ΠΑΙΚΤΗΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΜΠΑΣΚΕΤ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ: Κατακαλόκαιρο (9 Ιουλίου 1976) στην Αθήνα.

ΖΗΛΕΥΕΙ: Μόνο καλοπροαίρετα.

ΔΙΑΦΩΝΕΙ ΜΕ: Την υποκρισία.

ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ: Να φτάσει όσο πιο ψηλά γίνεται.

ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΑ: Κρητικά τραγούδια (γέλια).

Ξεπέρασε τα… πράσινα φίλαθλα συναισθήματά του ο Χρήστος Χαρίσης και

οδήγησε το Ηράκλειο στο θρίαμβο επί του πρωτοπόρου Παναθηναϊκού. Ο νεαρός πλέι

μέικερ υποστηρίζει ότι η εμφάνισή του ήταν απάντηση προς τους κοινοτικούς και

υπόσχεται ότι θα συνεχίσει να δουλεύει σκληρά για να τον καλέσει στην Εθνική ο

Γιαννάκης. Ο 23χρονος παίκτης πιστεύει ότι ο κόσμος θα επιστρέψει στα γήπεδα

μπάσκετ με θέαμα και αν οι ομάδες εμπιστευτούν περισσότερους Έλληνες παίκτες.

ΕΡ.: Τι όνειρο είδες πριν από τον αγώνα με τον Παναθηναϊκό;

ΑΠ.: Είχα προαίσθημα ότι κάτι καλό θα συμβεί. Όλα πήγαν καλά.

ΕΡ.: Μικρός όμως λάτρευες τον Παναθηναϊκό ­ πώς το ξεπέρασες;

ΑΠ.: Είμαι φιλο… Παναθηναϊκός. Και επαγγελματίας παράλληλα.

ΕΡ.: Είχες αφίσες του ΠΑΟ στο δωμάτιό σου;

ΑΠ.: Είχα κολλήσει τις ομάδες του τριφυλλιού στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ.

ΕΡ.: Με ποιον μοιράστηκες τη… ρακή της επιτυχίας;

ΑΠ.: Με την οικογένειά μου.

ΕΡ.: Το Ηράκλειο μπορεί να γλιτώσει τον υποβιβασμό;

ΑΠ.: Σίγουρα ­ δεν το συζητάω. Αξίζει να μείνει στην Α1 κατηγορία, άλλωστε

έχει προσφέρει πολλά.

ΕΡ.: Η εμφάνισή σου ήταν απάντηση στους κοινοτικούς;

ΑΠ.: Ήταν ελληνική απάντηση. Όπως είναι και η καλή εμφάνιση κάθε Έλληνα παίκτη.

ΕΡ.: Οι προσωπικές σου φιλοδοξίες μέχρι πού φτάνουν;

ΑΠ.: Να αγωνιστώ σε μεγάλη ομάδα και να τη βοηθήσω να διακριθεί.

ΕΡ.: Τι στοίχημα έχεις βάλει με τον εαυτό σου;

ΑΠ.: Να πετύχω! Και θα πετύχω!

ΕΡ.: Προσαρμόστηκες εύκολα από τον Αρίωνα στο Ηράκλειο και στην Α1 κατηγορία;

ΑΠ.: Με βοήθησαν πολύ πέρυσι η διοίκηση και ο προπονητής μου, Γιώργος Καλαφατάκης.

ΕΡ.: Πώς είναι η ζωή στην Κρήτη;

ΑΠ.: Ήρεμη και όμορφη, σαν την Κρήτη…

ΕΡ.: Τι την κάνει τόσο όμορφη;

ΑΠ.: Ο κόσμος της και το καλό φαγητό.

ΕΡ.: Η σχέση σου με τους οπαδούς του Ηρακλείου;

ΑΠ.: Πολύ ζεστή. Έχω μεγάλο δέσιμο μαζί τους. Δεν πρόκειται να τους ξεχάσω ποτέ.

ΕΡ.: Πέρυσι η ομάδα τερμάτισε ψηλά και βγήκε στο Κόρατς. Εφέτος τι έφταιξε;

ΑΠ.: Οι πολλές αλλαγές ξένων παικτών.

ΕΡ.: Τελικά, η έξοδος στο Κύπελλο Κόρατς είναι παγίδα για μια μικρομεσαία ομάδα;

ΑΠ.: Ίσως ναι, ίσως όχι. Υπάρχει κούραση, ταξίδια, όμως από την άλλη οι νέοι

αποκτούν εμπειρίες και η ομάδα αποκτά μεγαλύτερο κύρος.

ΕΡ.: Ο κόσμος απομακρύνεται από τα γήπεδα μπάσκετ. Πώς θα επιστρέψει;

ΑΠ.: Με θέαμα και περισσότερους Έλληνες παίκτες.

ΕΡ.: Μετά τις ήττες καταφέρνεις να… κοιμηθείς;

ΑΠ.: Μένω ξάγρυπνος και ψάχνω να δω τι έφταιξε. Περνούν από το μυαλό μου οι

κρίσιμες φάσεις.

ΕΡ.: Γιώργος Καλαφατάκης;

ΑΠ.: Με στήριξε πολύ στο ξεκίνημα της καριέρας μου στην Α1.

ΕΡ.: Βαγγέλης Αλεξανδρής;

ΑΠ.: Μαθαίνω πολλά…

ΕΡ.: Κεφάλαιο Εθνική;

ΑΠ.: Πολύ σημαντικό.

ΕΡ.: Ο προπονητής σου έστειλε μήνυμα στον ομοσπονδιακό τεχνικό Παναγιώτη Γιαννάκη.

ΑΠ.: Είπε τη γνώμη του και θα πρέπει να τον δικαιώσω.

ΕΡ.: Το δικό σου μήνυμα;

ΑΠ.: Οι εμφανίσεις μου και η σκληρή δουλειά που θα κάνω στις προπονήσεις.

ΕΡ.: Τι έκανες τη βραδιά που κατακτούσε η Εθνική το Κύπελλο στο Ευρωμπάσκετ

του 1987;

ΑΠ.: Πανηγύριζα και εγώ στην Ομόνοια ­ ήμουν μόλις 11 ετών.

ΕΡ.: Τι είναι το μπάσκετ για σένα;

ΑΠ.: Είναι επάγγελμα και θέαμα, ευχαρίστηση.

ΕΡ.: Ελεύθερες ώρες;

ΑΠ.: Δυστυχως είναι λίγες ­ προσπαθώ να τις περνώ ευχάριστα με φίλους.

ΕΡ.: Θέατρο ή σινεμά;

ΑΠ.: Θα προτιμήσω σινεμά.

ΕΡ.: Αγαπημένη ταινία;

ΑΠ.: Τιτανικός.

ΕΡ.: Παρακολουθείς ΝΒΑ;

ΑΠ.: Δεν τρελαίνομαι κιόλας.

ΕΡ.: Αγαπημένος σου παίκτης;

ΑΠ.: Ο Χάρνταγουεϊ.

ΕΡ.: Εσύ σε ποιον θα ήθελες να μοιάσεις;

ΑΠ.: Σε κανέναν. Χαράζω τη δική μου γραμμή και πιστεύω στον εαυτό μου.

ΕΡ.: Ο πιο σκληρός αντίπαλος που βρήκες απέναντί σου;

ΑΠ.: Δεν ήταν πολύ… σκληρός για να με σταματήσει (γέλια).