Για θυμήσου…

Οι αδελφοί Γιώργος και Αριστείδης Καμάρας λάμπρυναν με την παρουσία τους τα

ελληνικά γήπεδα. Εκτός από την πλούσια και μακρόχρονη ποδοσφαιρική τους

προσφορά έδωσαν δείγματα ήθους και αξιοπρέπειας στους συλλόγους στους οποίους

αγωνίστηκαν. Ο Γιώργος έπαιξε επί 17 συνεχή χρόνια στον Απόλλωνα Αθηνών, τη

θρυλική «Ελαφρά Ταξιαρχία», ενώ ο Αριστείδης έκανε εντυπωσιακό ξεκίνημα στην

ίδια ομάδα και ολοκλήρωσε την ποδοσφαιρική του πορεία στον Παναθηναϊκό, όπου

έζησε με τους συμπαίκτες του, παράγοντες και φιλάθλους του «Τριφυλλιού»

στιγμές μεγαλείου, με κορυφαία τη δόξα του Γουέμπλεϊ, το 1971-72.

Εκτός όμως από την πολύτιμη προσφορά τους στους συλλόγους όπου αγωνίστηκαν, ο

Γιώργος και ο Αριστείδης Καμάρας φόρεσαν και τίμησαν τη φανέλα των εθνικών

ομάδων (Νέων, Ενόπλων και Ανδρών). Ο πρώτος έγινε διεθνής 9 φορές και ο

δεύτερος 17.

Παιδιά ενός γαλακτοπώλη, του Κωνσταντίνου Καμάρα, ο οποίος είχε έρθει στην

Αθήνα από τη Μουσουνίτσα Παρνασσίδας και διατηρούσε μαγαζί στα Άνω Πατήσια.

Μαθητής στο Δημοτικό Σχολείο, ο Γιώργος Καμάρας τα απογεύματα βοηθούσε τον

πατέρα του να βοσκήσει τα πρόβατα στα χωράφια της Νέας Φιλαδέλφειας. Στο δάσος

της περιοχής έκαναν προπόνηση οι ποδοσφαιριστές της ομάδας τής Αεροπορίας

(Μουράτης, Πεντζαρόπουλος κ.ά.). Τους έβλεπε, τους θαύμαζε πήγαινε κοντά τους

και από τότε έβαλε πρόγραμμα να γίνει ποδοσφαιριστής, παρά τις αντιρρήσεις του

πατέρα του. Γράφτηκε και έπαιξε σ’ ένα μικρό σωματείο της περιοχής, τον

Χαλκηδονικό (1947). Έναν χρόνο αργότερα, υπέγραψε δελτίο στον Απόλλωνα Αθηνών.

Έπαιξε πρώτα στα τσικό, μετά στη β’ ομάδα ως χαφ και από το 1950 μόνιμο

στέλεχος στην α’ ομάδα ως σέντερ φορ. Προσόντα του η δύναμη, η ταχύτητα και τα

ευθύβολα σουτ. Συμπαίκτες και αντίπαλοι τον αποκαλούσαν «βομβαρδιστή». Ήταν ο

γκολτζής του Απόλλωνα και σχεδόν ο πρώτος σκόρερ της ομάδας του. Ο Γιώργος

Καμάρας ήταν αφοσιωμένος στον Απόλλωνα και δεν τον εγκατέλειψε ποτέ, παρά τις

δελεαστικές προτάσεις που είχε στην εποχή του από Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό και

ΑΕΚ.

Ο Αριστείδης Καμάρας (ο νεώτερος αδελφός) αποκαλείται διανοούμενος του

ελληνικού ποδοσφαίρου. Από τα 18 του χρόνια, μόλις τελείωσε το Γυμνάσιο,

πέρασε από τους πρώτους στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από τα 15

χρόνια του φόρεσε τη φανέλα του Απόλλωνα, παρά τις αντιρρήσεις του αδελφού του

Γιώργου. Όμως ο Αριστείδης με το ταλέντο και τις γνώσεις του δεν αποτέλεσε

μόνο στέλεχος του Απόλλωνα Αθηνών, αλλά φόρεσε και τη φανέλα με τα εθνικά

χρώματα. Πρώτα τής Νέων και μετά τής Ενόπλων (όταν υπηρετούσε τη θητεία του

στο Λιμενικό Σώμα). Στις μεταγραφές του 1961, πήγε στο «Τριφύλλι». Η μεταγραφή

του ήταν η πιο ακριβή τότε, αφού κόστισε 1.000.000 δρχ.!

Στον Παναθηναϊκό αγωνίστηκε 14 συνεχή χρόνια. Παράλληλα, ήταν στέλεχος της

εθνικής ομάδας. Με την ομάδα του έπαιξε στις μεγαλύτερες διεθνείς

διοργανώσεις. Κορυφαία στιγμή της ζωής του το γκολ που πέτυχε στη Λεωφόρο

Αλεξάνδρας κατά του Ερυθρού Αστέρα Βελιγραδίου (3-0) και έστειλε τον

Παναθηναϊκό στον τελικό του Γουέμπλεϊ με τον Άγιαξ.

Ο Αριστείδης Καμάρας σήμερα είναι στέλεχος στην Alfa Πίστεως, στην «Αθήνα

2004» και στην ΕΠΑΕ.

Ο Γιώργος Καμάρας δεν ζει. Είχε άσχημο τέλος, τρία χρόνια μετά τον θάνατο της

αγαπημένης του κόρης Βίκης (1992).