Χρυσά λεφτά κάνουν οι άνθρωποι, διότι είχαν τη μεγαλοφυέστερη ιδέα. Μεταφέρουν
τα φαγητά που μαγειρεύουν οι μαμάδες στις πόλεις που σπουδάζουν τα παιδάκια
τους. Φοιτητές τα παιδιά, ενήλικες, με δικαίωμα ψήφου, αλλά να μη φάνε κι ένα
σπιτικό φαγητό; Στον καιρό μου τα έδιναν στο ΚΤΕΛ, κουτιά με στοίβες
σπανακόπιτες και κάναμε πάρτι, ή παρακαλούσαν κάποιον φίλο που έκανε το
ταξίδι. Μη χάσουμε τη γεύση του σπιτιού και το απαρνηθούμε. Τώρα υπάρχει
οργανωμένη εξυπηρέτηση, μπορείτε κάθε μέρα να μαγειρεύετε για τους κανακάρηδες
και τις κανακάρισσές σας. Είναι σαν να βρέθηκε το φάρμακο που κρατάει τα
παιδιά μικρά, αυτό που ονειρευόταν η χήρα Μήτση του Λαζόπουλου, εκφράζοντας
τον κρυφό πόθο πολλών μαμάδων. Θα μπορούσε να ενισχυθεί περαιτέρω η ανάπτυξη,
με εταιρείες που μεταφέρουν τα άπλυτα, με καθαρίστριες που οι μανούλες έχουν
εγκρίνει, με πολλά. Φαντασία να υπάρχει και να αφουγκραστεί κανείς την υστερία
της Ελληνίδας μάνας, που δικτυώνεται στη σύγχρονη τεχνολογία και κατακυριεύει
το σύμπαν. Και όλ’ αυτά πού; Στη Θεσσαλονίκη, όπου το φαγητό στα εστιατόρια
είναι ακόμα φτηνό και σαφώς καλύτερης ποιότητας από το αθηναϊκό. Για το
λαρισαϊκό, όπου εδρεύει η εταιρεία δεν ξέρω, αλλά καλές μανούλες αφήστε τα
παιδάκια να δοκιμάσουν κι άλλες γεύσεις. Αφήστε τα να μάθουν να παραγγέλνουν
και να εξοικονομούν, να μαγειρεύουν και να ψωνίζουν. Είναι πράγματα πιο
σημαντικά από το να τρώνε υγιεινά. Αφήστε τα να γνωρίσουν τον κόσμο επιτέλους,
δεν γίνεται άλλο να τα κρατήσετε κάτω από τη φτερούγα σας. Το μόνο καλό πράγμα
που έχει ο ξενιτεμός του φοιτητή, τη χειραφέτησή του, πάτε να την καταργήσετε.
