Η υπομονή έχει και όρια

Δεν μπορούν να πιστέψουν στον Ολυμπιακό πως μέσα σε λίγες ημέρες έχασαν δύο

κρίσιμα εκτός έδρας παιχνίδια σε Ευρώπη και Ελλάδα στο φινάλε με την απόφαση

των διαιτητών να παίζει καθοριστικό ρόλο. Ένα σφύριγμα-ανακάλυψη του Λίμαν

στην εκπνοή του αγώνα με την Ορτέζ και ένα σφύριγμα που δεν έγινε ποτέ (σε

καθαρά βήματα του Λιαδέλη, ο οποίος στην εξέλιξη της φάσης πέτυχε το νικητήριο

καλάθι) από τους Κουκουλεκίδη και Μουζάκη στο ματς με τον Άρη.

Είναι δύο περιπτώσεις που, κατά γενική ομολογία, είναι ξεκάθαρες και

ουσιαστικά οι ρέφερι στέρησαν από τους «ερυθρόλευκους» την ευκαιρία να

διεκδικήσουν τη νίκη στην παράταση. Στη Θεσσαλονίκη μάλιστα θα είχαν και μία

ευκαιρία στον κανονικό αγώνα, αφού έμεναν πέντε δευτερόλεπτα. Και εδώ είναι η

ειδοποιός διαφορά, αφού αλλιώς εκδηλώνεις επίθεση στο τέλος με το σκορ ισόπαλο

(ξέρεις πως αν αστοχήσεις πηγαίνεις στην παράταση) και αλλιώς χάνοντας με δύο

πόντους (όπου πρέπει πάση θυσία να ευστοχήσεις). «Η υπομονή έχει και τα όριά

της», λένε οι εκπρόσωποι της ομάδας, που δεν προχώρησαν σε ανακοίνωση μη

θέλοντας να «δυναμιτίσουν» την ατμόσφαιρα και ουσιαστικά τηρούν μία στάση

αναμονής προκειμένου να δουν τι θα γίνει και στο μέλλον.

Ανεξάρτητα πάντως από τη διαιτησία, ο Ολυμπιακός δεν έπαιξε καλά κόντρα στον

Άρη και σίγουρα ο Γιάννης Ιωαννίδης θα πρέπει να προβληματίζεται με την

απόδοση της ομάδας του στα τελευταία παιχνίδια. Μια απόδοση που δεν επέτρεψε

στους «ερυθρόλευκους» να επιβάλουν τον ρυθμό τους από την αρχή στον αγώνα και

να πάρουν το πάνω χέρι στην υπόθεση-νίκη.

ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Πικρή γεύση σε 3 αγώνες

Πέρυσι η «μαύρη» τρύπα του Ολυμπιακού ήταν η περιοχή του Αμαρουσίου, αφού εκεί

οι «ερυθρόλευκοι» έχασαν έξι μάτς σε ισάριθμους αγώνες (τρείς φορές απο

Παναθηναϊκό, δύο απο Μαρούσι και μία απο ΑΕΚ). Εφέτος τη ζημιά τους την έχει

κάνει η Θεσσαλονίκη, αφού και στις τρείς επισκέψεις τους στη Βόρεια Ελλάδα οι

Πειραιώτες έφυγαν με το κίτρινο φύλλο της ήττας. Μάλιστα ο Αρης τους κέρδισε

και στον Πειραιά με αποτέλεσμα οι 4 ήττες μέχρι στιγμής του Ολυμπιακού στο

πρωτάθλημα να είναι όλες απο ομάδες της Θεσσαλονίκης.

Ενα άλλο χαρακτηριστικό στοιχείο είναι πως ο Ολυμπιακός για πρώτη φορά τα

τελευταία εννέα χρόνια (απο τότε που άρχισε η αναγέννησή του δηλαδή) χάνει και

τα τρία παιχνίδια του στη Θεσσαλονίκη, απο την οποία είτε με τον Γιάννη

Ιωαννίδη είτε με τον Ντούσαν Ιβκοβιτς έφευγε πάντα τουλάχιστον με ένα ροζ

φύλλο αγώνα. Ο πίνακας που ακολουθεί είναι ενδεικτικός:

1991-92: ΑΡΗΣ: 74-81, ΠΑΟΚ: 64-76, ΗΡΑΚΛΗΣ: 67-65. Απολογισμός: 1 νίκη – 2

ήττες 1992-93: ΑΡΗΣ: 66-50, ΠΑΟΚ: 68-74, ΗΡΑΚΛΗΣ: 73-78. Απολογισμός: 1 νίκη –

2 ήττες 1993-94: ΑΡΗΣ: 55-52, ΠΑΟΚ: 71-84, ΗΡΑΚΛΗΣ: 54-65. Απολογισμός: 1 νίκη

– 2 ήττες 1994-95: ΑΡΗΣ: 87-63, ΠΑΟΚ: 74-65, ΗΡΑΚΛΗΣ: 66-70. Απολογισμός: 2

νίκες – 1ήττα 1995-96: ΑΡΗΣ: 75-69, ΠΑΟΚ: 67-58, ΗΡΑΚΛΗΣ: 74-71. Απολογισμός:

3 νίκες 1996-97: ΑΡΗΣ: 60-52, ΠΑΟΚ: 62-58, ΗΡΑΚΛΗΣ: 76-72. Απολογισμός: 3

νίκες 1997-98: ΑΡΗΣ: 76-82, ΠΑΟΚ: 58-67, ΗΡΑΚΛΗΣ: 65-55. Απολογισμός: 1 νίκη –

2 ήττες 1998-99: ΑΡΗΣ: 71-77, ΠΑΟΚ: 86-79, ΗΡΑΚΛΗΣ: 73-67. Απολογισμός: 2

νίκες – 1 ήττα 1999-2000: ΑΡΗΣ: 65-67, ΠΑΟΚ: 61-75, ΗΡΑΚΛΗΣ: 81-82.

Απολογισμός: 3 ήττες.