ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ Είμαστε όλοι Σέρβοι!

Αδέλφια, χαίρετε! Μπροστά στη μεγαλειώδη εξέγερσή σας, το μόνο που σας

ζητάμε είναι να μας επιτρέψετε να αναφωνήσουμε: Είμαστε όλοι Σέρβοι!

Πρώτα μας είπαν ότι η Ιστορία τελείωσε. Ύστερα ισχυρίστηκαν ότι οι

επαναστάσεις ανήκουν στο παρελθόν, σε ό,τι αφορά τουλάχιστον τον ανεπτυγμένο,

τον πολιτισμένο κόσμο. Η πολιτική, έγραψαν, δεν εκτυλίσσεται πια στους δρόμους

αλλά στις οθόνες της τηλεόρασης και των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Οι μεγάλες

αποφάσεις δεν λαμβάνονται από τους πολιτικούς, και πολύ περισσότερο βέβαια από

τον όχλο: στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, είπαν, όλη η εξουσία είναι

συγκεντρωμένη στην οικονομία και στους απρόσωπους διαχειριστές της.

Η πρώτη διάψευση ήλθε από το πολύχρωμο κίνημα του Σηάτλ, που μετακόμισε στη

συνέχεια στην Ουάσιγκτον και πριν από λίγες μέρες το είδαμε στην Πράγα:

ανώνυμους ανθρώπους να τα βάζουν με τους ισχυρούς της Γης και να τους

αναγκάζουν να ανοίγουν διάλογο μαζί τους. Έπειτα είδαμε τους απελπισμένους της

Παλαιστίνης να ξεχύνονται στους δρόμους και να αντιμετωπίζουν με πέτρες τις

σφαίρες ενός από τα πιο ευνοημένα, πιο ενισχυμένα, πιο προστατευμένα κράτη του

κόσμου τον τελευταίο μισό αιώνα. Και τις τελευταίες ώρες παρακολουθούμε

κατάπληκτοι, όσο και συγκινημένοι, τον ξεσηκωμό ενός ολόκληρου λαού εναντίον

ενός στυγνού και αδίστακτου δικτάτορα που μέχρι πρόσφατα έμοιαζε ανίκητος και

ακλόνητος: μόνοι, ουσιαστικά ακέφαλοι, με όπλο την πληγωμένη τους αξιοπρέπεια

και οδηγό μονάχα την οργή τους, οι Σέρβοι πήραν τα πράγματα στα χέρια τους. Μ’

ένα και μόνο σύνθημα: «Έχει τελειώσει!».

Οι Σέρβοι έμαθαν πολλά από την τελευταία φορά που είχαν βγει στους δρόμους.

Έμαθαν να μην εμπιστεύονται τους δημαγωγούς, εντός και εκτός της χώρας, που

τους υπόσχονταν τον Παράδεισο. Έμαθαν πως ο μεγαλύτερος αντίπαλός τους είναι η

κρατική προπαγάνδα: ένα από τα πρώτα κτίρια στα οποία επιτέθηκαν χθες το βράδυ

ήταν εκείνο της κρατικής τηλεόρασης. Έμαθαν πως για να πετύχει μια εξέγερση

δεν πρέπει να περιοριστεί σε μία τάξη ούτε σε μία πόλη: έσπευσαν έτσι να

εκφράσουν την αλληλεγγύη τους προς τους απεργούς μεταλλωρύχους της Κολουμπάρα,

αναγκάζοντας την αστυνομία να παραμερίσει. Έμαθαν πως όταν έχουν δίκιο, κι

όταν είναι αποφασισμένοι για όλα, κανείς δεν μπορεί να τους αντισταθεί, ούτε η

αστυνομία, ούτε ο στρατός, ούτε οι διεφθαρμένοι κρατικοί αξιωματούχοι. Μ’ άλλα

λόγια, έμαθαν πώς γίνεται η επανάσταση. Κι ας μην ήξεραν, οι έρημοι, πώς

ακριβώς να προστατευθούν από τα δακρυγόνα.

Αυτές οι ώρες δεν προσφέρονται για περισπούδαστες αναλύσεις. Όταν βρισκόμαστε

μπροστά σε μια αυθεντική επανάσταση, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι

να υποκλιθούμε στους επαναστάτες. Όλοι: αυτοί που τους υπερασπίστηκαν και τους

εμπιστεύθηκαν, όπως κι εκείνοι που τους χλεύασαν και τους λοιδόρησαν. Αυτοί

που για χρόνια τους καταπίεσαν και τους εκμεταλλεύθηκαν, όπως κι εκείνοι που

τους βομβάρδισαν ανελέητα για να τους σώσουν. Οι Σέρβοι χρειάζονται σήμερα την

αμέριστη αλληλεγγύη μας για να στείλουν οριστικά τον τύραννο στον

σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας.