«Όταν γράφω τραγούδια μού αρέσει να είμαι μόνος μου, με τα βιβλία μου. Αλλά

όλες τις άλλες φορές το σπίτι μ’ αρέσει να είναι γεμάτο κόσμο», λέει ο Στινγκ

Σε λίγες ημέρες πλησιάζει εκείνο που ο Στινγκ θα έλεγε στιγμή του αποχωρισμού

και που συμβαίνει και σε υπέρλαμπρους αστέρες της μουσικής, μηδέ εξαιρουμένου

του ιδίου. «Τα τραγούδια είναι σαν τα παιδιά», λέει ο Στινγκ, που στο τέλος

του μήνα θα είναι έτοιμος – όσο έτοιμος είναι ένας γονιός – να τα αποχωριστεί.

Τα γέννησε, τα μεγάλωσε ώς κάποιο σημείο, έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε γι’

αυτά (ώς και τη ντίβα της σοουλ Μαίρη Τζέι Μπλάιτζ κάλεσε για να πει ένα απ’

αυτά μαζί του) και τώρα τον λόγο θα έχει ο κόσμος.

«Θα τα αναλάβει, θα τα διασκευάσει, θα τα υιοθετήσει, θα τα αλλάξει… και όλα

αυτά θα με κάνουν περήφανο», λέει ο Στινγκ αφότου τακτοποίησε και τις

τελευταίες λεπτομέρειες του «Sacred Love». Οι τελευταίες πινελιές μπήκαν στο

Παρίσι. Τα στούντιο που νοίκιαζαν στο Λονδίνο με τον Στιούαρτ Κόπλαντ και τον

Άντι Σάμνερ για να ηχογραφήσουν το «Roxanne» και τα άλλα των Police είναι

μακρινό παρελθόν, ο Στινγκ είναι καλλιτέχνης και των δύο ακτών του Ατλαντικού,

είναι πρωτεργάτης της παγκοσμιοποίησης και ο πιο διάσημος μπασίστας – αν το

δείτε μουσικά. Και έχει στούντιο δικά του για να γράφει και να ηχογραφεί.

Από το Παρίσι και το σπίτι του στην Ιταλία, όπου έγινε η σύλληψη των

τραγουδιών, πέταξε μαζί με τους μουσικούς του στο άλλο του σπίτι στο Μαλιμπού

της Καλιφόρνιας για τα γυρίσματα ενός DVD, αφιέρωμα και αυτό στην καινούργια

του «Αγάπη». Έδωσε μάλιστα μια συναυλία στο Θέατρο Μάγιαν του Λος Άντζελες –

πέρασαν άλλωστε κιόλας 4 χρόνια από το «Brand New World». Εκείνο πούλησε πάνω

από 3,5 εκατομμύρια CD (βέβαια 4 χρόνια πριν, με τις τελευταίες εξελίξεις στη

δισκογραφία, μοιάζουν αρχαία ιστορία).

Αυτή τη φορά ο Στινγκ έβαλε κάτι περισσότερο από έμπνευση στο μείγμα. H Μαίρη

Τζέι Μπλάιτζ, ιδιαίτερα «καυτή» τούτο τον καιρό, με νέο έργο επίσης στον κόσμο

του χιπ χοπ, τραγουδάει μαζί του «Whenever Ι Say Your Name», «και δεν μπορώ

παρά να περιοριστώ σε δεύτερη φωνή», λέει εκείνος. Στο «Book Of my Life» έχει

καλεσμένη την κόρη του Ραβί Σανκάρ, την Ανούσκα, έτσι ώστε να κρατάει ζωντανές

όλες τις επαφές του.

«Όταν γράφω τραγούδια μού αρέσει να είμαι μόνος μου, με τα βιβλία μου.

Αλλά όλες τις άλλες φορές το σπίτι είναι γεμάτο κόσμο. Απολαμβάνω ακόμη και

όταν εγώ είμαι μακριά να υπάρχουν άνθρωποι, μουσικοί, σκηνοθέτες, καλλιτέχνες

που να δουλεύουν εκεί». Σπάνια λείπουν άνθρωποι από το σπίτι. Τα τρία αγόρια

και τα τρία κορίτσια του Στινγκ εξασφαλίζουν τον πληθυσμό και τα έξι σκυλιά,

τα γαβγίσματα.

Την επόμενη χρονιά ο Στινγκ θα λείπει καιρό από το σπίτι. Έχει απλώσει τους

χάρτες του και μελετάει την «Sacred Love» παγκόσμια περιοδεία του.

Με μια ματιά

Γεννήθηκε (πραγματικό όνομα Γκόρντον Μάθιου Σάμνερ) στις 2 Οκτωβρίου

του 1951 στο Νιούκαστλ της Αγγλίας.

Κράτησε το ψευδώνυμο Sting (κεντρί) από ένα μαυροκίτρινο πουλόβερ που

φορούσε.

Ξεκίνησε με τους Police, ένα από τα πιο σημαντικά σχήματα στη Βρετανία

μετά το πανκ, μέχρι το 1984.

Στο πρώτο προσωπικό του άλμπουμ «Dream of the Blue Turtles» έκανε

στροφή στη τζαζ.

Πήρε μέρος στη μεγάλη συναυλία του Live Aid το 1985 και στη Διεθνή

Αμνηστία το 1988.

Αγωνίστηκε για τη διάσωση των δασών του Αμαζονίου.

Κυκλοφόρησε τα άλμπουμ «Nothing Like the Sun» (1987), «Soul Cages»

(1991), «The Summoner’s Tale» (1993) και το «Brand New Day» (1999) που του

έφερε και δύο βραβεία Γκράμι.