|
| Ο Παναγιώτης Βεντούρης
|
Έφυγε από τη ζωή αθόρυβα την περασμένη Δευτέρα, όπως αθόρυβα έζησε στη
μακρόχρονη πορεία του μέσα κι έξω από τα γήπεδα, ο Παναγιώτης Βεντούρης, 59
χρόνων, παλιός διεθνής κυνηγός του Φωστήρα και της ΑΕΚ.
Ο αιφνίδιος θάνατος (από έμφραγμα) του Βεντούρη έφερε βαθύ πένθος στην
οικογένειά του, στη γειτονιά του, τα Σφαγεία, στους οπαδούς της ΑΕΚ και γενικά
σε όλη την ποδοσφαιρική οικογένεια.
Οπωσδήποτε, όμως, η θλίψη για τον Παναγιώτη Βεντούρη είναι πολύ μεγάλη για
τους ποδοσφαιριστές της σειράς του, της γενιάς του, αλλά και για τους
φιλάθλους της χρυσής εποχής του ελληνικού ποδοσφαίρου, με τις ασπρόμαυρες
εικόνες και τα ξερά γήπεδα.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στις θύελλες της ναζιστικής κατοχής και του Εμφυλίου,
στις φτωχογειτονιές του Ταύρου και των Σφαγείων. Οι συνθήκες διαβίωσης,
σκληρές. Οι δυσκολίες, ανυπέρβλητες. Στα μέσα της δεκαετίας του 1950, ο μικρός
Τάκης Βεντούρης, όπως και τα περισσότερα παιδιά της γειτονιάς του και της
συνοικίας του, για να ξεπεράσουν την καθημερινή ανέχεια εύρισκαν διέξοδο στις
αλάνες, παίζοντας μπάλα. Ο ιστορικός Φωστήρας («Φονεύς των Γιγάντων!»)
αποτέλεσε πόλο έλξης για τα νέα παιδιά του Ταύρου. Σε ηλικία 12 ετών ο
Βεντούρης υπέγραψε δελτίο στην κιτρινόμαυρη ομάδα, που τότε αγωνιζόταν στο
Πρωτάθλημα Α’ Κατηγορίας Αθηνών. Σε διάστημα δύο χρόνων, το 1958, αγωνιζόταν
στην πρώτη ομάδα του Φωστήρα με τη φανέλα με το Νο 7, δίπλα σε κορυφαίους
παίκτες, όπως Παυλίδης, Αρσενιάδης, Βολίκας, Λιόλιος, Στεφάνου, Κορωναίος,
Δημίδης, Χατζηδήμου, Αϊδινιώτης.
Το επίσημο ντεμπούτο του Παναγιώτη Βεντούρη στην τακτική ενδεκάδα της ομάδας
των Σφαγείων συνδυάσθηκε με μια μεγάλη νίκη του Φωστήρα. Σε αγώνα Κυπέλλου
Ελλάδος (Απρίλιος 1958) νίκησε 1-0 τη Νίκη Βόλου (μέσα στη Νέα Ιωνία Βόλου)
και την απέκλεισε. Το γκολ σημείωσε στην παρθενική του εμφάνιση ο Βεντούρης.
Τρία χρόνια αργότερα (1961), ο Φωστήρας αγωνίζεται στην Α’ Εθνική Κατηγορία
και ο Βεντούρης έχει εξελιχθεί σε μεγάλο αστέρι. Παίζει παράλληλα στην Εθνική
Νέων και στην Εθνική Ενόπλων και αποτελεί τον πρώτο μεγάλο μεταγραφικό στόχο
για Ολυμπιακό, ΑΕΚ, Παναθηναϊκό και Απόλλωνα. Το 1962 πήγε εθελοντής στο
Λιμενικό Σώμα και βρέθηκε πολύ κοντά στον Ολυμπιακό, λόγω των επαφών του με
τον αξιωματικό του Λιμενικού και παράγοντα του Ολυμπιακού Μιχάλη Κούβαρη και
τις άριστες σχέσεις του με τον διευθυντή της εφημερίδας «Φως των Σπορ» Θόδωρο
Νικολαΐδη. Παρά την επιθυμία του να βρεθεί στον Ολυμπιακό, ο Παναγιώτης
Βεντούρης την τελευταία στιγμή κατέληξε στην ΑΕΚ, ύστερα από περιπετειώδεις
προσπάθειες, τη νύχτα της 31ης Ιουλίου 1964, όταν έληξαν οι μεταγραφές. Στην
ομάδα του «δικέφαλου αετού» έπαιξε για έναν χρόνο, αλλά το 1965 βρέθηκε (μαζί
με τον Μίμη Ντουνιά του Πανιωνίου) στο Hellenik της Αφρικής. Μετά 8 μήνες
επέστρεψε και αγωνίστηκε μόνιμα στην ΑΕΚ. Απετέλεσε βασικό επιθετικό στέλεχος
και παράλληλα εκλήθη και έπαιξε στην Εθνική Ελλάδος (Ανδρών).
Άρχισε να εργάζεται στη ΔΕΗ και ήταν από τους καλύτερους παίκτες της ομάδας
του, της ΑΕΚ, όταν αναδείχθηκε πρωταθλήτρια δυο φορές, 1967-68 και 1970-71,
και Κυπελλούχος το 1969-70.
Ο Παναγιώτης Βεντούρης υπήρξε ένας από τους κορυφαίους Έλληνες κυνηγούς του
μεταπολεμικού ποδοσφαίρου. Τελευταία, ζούσε στον Ταύρο με τη σύζυγό του
Ευγενία και τα δύο τους παιδιά, Αντώνη και Αθανασία.
