Αναζήτηση
Την ιστορία της εφημερίδας «Σκριπ» μας αφηγείται εν ολίγοις ο σεβαστός μας
κ. Αλκιβιάδης Μαργαρίτης με αφορμή τη διόρθωση ημαρτημένου, στην έρευνα «Ο
ελληνικός 20ός αιώνας» και ιδιαίτερα για το 1909.
«Εδιάβασα με πολύ ενδιαφέρον το τελευταίο άρθρο σας για το 1909. Να μου
επιτρέψετε δύο μικρές διορθώσεις. Βλέπετε, η μεγάλη μου ηλικία (92 ετών!) μου
επέτρεψε άμεσα ή έμμεσα να έχω “ζήσει” μερικά από τα αναφερόμενα γεγονότα
(άλλωστε και ο συνταγματάρχης του Πυροβολικού Νικόλαος Ζορμπάς “συμβαίνει” να
είναι παππούς μου από τη μητέρα μου).
Το σωστό όνομα της εφημερίδας που αναφέρεται είναι “Σκριπ” και όχι «Σκριπτ”. Η
εφημερίδα αυτή από το 1893 έως το 1895 ήταν σατιρική. Και μέχρι το 1929 ήταν
καθημερινή πολιτική.
Ο τίτλος της, με σατιρική διάθεση, προήλθε από συντομογραφία της αγγλικής
λέξης Subscription = εγγραφή κάθε δανείου εκτεθειμένου σε δημόσια εγγραφή και
κάθε τίτλου, που δεν έχει εντελώς, εντελώς αποπληρωθεί. Τα σχετικά χαρτιά οι
Άγγλοι ονόμαζαν με «Scrip» και ήσαν μεταβιβάσιμα, σαν χρεόγραφα. Ανάλογη
περίπτωση αντιμετώπισε η χώρα μας το 1893, επί κυβερνήσεως Σωτηροπούλου –
Ράλλη (στα πρόθυρα της μεγάλης χρεοκοπίας επί Χαριλάου Τρικούπη), με το
διάταγμα της 30ής Μαΐου 1893, για την πληρωμή ληξιπρόθεσμων τοκοχρεολυτικών
δόσεων. Τα ελληνικά σκριπ έγιναν αντικείμενα διακωμωδήσεως στο θέατρο και στον
Τύπο. Εξ ου και η τότε σατιρική δημιουργηθείσα από τον Ευάγγελο Κουσουλάκο νέα
εφημερίδα. Ως πολιτική την συνέχισε ο Γρηγόριος Ευστρατιάδης. Ήταν φανατική
“κωνσταντινική” την περίοδο του πρώτου μεγάλου διχασμού.
Ο συντηρητικότατος βαυαρικής καταγωγής, πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου το
1909, ήταν ο Έσλιν και όχι ο Έρλιν, αργότερα και αυτός φανατικός “κωνσταντινικός”».
