομολόγιο

Αλεξανδρούπολη-Λήμνο-Μυτιλήνη-Ρόδο-Καστελλόριζο-Χάλκη-Σητεία και επιστροφή στη

Ρόδο. Μια φορά την εβδομάδα ο καπετάν Γιώργος, πατέρας δύο ανηλίκων παιδιών,

«πετάγεται» μέχρι την Αθήνα να δει την οικογένειά του. «Η θάλασσα είναι η ζωή

μου», λέει. «Εμείς οι ναυτικοί ξέρουμε τι σημαίνει να κινδυνεύει ένας

συνάνθρωπός μας γι’ αυτό όταν παραστεί ανάγκη δεν λογαριάζουμε τους κινδύνους

προκειμένου να προσφέρουμε βοήθεια στον συνάνθρωπό μας», λέει.

«ΣΥΝΗΛΘΑ στο νοσοκομείο της Σάμου, όταν φθάσαμε εκεί το πρωί. Όση ώρα το πλοίο

ταξίδευε, ήταν σαν να ήμουν σε κώμα, σε λήθαργο. Μου είχαν βάλει οξυγόνο, δεν

μπορούσα να καταλάβω ότι ταξιδεύαμε με 10 Μπωφόρ, ούτε πόσο κούναγε το καράβι».

Η 19χρονη Αντωνία Βογιατζή, εκτός κινδύνου πια, νοσηλεύεται στην

Πανεπιστημιακή Πνευμονολογική Κλινική του Νοσοκομείου Σωτηρία. Κοντά της, ο

πατέρας της Ισίδωρος, 49 χρόνων, που τη συνόδεψε από την Πάτμο μέχρι την Αθήνα.

Τα τελευταία δύο χρόνια, τα συμπτώματα του βρογχικού άσθματος που την

ταλαιπωρούν, είναι πιο έντονα. «Έχει να κάνει με ένα παλιό κρύωμα. Το είχε και

η αδερφή μου, αλλά ευτυχώς τής πέρασε. Θέλω να πιστεύω πως το ίδιο θα συμβεί

και σ’ εμένα». Κοιμήθηκε ελάχιστα τις τελευταίες πέντε μέρες. «Θυμάμαι ότι με

είχε πιάσει δύσπνοια, δυσκολευόμουν να αναπνεύσω ώσπου το απόγευμα της

Δευτέρας η κατάστασή μου έγινε ακόμη χειρότερη».

Οι γιατροί στην Πάτμο έκριναν πως η κοπέλα έπρεπε να νοσηλευτεί σε νοσοκομείο.

«Μας βοήθησαν πολλοί άνθρωποι, έκαναν τηλεφωνήματα να έρθει πλοίο ή ελικόπτερο

να μας πάρει», λέει ο πατέρας της Αντωνίας. «Μου είπαν σε κάποια στιγμή ότι θα

ερχόταν να μας παραλάβει μια τορπιλάκατος από τη Λέρο. Αλλά μόλις απέπλευσε

γύρισε πίσω στο λιμάνι επειδή είχε μεγάλη θαλασσοταραχή. Δεν μπορούσα να το

πιστέψω αυτό». Και όταν έμαθε πως ο καπετάνιος του «Ρομίλντα» ήταν

αποφασισμένος να τους οδηγήσει στη Σάμο, «δεν είχα λόγια να τον ευχαριστήσω».

«Στον κ. Λιόλιο, είμαι υποχρεωμένος για πάντα. Έσωσε τη ζωή της κόρης μου.

Έμπειρος καπετάνιος, έβλεπε την αγωνία μου και με καθησύχαζε. Μου έλεγε να

ηρεμήσω, πως θα φθάναμε σώοι στο λιμάνι». Η Αναστασία έμαθε αργότερα για την

πρωτοβουλία του καπετάνιου. «Θέλω να τον ευχαριστήσω μόλις βγω από το

νοσοκομείο, ίσως σε μια εβδομάδα. Δεν είναι λίγο να σηκωθείς να φύγεις μέσα

στην άγρια νύχτα και με 10 Μπωφόρ να πνέουν στο Αιγαίο». Το «Ρομίλντα» έπιασε

στο λιμάνι της Σάμου, λίγο πριν τις 7 το πρωί. Η κοπέλα οδηγήθηκε στο

νομαρχιακό νοσοκομείο, όπου οι γιατροί τής έδωσαν εκ νέου οξυγόνο και της

χορήγησαν φάρμακα. Λίγο αργότερα, με αεροσκάφος της Ολυμπιακής Αεροπλοΐας

μετεφέρθη στην Αθήνα.