|
|
ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ: Σ’ ένα αποδυτήριο του Παναθηναϊκού Σταδίου, συνεπεία της
μικρασιατικής προσφυγιάς.
ΑΓΑΠΑΕΙ: Όποιον έχει όραμα.
ΔΙΑΒΑΖΕΙ: Ιστορία και κλασικό θέατρο.
ΑΚΟΥΕΙ: Κλασική τζαζ, αλλά και Μέντελσον. Κλαρίνο και ζουρνά.
ΕΝΘΥΜΕΙΤΑΙ ΜΕ ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ: Τα μαθητικά χρόνια στην Ευαγγελική Σχολή Νέας
Σμύρνης. Ακόμη, την εφημεριδούλα «Μαθητική Πένα», έστω και αν ήταν Κατοχή.
ΜΟΝΟΛΟΓΕΙ: Η σκέψη κάνει καλό…
ΘΑ ΚΑΛΟΥΣΕ ΣΕ ΓΕΥΜΑ: Το ζεύγος Πολ και Τζόαν Νιούμαν.
ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΑΠΗ: Σήμερα, οι δύο εγγονές του. Η Βαλέρια και η Μελίσα.
Ο Πέτρος Λινάρδος υπηρετεί 50 χρόνια τη δημοσιογραφία. Σταθερός στις
απόψεις του, όπως ο Βράχος του Γιβραλτάρ, δεν έλειψε από κανένα δίκαιο
κοινωνικό αγώνα. Τα τελευταία δέκα χρόνια ασχολείται και με τη μεγάλη του
αγάπη την Ιστορία. Στα βιβλιοπωλεία κυκλοφορεί η νέα του δουλειά για τη Νέα
Σμύρνη του Πανιωνίου. Έρευνα, μεράκι και αγάπη στις σελίδες ενός βιβλίου-κοσμήματος.
ΕΡ.: Σμύρνη;
ΑΠ.: Αξέχαστη ρίζα.
ΕΡ.: Νέα Σμύρνη;
ΑΠ.: Πρέπει να είναι η συνέχεια.
ΕΡ.: Πανιώνιος;
ΑΠ.: 100 χρόνια και ιστορίας.
ΕΡ.: Η Νέα Σμύρνη του Πανιωνίου;
ΑΠ.: Φυσική συνέχεια από τη Σμύρνη του Πανιωνίου… είναι όμως;
ΕΡ.: Αθλητισμός στίβου;
ΑΠ.: Άθλημα για πάντα.
ΕΡ.: Αθλητισμός και μουσική;
ΑΠ.: Στην Αρχαία Ελλάδα και στη Σμύρνη δύο αλληλένδετα στοιχεία.
ΕΡ.: Πανιώνιοι Αγώνες;
ΑΠ.: Δημιουργήθηκαν πριν ο σύλλογος της Σμύρνης αποκτήσει το όνομα Πανιώνιος.
ΕΡ.: Δηλαδή;
ΑΠ.: Ο Πανιώνιος είναι ο μοναδικός σύλλογος στην Ελλάδα που πήρε το όνομά του
από αγώνες το 1898.
ΕΡ.: Και το 1890;
ΑΠ.: Έτος ίδρυσης του πατέρα του, του Ορφέα Σμύρνης.
ΕΡ.: Η σχέση Πανιωνίου – Ωνάση;
ΑΠ.: Ο Ωνάσης ήταν Σμυρνιός αθλητής. Φίλος του Πανιωνίου, αλλά ανήκε στο
ναυταθλητικό σωματείο Πέλοψ, ως κολυμβητής και υδατοσφαιριστής.
ΕΡ.: Ο Πανιώνιος είναι ιδέα;
ΑΠ.: Η ιδέα είναι μια λέξη με πάρα πολλές ερμηνείες. Το ερώτημα είναι πώς ο
καθένας αισθάνεται την έννοια της αθλητικής ιδέας.
ΕΡ.: Πωλούνται οι ιδέες;
ΑΠ.: Μπορεί να μην πωλούνται, αλλά μοστράρονται.
ΕΡ.: Ολυμπιακοί Αγώνες;
ΑΠ.: Το μεγαλύτερο θέαμα του κόσμου και ταυτόχρονα η αυτοαναίρεση του Ολυμπισμού.
ΕΡ.: Αθήνα και Ολυμπιακοί Αγώνες;
ΑΠ.: Η μεγαλύτερη πρόκληση του νέου αιώνα.
ΕΡ.: Σάμαρανκ;
ΑΠ.: Ο μεγαλύτερος διπλωμάτης από καταβολής αθλητισμού.
ΕΡ.: «Αθάνατοι»;
ΑΠ.: Κατ’ αρχήν δεν είναι αθάνατοι. Αλλά καλό θα είναι να διδάσκονται από
αυτούς που δημιούργησαν τον Ολυμπισμό και τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
ΕΡ.: Αθλητισμός και αναβολικά;
ΑΠ.: Μάστιγα κοινωνική. Την ευνοεί η συμφεροντοσκοπία όχι υποχρεωτικά
κοινωνική. Επίσης, το έλλειμμα ενημέρωσης των αθλητών.
ΕΡ.: Σχολικός αθλητισμός;
ΑΠ.: Το μεγάλο όραμα. Στη σημερινή Ελλάδα μάλλον δανείζεται από τον εξωσχολικό αθλητισμό.
ΕΡ.: Οι χορηγοί, απαραίτητοι στον αθλητισμό;
ΑΠ.: Με τα σημερινά δεδομένα, ναι άλλα όχι υποδούλωση. Πάντως δεν έχουν
καμία σχέση με την αυθεντική αρχαιοελληνική έννοια του όρου.
ΕΡ.: Αθλητισμός ή πρωταθλητισμός;
ΑΠ.: Αλληλένδετα. Ο πρωταθλητισμός χωρίς αθλητισμό έχει γυάλινα πόδια.
ΕΡ.: Ο πρωταθλητισμός είναι υγεία;
ΑΠ.: Αν εννοείτε υγεία ψυχής και σώματος, σηκώνει πολύ νερό η συζήτηση.
ΕΡ.: Συγγραφέας ή δημοσιογράφος;
ΑΠ.: Δημοσιογράφος που συγγράφει, καθώς αγαπά την Ιστορία.
ΕΡ.: Βιβλίο ή ρεπορτάζ;
ΑΠ.: Βιβλίο χωρίς ρεπορτάζ δεν υπάρχει.
ΕΡ.: Πανελλήνιος, Εθνικός, Δημήτριος Βικέλας και τώρα βιβλίο για τον Πανιώνιο. Γιατί;
ΑΠ.: Θα έλεγα μια δεκάχρονη σκυταλοδρομία τιμής και μνήμης σε άξιους του
ελληνικού αθλητισμού αλλά και της κοινωνίας.
ΕΡ.: Η Ιστορία διδάσκει;
ΑΠ.: Όλβιος όστις ιστορίης έσχε μάθησιν (Ευριπίδης: Ευτυχής αυτός που
διδάχτηκε την ιστορία).
ΕΡ.: Σας πληγώνει το παρελθόν;
ΑΠ.: Dum spiro spero (Όσο ζω ελπίζω), για να θυμηθούμε και τα μαθητικά.
ΕΡ.: Τι θα συμβουλεύατε τους σημερινούς Πανιώνιους;
ΑΠ.: Να μην ξεχνάνε τις ρίζες τους.