Κορίτσια «Α» και κορίτσια «Βαβαβούμ»

Άν εσείς που τώρα διαβάζετε αυτό το κείμενο είστε άνδρας, μάλλον θα

χαμογελάσετε με ελαφρά καταδεκτικότητα. «Ένα ακόμα φεμινιστικό, “γυναικείο

θέμα”», θα σκεφθείτε… Αν όμως είστε γυναίκα, τότε τίθεται αγωνιώδες το

υπαρξιακό ερώτημα: τι είδους γυναίκα είστε; «Άλφα», «Βήτα», «Γάμμα» ή, μήπως,

«Πολύ Κακιά»; Εκτός αν ομολογείτε πως είστε κορίτσι «Βαβαβούμ»…

Το πολύπλοκο αυτό ερώτημα άρχισε, εντόνως και δημοσίως, να προβληματίζει την

αμερικανική και βρετανική κοινή γνώμη, πριν από λίγες εβδομάδες. Τότε, όταν η

οκτάχρονη κόρη μιας φίλης τής Λόρα Σέσιονς Στεπ, αρθρογράφου τής «Ουάσιγκτον

Ποστ» ρώτησε την καλή δημοσιογράφο αν ήταν… επαρκώς άγριο το βλέμμα της.

«Γιατί;» την ρώτησε, εμβρόντητη, η Στεπ. «Μα, επειδή προσπαθώ να αποφασίσω τι

θα γίνω στην Α’ Γυμνασίου: “Άλφα” κορίτσι ή “Πολύ Κακιά”;».

Η… αποστομωτική αυτή δήλωση της μικρής μαθήτριας στάθηκε το έναυσμα που

οδήγησε τη Στεπ να πραγματοποιήσει μία ευρεία έρευνα κοινωνιολογικής υφής στα

γήπεδα και τις σχολικές αίθουσες των αμερικανικών εκπαιδευτηρίων. Κάπως έτσι

ανακάλυψε – και αποκάλυψε – ότι, σε όλα τα σχολεία, τα κορίτσια κυριαρχούν. Τα

κορίτσια είναι που έχουν, εξάλλου – με δική τους απόφαση – χωριστεί σε

τέσσερις κατηγορίες: τις «Άλφα», οι οποίες είναι «οι ηγέτες του συστήματος»

και κυριαρχούν επάνω στα υπόλοιπα κορίτσια και σε όλα τα αγόρια, τις «Βήτα»,

που είναι απλώς… β’ κατηγορίας, τις «Γάμμα», που αν και διαθέτουν γερό μυαλό

είναι καταδικασμένες να ζουν υποταγμένες στις λαμπερές, πανέμορφες και

αδίστακτες «Άλφα», και τα… «Πολύ Κακά Κορίτσια», που ζουν για να παραβιάζουν

κάθε κανόνα ομαλής κοινωνικής ζωής που υπάρχει.

Την ίδια ώρα, μια άλλη γυναίκα δημοσιογράφος, η Μάργκαρετ Τάλμποτ, κατέγραφε

στο περιοδικό των «New York Times», τις ολοένα και αυξανόμενες – και ολοένα

και πιο απέλπιδες – προσπάθειες των διδασκόντων στα σχολεία των ΗΠΑ και της

Βρετανίας, να «εξημερώσουν τα πιεστικά και ακραία φιλόδοξα “Άλφα” κορίτσια,

καθώς και τα πολύ άγρια “Κακά κορίτσια”», τα οποία κυριαρχούν στο σχολείο,

«καταπιέζοντας» τόσο τα λιγότερο ικανά και λαμπερά κορίτσια όσο και, κυρίως,

τα αγόρια!

Η απειλή. Το ερώτημα «Μήπως τελικά οι άνδρες είναι απειλούμενο είδος;»,

αναμασήθηκε άπειρες φορές τα τελευταία χρόνια…

Ήταν όμως ένα ερώτημα κενό αληθινού περιεχομένου και ουσίας. Γιατί, αν τελικά

οι «Άλφα» γυναίκες είναι τόσο ισχυρές, τόσο πετυχημένες, τόσο απελευθερωμένες

και τόσο ικανές όσο εμφανίζονται, τότε ποιος ακριβώς είναι ο λόγος που δεν τις

βλέπουμε να πρωταγωνιστούν στην πολιτική, τις επιχειρήσεις, τα μέσα μαζικής

ενημέρωσης; Και γιατί όσες, με πολύ κόπο, κατορθώνουν να φτάσουν σε ένα

σημείο, έπειτα γρήγορα – πάντα σε σύγκριση με τους άνδρες – καταρρακώνονται;

Η Μπερναντίν Χίλι γιατί εκδιώχθηκε τόσο εύκολα από την ηγεσία του Ερυθρού

Σταυρού; Η Τζιλ Μπάραντ, ηγετικό στέλεχος της κολοσσού της βιομηχανίας

παιχνιδιών τής Matel, γιατί αποκλείσθηκε από το «ονειρικό σπίτι» της Μπάρμπι;

Και ας μη μιλήσουμε για την πολιτική. Η Σέρι Μπλερ μπορεί να είναι τρανό

παράδειγμα «Άλφα» γυναίκας που είναι καταπληκτική νομικός, αλλά είναι

παγκοσμίως γνωστή ως η «Άλφα» σύζυγος του Βρετανού Πρωθυπουργού και μητέρα των

τεσσάρων παιδιών τους. Όσο δε για τη μοναδική γυναίκα που βρίσκεται στον

«στενό κύκλο εξουσίας» της σημερινής κυβέρνησης Μπους των ΗΠΑ, την Κοντολίζα

Ράις, δεν έχει καμία απολύτως ουσιαστική δύναμη και βρίσκεται υποβαθμισμένη

ως… μία ακόμα «Γάμμα» της αμερικανικής πολιτικής σκηνής…

Τις πταίει, λοιπόν, που τα «Άλφα» κορίτσια δεν εξελίσσονται σε «Άλφα» γυναίκες

ή που, κι όσες γίνονται «Άλφα» γυναίκες γρήγορα διολισθαίνουν σε «Βήτα» ή και

«Γάμμα»; Οι ίδιες οι γυναίκες. Αυτές, οι «Άλφα» είναι που φταίνε για την

κατάντια τους: τη μετριότητά τους. Αυτό τουλάχιστον απαντούν, η αρθρογράφος

των «New York Times» Μορίν Ντάουντ, η δημοσιογράφος του «Vanity Fair», Μαρί

Μπρένερ, καθώς και η γνωστή καυστική σχολιογράφος του βρετανικού «Spectator»,

Πετρονέλα Γουάιατ.

Γιατί; Μα, επειδή τελικά το πρώτιστο που απασχολεί τις «Άλφα» γυναίκες είναι

να παντρευτούν «Άλφα» άνδρες και να γίνουν «Άλφα» μητέρες. Και, κάπου, ανάμεσα

στον ρόλο της «Άλφα» συζύγου και μητρός, οι γυναίκες αφήνουν το περιθώριο

στους «Άλφα» – και «Βήτα», και «Γάμμα» – άνδρες συναδέλφους τους να ενωθούν

σε… ανίερες συμμαχίες, προκειμένου να τις υποβαθμίσουν. Να τις ταπεινώσουν.

Και να τις εξαφανίσουν. Ώστε να μπορούν οι ίδιοι, απερίσπαστοι, να διοικούν

τις τύχες του κόσμου. Και να κερατώνουν τις «Άλφα» συζύγους τους με κορίτσια «Βαβαβούμ»…

Οι πετυχημένες βαίνουν προς εξαφάνιση

Άν έως τώρα πιστεύατε ότι εμείς οι πολίτες του δυτικού κόσμου ζούμε σε μια

κοινωνία ίσων ευκαιριών, τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες, έχετε

άδικο.

Στον αστραφτερό κόσμο των πολυεθνικών επιχειρήσεων οι πετυχημένες και πολύ

υψηλά ιστάμενες γυναίκες (οι λεγόμενες «Άλφα») βαίνουν προς εξαφάνιση.

Πάρα πολλές γυναίκες αποθαρρύνονται από το να αγωνιστούν «δίνοντάς τα όλα»

στον επαγγελματικό τομέα, εξαιτίας της αντιμετώπισης που έχουν από τους άνδρες

συναδέλφους τους. Χαρακτηριστικό είναι ότι κανένας στις ΗΠΑ δεν σοκαρίστηκε με

την αποκάλυψη ότι στην Enron τα «μεγαλοστελέχη» της επιχείρησης φανερά

απατούσαν τις συζύγους τους με τις γραμματείς τους, ή ότι, συλλήβδην,

αποκαλούσαν τις πιο «σέξι» και προκλητικές γραμματείς «Βαβα-Βούμ».

Ουδείς εξάλλου, από τους παροικούντες στον κόσμο των χρηματιστηριακών και

πολυεθνικών επιχειρήσεων έμεινε άναυδος που, πάλι στην «αμαρτωλή» Enron, ο

αντιπρόεδρός της διατηρούσε στο γραφείο του πίνακα βαθμολόγησης της

σεξουαλικής γοητείας των γυναικών στελεχών της Enron, με επικεφαλίδα «Πόσο

καυτές είναι»…