ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ

ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ: Στον Βόλο το 1943.

ΑΓΑΠΑ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ: Τα παλιά λογοτεχνικά περιοδικά.

ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ: Την Αθήνα των αρχών του 20ού αιώνα.

ΕΛΠΙΖΕΙ: Να κάνει συχνότερα ταινίες.

ΣΥΓΧΩΡΕΙ: Την αναίδεια και το θράσος των ταλαντούχων.

ΑΞΕΧΑΣΤΟ ΤΑΞΙΔΙ: Στην Ανατολική Θράκη.

ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΕΙ: «Εμείς οι άλλοι» του Γιάννη Κιουρτσάκη.

ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΟΥ ΤΟΝ ΞΕΚΟΥΡΑΖΕΙ: Οι συμφωνίες του Μάλερ.

Στις αρχές Φεβρουαρίου θα βγει στις κινηματογραφικές αίθουσες η νέα ταινία

του Λάκη Παπαστάθη «Το μόνον της ζωής του ταξείδιον» που έχει ως θέμα τα

παιδικά χρόνια του Γεωργίου Βιζυηνού, με πρωταγωνιστή τον Ηλία Λογοθέτη. Είναι

η τρίτη ταινία του Λάκη Παπαστάθη που καταπιάνεται με ανθρώπους οι οποίοι

έζησαν και δημιούργησαν στα τέλη του 19ου αιώνα και αυτό γιατί, όπως λέει ο

ίδιος, «είναι η εποχή που μ’ αρέσει». Και εξηγεί το γιατί: Επειδή οι σπουδαίοι

εκείνοι άνθρωποι «δημιούργησαν τη νέα ελληνική λογοτεχνία»

ΕΡ.: «Το μόνον της ζωής του ταξείδιον»… είναι ένα ταξίδι ζωής;

ΑΠ.: Πολλά ταξίδια ταυτοχρόνως. Ταξίδι δικό μας στον χρόνο και τη

λογοτεχνία, ταξίδι του διηγήματος στο φως της εικόνας.

ΕΡ.: Πώς θα χαρακτηρίζατε την ταινία;

ΑΠ.: Η αναμέτρηση της λογοτεχνίας με τον κινηματογράφο.

ΕΡ.: Είναι μια ιστορία παιδικής μνήμης και θανάτου;

ΑΠ.: Ακριβώς.

ΕΡ.: Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να μεταφερθεί ένα διήγημα στη μεγάλη

οθόνη;

ΑΠ.: Εύκολο και δύσκολο ταυτοχρόνως.

ΕΡ.: Όταν μάλιστα είναι του Γεωργίου Βιζυηνού;

ΑΠ.: Ναι.

ΕΡ.: Και όταν έχει γραφεί στα τέλη του περασμένου αιώνα;

ΑΠ.: … είναι η εποχή που μου αρέσει.

ΕΡ.: Τις μέρες που πέθανε ο Γεώργιος Βιζυηνός γεννήθηκε το σινεμά;

ΑΠ.: Ναι… και σήμερα 100 χρόνια μετά ο Βιζυηνός πετάει με τα φτερά

του κινηματογράφου.

ΕΡ.: Τι σας έχει γοητεύσει στη ζωή και το έργο του;

ΑΠ.: Η ζωή και το έργο του αλληλοτροφοδοτούνται.

ΕΡ.: Το ταξίδι ζωής ξεκινά από τη στιγμή που ο συγγραφέας μπαίνει στο

ψυχιατρείο;

ΑΠ.: Από το ψυχιατρείο ταξιδεύει η ψυχή του στα παιδικά χρόνια αλλά και

στη λογοτεχνία.

ΕΡ.: Ο Ηλίας Λογοθέτης ως Γεώργιος Βιζυηνός;

ΑΠ.: Τον φαντάζομαι να συναντάει όρθιος τον Βιζυηνό και να κοιτάζονται

στα μάτια για ώρα πολλή. Αμίλητοι.

ΕΡ.: Και ­ σε διπλό ρόλο ­ ως παππούς του;

ΑΠ.: Δεν είναι μόνον ο παππούς του. Είναι και ο ήρωας του διηγήματός

του. Είναι λογικό να τον παίζει ό ίδιος ο συγγραφέας.

ΕΡ.: Γιατί επιλέξατε ένα κοριτσάκι, τη 10χρονη Φραγκίσκη Μουστάκη να

υποδυθεί τον συγγραφέα στην παιδική του ηλικία;

ΑΠ.: Το πρόβλημα του φύλου καθορίζει την οικογένεια Βιζυηνού.

ΕΡ.: Έχετε μια αδυναμία στα γεγονότα και στις προσωπικότητες που έζησαν

στα τέλη του περασμένου αιώνα;

ΑΠ.: Θαυμάζω τη γενιά του 1880.

ΕΡ.: Γιατί;

ΑΠ.: Γιατί δημιούργησαν τη νέα ελληνική λογοτεχνία.

ΕΡ.: Και η προηγούμενη ταινία «Θεόφιλος» σ’ εκείνη την εποχή μας

ταξιδεύει;

ΑΠ.: Περίπου ναι.

ΕΡ.: Το ίδιο ισχύει και για την πρώτη σας ταινία «Ο καιρός των

Ελλήνων».

ΑΠ.: Απολύτως.

ΕΡ.: Μια ταινία εποχής δεν κρύβει από μόνη της αρκετές δυσκολίες στα

γυρίσματα;

ΑΠ.: Η αναπαράσταση της εποχής είναι ακριβή.

ΕΡ.: Τι κυρίως προσέξατε στην απεικόνιση εκείνης της εποχής;

ΑΠ.: Ήθελα να είναι οικεία στον σύγχρονο θεατή, γι’ αυτό και η

αναπαράσταση έγινε με κάποια αφαίρεση.

ΕΡ.: Και τι αποφύγατε;

ΑΠ.: Την αναπαράσταση της εποχής ως αυτοσκοπό.

ΕΡ.: Γιατί επιλέξατε ­ για γυρίσματα ­ την Ανατολική Θράκη και την

Κωνσταντινούπολη;

ΑΠ.: Είναι τα μέρη που έζησε ο Βιζυηνός, ο τόπος του.

ΕΡ.: Η συνεργασία σας με τους Τούρκους ηθοποιούς που συμμετέχουν στην

ταινία;

ΑΠ.: Άψογη.

ΕΡ.: Και η συνύπαρξη Ελλήνων και Τούρκων ηθοποιών;

ΑΠ.: Χωρίς κανένα πρόβλημα.

ΕΡ.: Στο σενάριο που γράψατε μαζί με την Έλενα Πάγκα και τη Μαριάννα

Κουτάλου πού ρίξατε το βάρος σας;

ΑΠ.: Στη σχέση του λόγου με την εικόνα.

ΕΡ.: Ποια θέση στην καρδιά σας έχει το «Παρασκήνιο»;

ΑΠ.: 26 χρόνια… σχεδόν τη μισή μου ζωή.

ΕΡ.: Γιατί πιστεύετε άντεξε αυτή η εκπομπή όλα αυτά τα χρόνια στην

τηλεόραση;

ΑΠ.: Ειλικρίνεια και αυθεντικότης…

ΕΡ.: Αλλά και για ποιο λόγο λείπουν παρόμοιες εκπομπές απο τη μικρή

οθόνη;

ΑΠ.: Γιατί τα πάντα γίνονται προϊόν που «πουλάει».

ΕΡ.: Η σχέση της ιδιωτικής τηλεόρασης με το ντοκιμαντέρ;

ΑΠ.: Θανατηφόρα.

ΕΡ.: Και η σχέση η δική σας με νέους σκηνοθέτες;

ΑΠ.: Θαυμασμού και αγάπης.

ΕΡ.: Κοιτάζοντας προς τα πίσω, για ποιο πράγμα έχετε μετανιώσει;

ΑΠ.: Που δεν πίστεψα περισσότερο στους φίλους μου.

ΕΡ.: Μια συμβουλή που θα δίνατε σε νέους κινηματογραφιστές;

ΑΠ.: Να είναι ο εαυτός τους.

Τελευταία Νέα