Tα κινέζικα βήματα της Folli – Follie

Ξεκίνησε πριν από 17 χρόνια στην Αθήνα, σαν μια μικρή εταιρεία κοσμημάτων, και

σήμερα έχει φτάσει να κάνει το 66% του τζίρου της από τις ασιατικές αγορές.

Για την ελληνική εταιρεία κοσμημάτων και γυναικείων αξεσουάρ Folli – Follie,

οι ασιατικές αγορές – στις οποίες έκανε την είσοδό της το 1995 με αφετηρία την

Ιαπωνία – αποδείχθηκαν χρυσοφόρες, παρά τα προβλήματα που αντιμετώπισε στην

αρχή η εταιρεία.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της Κίνας, του 1,3 δισεκατομμυρίου ανθρώπων.

Μπορεί οι περισσότεροι Έλληνες επιχειρηματίες να αποφεύγουν το ρίσκο να

προχωρήσουν σε άμεσες επενδύσεις στη μακρινή αυτή χώρα, όμως τα Folli – Follie

έχουν κάνει ήδη το μεγάλο βήμα και, ακολουθώντας το παράδειγμα Ευρωπαίων και

Αμερικανών ανταγωνιστών τους, έσπευσαν να πάρουν θέσεις στην πολλά υποσχόμενη,

λόγω του μεγέθους της, κινεζική αγορά. H αλυσίδα γυναικείων αξεσουάρ

Folli-Follie, αναζητώντας νέες επενδυτικές ευκαιρίες, έχει μπει από πέρυσι

στην κινεζική αγορά, διαθέτοντας ήδη 12 καταστήματα, τα οποία θα έχουν φτάσει

τα 22 στο τέλος του χρόνου και τα 40 μέσα στο 2004.

«Όποιος προλάβει»

Ο αντιπρόεδρός της, κ. Τζώρτζης Κουτσολιούτσος, είναι σαφής για τους

επιχειρηματικούς στόχους της εταιρείας στην Κίνα, υποστηρίζοντας ότι «ένας

επιχειρηματικός όμιλος δεν μπορεί να αγνοήσει μια αγορά 1,3 δισ. καταναλωτών,

το εισόδημα των οποίων αυξάνεται σε ετήσια βάση κατά 8%». Την αγορά αυτή,

άλλωστε, δεν έχει αγνοήσει και πλήθος ευρωπαϊκών επιχειρήσεων και, ήδη, πάνω

από 140 εταιρείες από τη Δανία έχουν εγκατασταθεί στην Κίνα. «Όποιος προλάβει

να “κτίσει” από τώρα θέσεις στην κινεζική αγορά, θα κερδίσει σήμερα και αύριο

τη μάχη του ανταγωνισμού», εκτιμά ο κ. Κουτσολιούτσος.

Στα αρχικά σχέδια της Folli – Follie ήταν να δραστηριοποιηθεί εμπορικά στην

Κίνα εξάγοντας εκεί γυναικεία κοσμήματα και αξεσουάρ, γρήγορα όμως διαπίστωσε

ότι θα έχανε το παιχνίδι, αν δεν παρήγαγε επιτόπου τα προϊόντα της,

διαμορφώνοντας έτσι άμεσες σχέσεις με τους Κινέζους, αλλά και πετυχαίνοντας

χαμηλότερο εργατικό κόστος (το 1/3 από εκείνο της Ελλάδας). Ο κατάλληλος

συνεταίρος βρέθηκε στο πρόσωπο τοπικού επιχειρηματία, ο οποίος παράγει για

λογαριασμό της ελληνικής πολυεθνικής προϊόντα με την ελληνική φίρμα,

τροφοδοτώντας την κινεζική αγορά με είδη αξίας 15 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως.

H κινεζική αγορά

H διείσδυση των Folli – Follie στην κινεζική αγορά δεν ήταν τυχαία. Τα στελέχη

της δεν ήταν δύσκολο να διαπιστώσουν τους μεγάλους ρυθμούς αύξησης της

καταναλωτικής δαπάνης στην Κίνα, σε αντίθεση με τα σημάδια κορεσμού που έχουν

εμφανιστεί σε αντίστοιχες αγορές της Ευρώπης.

«Για να αντιληφθεί κανείς πόσο σημαντική είναι η κινεζική αγορά για μια

εταιρεία γυναικείων αξεσουάρ σαν τη δική μας, αρκεί να αναφερθεί ότι οι

Κινέζες ξοδεύουν για τον εαυτό τους το 70% του συνολικού ετησίου εισοδήματός

τους, όταν οι Ελληνίδες (που μαζί με τις Ισπανίδες και τις Ιταλίδες θεωρούνται

ότι δαπανούν τα περισσότερα χρήματα στην Ευρώπη για την προσωπική τους

φροντίδα) ξοδεύουν μόλις το 18%», λέει στέλεχος των Folli – Follie.

Βέβαια, οι μισθοί στην Κίνα απέχουν ακόμη πολύ από το να χαρακτηριστούν

αντίστοιχοι των ευρωπαϊκών και, πολύ περισσότερο, των αμερικανικών. Ωστόσο στη

Σαγκάη – κοιτίδα του κινεζικού καπιταλισμού – οι μισθοί των γυναικών

βρίσκονται ήδη 15% υψηλότερα από τους αντίστοιχους ελληνικούς.

H εταιρεία εκτιμά ότι, από τους 1,3 δισεκατομμύρια κατοίκους, το «τάργκετ

γκρουπ» στο οποίο απευθύνονται τα προϊόντα της ανέρχεται σε 130 εκατομμύρια.

Το νούμερο αυτό είναι υψηλότερο ακόμη και από το αντίστοιχο στις ΗΠΑ, όπου σε

πληθυσμό 250 εκατομμυρίων το αντίστοιχο «τάργκετ γκρουπ» δεν ξεπερνά τα 90

εκατομμύρια. H αχανής αγορά της Κίνας αντιπροσωπεύει ήδη το 15% του συνολικού

τζίρου της Folli – Follie, ενώ μαζί με τον τζίρο που κάνει η εταιρεία σε

γειτονικές χώρες (Χονγκ Κονγκ, Κορέα, Ταϊβάν, Μαλαισία, Σιγκαπούρη) το ποσοστό

αυτό φτάνει στο 42%.

H ιαπωνική περιπέτεια

Διαφορετική περίπτωση είναι η αγορά της Ιαπωνίας. H είσοδος στην ιαπωνική

αγορά, το 1995, αποτέλεσε το βάπτισμα του πυρός για την ελληνική εταιρεία στο

εξωτερικό, που μέχρι τότε είχε παρουσία μόνο εντός συνόρων. Τα πρώτα χρόνια

δεν ήταν εύκολα και πολλοί έκαναν λόγο για παταγώδη αποτυχία. Επί τρία

ολόκληρα χρόνια (1995 – 1998) η εκεί θυγατρική της κατέγραφε ζημιές. Το

διαφημιστικό κονδύλι ήταν σταθερά διπλάσιο του τζίρου και πολλοί σκέφτονταν

ακόμη και τη διακοπή της λειτουργία της. Επίσης, τα χρόνια που ακολούθησαν, η

εταιρεία χρειάστηκε να δώσει σκληρή μάχη προκειμένου να καθιερωθεί στην

ιαπωνική αγορά – μια από τις πιο απαιτητικές διεθνώς, όπου οι γυναίκες

ξοδεύουν πάνω από το 35% του εισοδήματός τους σε ρούχα και αξεσουάρ. Δεν ήταν

λίγες οι φορές που βρέθηκε στη δύσκολη θέση να αναγκάζεται να αποσύρει τα

προϊόντα της και να τα αντικαθιστά με άλλα, που να προσαρμόζονται στο

απαιτητικό γούστο του ιαπωνικού κοινού. Και όλα αυτά, σε μια εποχή όπου οι

εισαγωγές γίνονταν απευθείας από την Ελλάδα… «Χρειάστηκε να περάσουμε τα

δύσκολα χρόνια της προσαρμογής, αλλά στο τέλος η προσπάθειά μας ανταμείφθηκε.

Σήμερα, από την Ιαπωνία προέρχεται το 24% του τζίρου μας και οι πωλήσεις μας

αυξάνονται με αξιοσημείωτο ρυθμό κάθε μήνα», λέει στέλεχος της εταιρείας.

Το στοίχημα της Ισπανίας

Επί ευρωπαϊκού εδάφους, το «στοίχημα» για την εταιρεία είναι η Ισπανία, μια

από τις πιο δυναμικά αναπτυσσόμενες δυτικές αγορές. Στην Ισπανία η Folli –

Follie διαθέτει ήδη 13 καταστήματα, με στόχο έως το τέλος του έτους να έχουν

φτάσει τα 20. Στα ατού της αγοράς αυτής, εκτός από το υψηλό ποσοστό

καταναλωτικής δαπάνης, είναι τα 55 εκατομμύρια τουρίστες που επισκέπτονται τη

χώρα κάθε χρόνο, καθώς επίσης ότι η εκεί παρουσία μιας ξένης εταιρείας τής

ανοίγει τις πόρτες για τις μεγάλες ισπανόφωνες αγορές της Νοτίου Αμερικής, του

Μεξικού, αλλά και των ΗΠΑ.

Διασπορά του τζίρου

Παρά τη βελτίωση των μεγεθών της, το 2003 δεν ήταν εύκολη χρονιά για την

εταιρεία. Τα κυριότερα προβλήματα ήταν η συνεχής διολίσθηση του δολαρίου

έναντι του ευρώ και η καθυστέρηση της ανάκαμψης της παγκόσμιας οικονομίας. «Αν

και το κόσμημα είναι ένας από τους πρώτους τομείς που πλήττεται σε περιόδους

κρίσης», λεει ο κ. Κουτσολιούτσος, «εμείς δεν έχουμε “αισθανθεί” ακόμη την

κρίση που πλήττει μεγάλους οίκους, όπως οι Cartier και Bulgari, αφού

απευθυνόμαστε σε ένα διαφορετικό κοινό, που επιλέγει το ποιοτικό αλλά φθηνό

κόσμημα». Ταυτόχρονα, υποστηρίζει ότι «η διασπορά του τζίρου σε πολλές και

διαφορετικές μεταξύ τους αγορές μειώνει τους κινδύνους τυχόν παρατεταμένης

ύφεσης».