Θεσσαλονίκη.
Γραφείο Βόρειας Ελλάδας
Ανησυχητικές διαστάσεις παίρνει η καταστροφή του στρώματος του όζοντος στην
ατμόσφαιρα, διαπιστώνουν η Διεθνής Επιτροπή και το Παγκόσμιο Κέντρο
Χαρτογράφησης του όζοντος σε έκθεσή τους, που δημοσιοποιήθηκε δύο ημέρες πριν
από την παγκόσμια Ημέρα Όζοντος, όπως έχει καθοριστεί η 16η Σεπτεμβρίου.
Οι παγκόσμιες παρατηρήσεις του αερίου τόσο από το έδαφος όσο και από το
διάστημα καταδεικνύουν ότι το στρώμα του όζοντος κινδυνεύει και εξακολουθεί να
αραιώνει με ρυθμούς που κυμαίνονται πάνω από κατοικημένες περιοχές στο 3-10%.
Βάσει της διεθνούς 15νθήμερης αναφοράς που συνέταξε και απέστειλε προς την
επιστημονική κοινότητα ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός του ΟΗΕ «η τρύπα
του όζοντος έχει καλύψει σχεδόν ολόκληρη την Ανταρκτική και ξεπερνά σε έκταση
τα 20 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα, δηλαδή υπερδιπλάσιο εμβαδόν της
Ευρώπης, εγγίζοντας τα 29 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα, τιμή που
αποτελεί τη μεγαλύτερη που παρατηρήθηκε ποτέ από την εμφάνιση της τρύπας του
όζοντος, στις αρχές της δεκαετίας του ’80».
Στο Βόρειο Ημισφαίριο ο τελευταίος χειμώνας (1999-2000) υπήρξε ιδιαίτερα
ψυχρός σε σχέση με τους προηγούμενους της δεκαετίας που διανύουμε, γεγονός που
επιδείνωσε τη συνέχιση της αραίωσης του όζοντος και στα αρκτικά πλάτη.
Οι επιστήμονες αντιμέτωποι με τη θλιβερή διαπίστωση ότι τα μέτρα που
ελήφθησαν με την υπογραφή (1987) και αναθεώρηση (1998) του Πρωτοκόλλου του
Μόντρεαλ δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα κρούουν τον κώδωνα του
κινδύνου τονίζοντας ότι η βιομηχανική κοινωνία εκπέμπει εκατομμύρια τόνους
αερίων, ενώ οι διεθνείς συμφωνίες καταστρατηγούνται από τη λαθραία διακίνηση
ελεγχόμενων και απαγορευμένων ουσιών. Η αύξηση της τιμής του όζοντος στην
ατμόσφαιρα «οφείλεται στην ανθρωπογενή δράση και την έκλυση ουσιών που
συγκεντρώθηκαν και παραμένουν από το 1950 στη στρατόσφαιρα, καθώς και στις
κλιματολογικές αλλαγές που ευνοούν την επιτάχυνση της αραίωσης του στρώματος
του όζοντος», εξηγεί ο Χρήστος Ζερεφός, γραμματέας της Διεθνούς Επιτροπής
Όζοντος, καθηγητής του Εργαστηρίου Φυσικής της Ατμόσφαιρας στο ΑΠΘ.
Η Ελλάδα ενώ βρίσκεται σε μία ζώνη με έντονη ηλιοφάνεια δεν παρουσιάζει το
καλοκαίρι ιδιαίτερα μεγάλη αραίωση του στρώματος του όζοντος. Το ποσοστό της
αραίωσης ανά δεκαετία κυμαίνεται 3-4%, σε αντίθεση με άλλες βορειότερες
περιοχές, όπου παρατηρείται ανησυχητικότερη αραίωση του προστατευτικού
στρώματος του όζοντος. Στην Ελλάδα, όταν δεν επικρατεί συννεφιά, η υπεριώδης
ηλιακή ακτινοβολία είναι πιο ισχυρή κατά το μεσημέρι, τον Ιούνιο μάλιστα
μπορεί να γίνει έως και 7 φορές ισχυρότερη από τον Δεκέμβριο. Μεγαλύτερη
προστασία απαιτείται κατά τις μεσημεριανές ώρες της περιόδου από τον Απρίλιο
έως και τον Αύγουστο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κατά τους υπόλοιπους μήνες η
υπερβολική έκθεση στον ήλιο είναι ακίνδυνη.
