Έλαμψε η Στεφανί Μπισμπίκου και τα υπόλοιπα κορίτσια της ενόργανης

γυμναστικής, εξασφαλίζοντας διπλή παρουσία για το 2004, με τη 17η θέση που κατέλαβαν

Ασπροπρόσωπη έβγαλαν την Ελλάδα τα κορίτσια της ενόργανης γυμναστικής, που

κατάφεραν να πλασαριστούν τελικά στην πρώτη 18άδα του παγκοσμίου πρωταθλήματος

στο Αναχάιμ του Λος Άντζελες και θα έχουν έτσι διπλή παρουσία στους

Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας.

H ελληνική ομάδα, που ουσιαστικά αποτελείται από κοπέλες 15 και 16 ετών

(δηλαδή ηλικίες κατηγορίας νεανίδων), τα πήγε πολύ καλά και κατάφερε να πάρει

τη 17η θέση που της έδωσε αυτόματα δύο εισιτήρια για το 2004.

Τα κορίτσια συγκέντρωσαν συνολικά 138.123 βαθμούς και κατέλαβαν τη 17η θέση με

τη Στεφανί Μπισμπίκου να πραγματοποιεί την καλύτερη εμφάνιση (πήρε την 57η

θέση στο σύνθετο ατομικό με 34.637 βαθμούς) και τη Μαρία Αποστολίδου να

κυμαίνεται στα ίδια επίπεδα (58η με 34.562). Ακολούθησαν η Μαρία

Μαστρογιαννοπούλου (69η με 33.824 βαθμούς), η Σοφία Τσεγκέλη (93η με 32.850

β.), η Ευγενία Ζαφειράκη (174η με 26.212 β.) και η Μαρίνα Παπαδοπούλου (219η

με 8.437 β.).

Καμιά κοπέλα δεν εξασφάλισε πρόκριση σε τελικό οργάνου, αλλά και μόνο η

συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες θα είναι η μεγαλύτερη εμπειρία γι’ αυτές.

Άλλωστε το μέλλον τούς ανήκει και μπορεί κανείς να πει πως αυτή θα είναι και η

βάση της ομάδας για τους Αγώνες του Πεκίνου το 2008.

Όσον αφορά τους άνδρες, τα κεφάλια παραμένουν κατεβασμένα, όρεξη για πολλές

κουβέντες δεν υπάρχει και ήδη κάποιοι σκέφτονται το μέλλον. Παράλληλα

εξετάζονται οι συνθήκες ώστε να εξασφαλιστεί όσο το δυνατόν μεγαλύτερη

συμμετοχή στην Αθήνα και ο μεγάλος στόχος είναι για τρεις αθλητές.

H χώρα μας δικαιούται έτσι και αλλιώς μια θέση, ενώ άλλη μια μπορεί να πάρει ο

Βλάσης Μάρας με τη βαθμολογία του στο σύνθετο ατομικό (είναι μέσα στην πρώτη

δεκάδα αθλητών που δεν εξασφάλισε η χώρα τους πρόκριση στο ομαδικό).

Αν συμβεί αυτό, όπως αναμένεται, θα υπάρξει πλέον η πίεση για την μια

κάρτα-πρόσκληση, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η παρουσία και τρίτου γυμναστή,

πράγμα δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο…