Iσόβια καταδίκη από τη Xάγη

Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για τα εγκλήματα πολέμου στην πρώην

Γιουγκοσλαβία επέβαλε χθες, για πρώτη φορά στα δέκα χρόνια λειτουργίας του,

την ποινή της ισόβιας κάθειρξης: ο Σερβοβόσνιος Μίλομιρ Στάκιτς καταδικάσθηκε

επειδή εξόντωσε Μουσουλμάνους και Κροάτες της Βοσνίας, αλλά αθωώθηκε για την

κατηγορία της γενοκτονίας.

Ο Μίλομιρ Στάκιτς, γιατρός, 41 ετών, και πρώην δήμαρχος του Πρίγεντορ, στη

Βορειοδυτική Βοσνία, κατηγορούνταν ότι δημιούργησε το 1992 ένα δίκτυο

στρατοπέδων συγκέντρωσης στα οποία άφησαν την τελευταία τους πνοή εκατοντάδες

Μουσουλμάνοι, άνδρες και γυναίκες, ενώ χιλιάδες άλλοι βασανίστηκαν και

βιάστηκαν. Βρέθηκε ένοχος πέντε κατηγοριών για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας

και εγκλήματα πολέμου. Αθωώθηκε για τρεις κατηγορίες γενοκτονίας, συνέργειας

σε γενοκτονία και απάνθρωπων πράξεων. Όπως δήλωσε ο πρόεδρος του Δικαστηρίου

Βόλφγκανγκ Σόμπουργκ, «τα εγκλήματα του διωγμού και της εξόντωσης βρίσκονται

στον πυρήνα της εγκληματικής συμπεριφοράς του δρος Στάκιτς. Ο δρ Στάκιτς ήταν

ένας από τους πρωταγωνιστές της εκστρατείας διωγμών». Σύμφωνα πάντως με τους

δικαστές, δεν πρόκειται για γενοκτονία, «αλλά μάλλον για μια σοβαρή υπόθεση

διωγμών, φόνων και εξόντωσης». «Ο δρ Μίλομιρ Στάκιτς καταδικάζεται σε ισόβια

κάθειρξη», κατέληγε η απόφαση του δικαστηρίου. Θα μπορεί να ζητήσει αναστολή

σε είκοσι χρόνια, διευκρίνισε ο Σόμπουργκ ενώ ο Στάκιτς έμοιαζε αποσβολωμένος.

Ο εισαγγελέας είχε ζητήσει να του επιβληθεί ισόβια κάθειρξη για γενοκτονία,

αλλά οι δικαστές αποφάνθηκαν ότι δεν αποδείχθηκε πως πρόθεσή του ήταν να

διαπράξει γενοκτονία ­ έστω κι αν περισσότεροι από χίλιοι μη Σέρβοι

σφαγιάσθηκαν και δεκάδες χιλιάδες εκδιώχθηκαν από την περιοχή του Πρίγεντορ.

Πριν από τον πόλεμο, ο πληθυσμός της πόλης αυτής αποτελούνταν εξίσου από

Σέρβους και Μουσουλμάνους, αλλά το 1993 οι Σέρβοι αποτελούσαν το 90% του

πληθυσμού της. Σύμφωνα με τους δικαστές, τα εγκλήματα για τα οποία

καταδικάστηκε ο Στάκιτς δεν θα είχαν συμβεί χωρίς αυτόν και η ισόβια κάθειρξη

είναι η αρμόζουσα ποινή.

Ο Στάκιτς είχε ηγηθεί της απόφασης να δημιουργηθεί τον Μάιο του 1992 το

περιβόητο στρατόπεδο κράτησης στην Ομάρσκα και είχε βγει στην τηλεόραση για να

δικαιολογήσει τη δημιουργία και άλλων στρατοπέδων στο Κέρατερμ και το

Τρνόπολιε. Τον Αύγουστο του 1992, εικόνες των μέσων ενημέρωσης από τα

στρατόπεδα αυτά, οι οποίες έδειχναν αποσκελετωμένους ανθρώπους πίσω από

συρματοπλέγματα ξυπνώντας μνήμες από τα ναζιστικά στρατόπεδα θανάτου, είχαν

προκαλέσει φρίκη και οργή στη Δύση. Ο Στάκιτς συνελήφθη στη Σερβία τον Μάρτιο

του 2001 και παραδόθηκε στο δικαστήριο. H δίκη του άρχισε τον Απρίλιο του 2002

και ολοκληρώθηκε φέτος τον Απρίλιο. Ο κατηγορούμενος έχει στη διάθεσή του δύο

εβδομάδες για να υποβάλει έφεση.

H ποινή της ισόβιας κάθειρξης είναι η αυστηρότερη που μπορεί να επιβάλει το

Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ). Ήταν ωστόσο η τρίτη φορά που το Δικαστήριο

αθώωσε έναν κατηγορούμενο από το σοβαρότερο αδίκημα της γενοκτονίας, το οποίο

είναι, άλλωστε, και το δυσκολότερο να αποδειχθεί. Στα 10 χρόνια που λειτουργεί

το ΔΠΔ, για γενοκτονία έχει καταδικαστεί μόνον ο Σερβοβόσνιος στρατηγός

Ράντισλαβ Κρστιτς για τη σφαγή της Σρεμπρένιτσα. H ποινή του Κρστιτς, ο οποίος

καταδικάστηκε σε κάθειρξη 46 ετών, ήταν μέχρι χθες η μεγαλύτερη που είχε

επιβάλει το ΔΠΔ για την πρώην Γιουγκοσλαβία.