ΕΙΧΕ πολύ καλή ομάδα, αλλά την κυνηγούσαν οι μεγάλες ατυχίες και η
διαιτησία. Η ΑΕΚ του 1958-59 διέθετε στη δύναμή της τις πιο αξιόλογες μονάδες,
ενώ παράλληλα εθαυμάζετο και ως ομάδα συνόλου. Εκείνη τη διετία η ενδεκάδα του
«δικεφάλου» «άνοιγε φτερά», διακρινόταν σε όλες τις επίσημες διοργανώσεις
(Πρωτάθλημα Αθηνών, Πρωτάθλημα Ελλάδας, Κύπελλο Ελλάδας και τουρνουά
Χριστουγέννων, Πάσχα και Σεπτεμβρίου), αλλά πολύ δύσκολα τερμάτιζε πρώτη. Κι
αν δεν κατακτούσε τίτλους, έπαιρνε από την ΕΠΟ και τη ΓΓΑ βραβείο ήθους για
την θαυμάσια στάση που κρατούσαν οι παίκτες της μέσα στους αγωνιστικούς
χώρους. Ακόμη κι αν τους αδικούσαν οι διαιτητές, διαμαρτύρονταν με ευπρέπεια.
Κοντά στους ποδοσφαιριστές και οι φίλαθλοι της ΑΕΚ, ήταν από τους πλέον ήπιους
στις εκδηλώσεις θαυμασμού προς την ομάδα τους.
|
|
Στη φωτογραφία η σύνθεση της ΑΕΚ, με την οποία άρχισε τους αγώνες στο
Πρωτάθλημα Αθηνών το 1957-58. Όρθιοι (από τα αριστερά): Στέλιος Σεραφείδης,
Αντώνης Γαβανάς, Κώστας Πούλης, Λέλος Αδαμαντίδης, Σταύρος Γιαφάλογλου,
Θεόφιλος Βερνέζης. Καθιστοί (από τα αριστερά): Λάκης Εμμανουηλίδης, Κώστας
Νεστορίδης, Γιάννης Κανάκης, Ανδρέας Σταματιάδης, Χρήστος Άμπος.