ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ, ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΥΓΕΙΑΣ

ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ: To 1929 στα Λεύκτρα Θηβών.

ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΣ: Με γιατρό – διευθύντρια στο ΕΣΥ και έχουν τρεις

κόρες.

ΛΑΤΡΕΥΕΙ: Τη θάλασσα.

ΝΟΣΤΑΛΓΕΙ: Τους φοιτητές του και το διδασκαλικό έργο.

ΘΑΥΜΑΖΕΙ: Τον Άλμπερτ Σβάιτσερ.

ΔΙΑΒΑΖΕΙ: Ιστορικά και φιλολογικά βιβλία.

ΘΑ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΕΙ: Τον Παυσανία, γιατί έγραψε για τη Βοιωτία.

Οι 8-9 στις 10 παθήσεις μπορούν να αντιμετωπιστούν από την πρωτοβάθμια

περίθαλψη υγείας, η οποία ­ εάν οργανωθεί σωστά ­ μπορεί να αποσυμφορήσει

δραστικά τις εφημερίες των νοσοκομείων. Αυτό επισήμανε πρόσφατα σε

επιστημονική ημερίδα ο καθηγητής Χειρουργικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και

πρόεδρος του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας κ. Βασίλης Γολεμάτης. Ο κ. Γολεμάτης

τονίζει ότι πρέπει να ξαναζωντανέψουμε τον παλιό οικογενειακό γιατρό, ενώ

υπογραμμίζει την ανάγκη για στενότερη σύνδεση και συνεργασία μεταξύ

πανεπιστημιακών γιατρών και γιατρών του ΕΣΥ.

ΕΡ.: Περισσότερο δάσκαλος, χειρουργός ή πoλιτικός υγείας;

ΑΠ.: Κάτι σαν τους 3 σωματοφύλακες: όλοι για έναν και ένας για όλους.

ΕΡ.: Η πρωτοβάθμια φροντίδα σήμερα στην Ελλάδα;

ΑΠ.: Είναι όπως το λέει η λέξη: «στην πρώτη βαθμίδα».

ΕΡ.: Στην Ευρωπαϊκή Ένωση;

ΑΠ.: Εκεί είναι… πρώτου βαθμού! Καλύτερη σε Ολλανδία και Δανία.

ΕΡ.: Πόσο σημαντικός ο οικογενειακός γιατρός;

ΑΠ.: Πρέπει να ξαναζωντανέψουμε τον παλιό οικογενειακό γιατρό ­ δηλαδή έναν

καλά εκπαιδευμένο γενικό γιατρό, διαχειριστή της υγείας της κοινότητας.

ΕΡ.: Ο γενικός γιατρός στην Ελλάδα και αλλού;

ΑΠ.: Έχει συρρικνωθεί κάτω από την πίεση της εξειδίκευσης. Απαραίτητος, όμως,

ως συνδετικός κρίκος με τον ειδικό.

ΕΡ.: Πόσους έχουμε ­ πόσους χρειαζόμαστε;

ΑΠ: Έχουμε λίγους ­ χρειαζόμαστε πολλούς.

ΕΡ.: Η πρωτοβάθμια φροντίδα θα αποσυμφορήσει τις εφημερίες των νοσοκομείων;

ΑΠ.: To 80%-90% των παθήσεων μπορούν αντιμετωπίζονται στην πρωτοβάθμια

περίθαλψη.

ΕΡ.: Το ΕΣΥ εν έτει 2000;

ΑΠ.: 2.000 προβλήματα…

ΕΡ.: Τα βασικά μειονεκτήματά του;

ΑΠ.: Η υπαλληλική γραφειοκρατία και νοοτροπία και η μείωση του αρχικού

ενθουσιασμού.

ΕΡ.: Τα πλεονεκτήματά του ­ εάν υπάρχουν;

ΑΠ.: Περίθαλψη για όλους.

ΕΡ.: Πώς θα σωθεί;

ΑΠ.: Με οργανωτικό λίφτινγκ.

ΕΡ.: Τι να προσέξει ο νέος υπουργός Υγείας;

ΑΠ: Την… Υγεία! Κερδίζοντας και ενεργοποιώντας τους λειτουργούς υγείας και

διαθέτοντας… ωριγένειον ενεργητικότητα.

ΕΡ.: Να γίνουν τα νοσοκομεία ανώνυμες εταιρείες;

ΑΠ.: Να γίνουν ευέλικτα κρατικά νoσοκομεία, με οικονομική διαχείριση εκτός

δημόσιου λογιστικού.

ΕΡ.: Ο ποιοτικός έλεγχος στην ιατρική πράξη;

ΑΠ.: Ανάγκη για βελτίωση της ποιότητας.

ΕΡ.: Ο ρόλος των γιατρών μέσα στο σύστημα;

ΑΠ.: Καρδιά και εγκέφαλος του συστήματος! «Άμλετ» xωρίς Άμλετ δεν παίζεται…

ΕΡ.: Νέοι και παλιοί γιατροί;

ΑΠ.: Ναι στις τεχνολογικές κατακτήσεις των νέων. Ναι και στην πείρα των

παλιών.

ΕΡ.: Εξειδίκευση εις βάρος της καλής ιατρικής;

ΑΠ.: Ελλοχεύει ο κίνδυνος.

ΕΡ.: Η προσφορά και οι παγίδες της ιατρικής τεχνολογίας;

ΑΠ.: Σημαντική η προσφορά, αλλά προσοχή στο virtual reality. Να αποφασίζει ο

κλινικός γιατρός.

ΕΡ.: Μήπως με τα μηχανήματα ξέχασαν να εξετάζουν οι γιατροί;

ΑΠ.: Αυτό συμβαίνει στους γιατρούς που σκέπτονται σαν μηχανήματα…

ΕΡ.: Η γενικότερη παιδεία του Έλληνα γιατρού;

ΑΠ.: Αναγκαία. Η αμάθεια… βλάπτει σοβαρά την υγεία.

ΕΡ.: Πανεπιστημιακοί γιατροί – γιατροί ΕΣΥ, σημειώσατε τι;

ΑΠ.: Για να νικήσει η… ομάδα, πρέπει να γίνει μια Εθνική με γιατρούς του

Πανεπιστημίου και του ΕΣΥ. Στενότερη συνεργασία λοιπόν και σύνδεση…

ΕΡ.: Οι συνέπειες της έλλειψης νοσηλευτικού προσωπικού;

ΑΠ.: Ρωτήστε έναν άρρωστο… Η έλλειψή του ακυρώνει το έργο του γιατρού και

αυξάνει το κόστος της υγείας.

ΕΡ.: Το επίπεδο των ιδιωτικών κλινικών;

ΑΠ.: Από ξενοδοχειακές παροχές παίρνουν άριστα. Από νοσηλευτικές παροχές… το

συζητάμε.

ΕΡ.: Η ιατρική έρευνα εν Ελλάδι;

ΑΠ.: Υποβαθμισμένη. Η έρευνα στην Ελλάδα πρέπει να γίνει… στόχος έρευνας.

ΕΡ.: Περιγράψτε μας τον μοντέρνο γιατρό του 21ου αιώνα.

ΑΠ.: Πάνοπλος να αντιμετωπίσει τον ασθενή του 21oυ αιώνα.

ΕΡ.: Ο Έλλην ασθενής;

ΑΠ.: Απαιτητικός, πληροφορημένος, με υψηλό αίσθημα αυτοπροστασίας, αλλά

πάντα… Έλλην ασθενής.

ΕΡ.: Η σχέση του με τον γιατρό του;

ΑΠ.: Πριν από την εγχείρηση τον βλέπει «Θεό», μετά την εγχείρηση τον βλέπει

«ημίθεο», όταν φεύγει από το νοσοκομείο τον βλέπει… «γιατρό».

ΕΡ.: Η χειρουργική τού αύριο;

ΑΠ.: Αναίμακτη – τηλεματική.

ΕΡ.: Θα τη χρειαζόμαστε όλο και λιγότερο;

ΑΠ.: Η χειρουργική πράξη θα είναι πάντα η ιατρική πράξη με άμεσα αποτελέσματα.