Έφυγε ο ποιητής των μικρών πραγμάτων

Ο Δημήτρης Κεχαΐδης , ένας από τους σημαντικούς θεατρικούς συγγραφείς που,

μετά τον Ιάκωβο Καμπανέλλη, θεμελίωσαν αυτό που λέγεται σύγχρονο ελληνικό

θέατρο, μάς άφησε χθες το απόγευμα, γύρω στις 17.15, στο σπίτι του, στην οδό

Κάλβου του Γκύζη, στα εβδομήντα δύο του. «Έφυγε» ξαφνικά, αλλά έπασχε εδώ και

χρόνια από τη νόσο του Πάρκινσον που τον ταλαιπωρούσε.

Αφήνει μόλις εννιά θεατρικά έργα – πέντε μονόπρακτα, ένα δίπρακτο και τρία

μεγάλης διάρκειας, από τα οποία μάλιστα τα δύο τελευταία είχε συνυπογράψει με

την ηθοποιό αρχικά, πανεπιστημιακό σήμερα, γυναίκα του Ελένη Χαβιαρά – αλλά η

ποιητική στην αρχή, ρεαλιστική με τα λυρικά πετάγματα, στη συνέχεια, γραφή του

σημάδεψε το ελληνικό θέατρο.

Παιδί της Θεσσαλίας, ο Δημήτρης Κεχαΐδης είχε γεννηθεί το 1933 στα Τρίκαλα,

αλλά μεγάλωσε στον Βόλο. «Το σπίτι μας στα Τρίκαλα ήταν μια διπλοκατοικία με

ψηλά παράθυρα που βλέπανε στο ποτάμι», έλεγε σε συνέντευξη που έδωσε το 2001

στην ποιήτρια Μαρία Λαϊνά για «TA NEA». «Κι όταν έμπαινε ο χειμώνας κι άρχιζαν

τα χιόνια και οι βροχές, και το ποτάμι έτρεχε θολό κι ορμητικό, εμάς τα

“μικρά” μάς έπιανε ένα είδος αμόκ κι αρχίζαμε να ουρλιάζουμε».

Σπούδασε νομικά στην Αθήνα. Το θέατρο δεν τον συγκινούσε, όπως είχε

ομολογήσει. Ώσπου ένα βράδυ, ο νεαρός Κεχαΐδης κατέβηκε τυχαία με έναν φίλο

του στο Υπόγειο του «Θεάτρου Τέχνης». Έπαιζαν το «Μίλα μου σαν τη βροχή» –

πέντε μονόπρακτα του Τενεσί Ουίλιαμς. Αυτό ήταν! H δουλειά του Κάρολου Κουν

λειτουργεί μέσα του αποκαλυπτικά. «Μέσα σε δυο μήνες έγραψα και του παρέδωσα

τα πρώτα μου μονόπρακτα “Μακρινό λυπητερό τραγούδι” και “Παιχνίδια στις

αλυκές”», έχει γράψει. Ο Κάρολος Κουν τα ανεβάζει το 1957. Ένας νέος

συγγραφέας γεννιέται. H πορεία του Δημήτρη Κεχαΐδη συνδέεται άρρηκτα με την

πορεία του «Θεάτρου Τέχνης». Το 1959 ο Κάρολος Κουν παρουσιάζει το δίπρακτο

«Παιχνίδια στις αλυκές». Το 1960 γράφει άλλο ένα μονόπρακτο, το «Προάστιο Νέου

Φαλήρου», που δημοσιεύεται αλλά θα παρουσιαστεί μόλις το 1988, όταν ο Αντώνης

Αντύπας το σκηνοθετεί, ξαναδουλεμένο, για την τηλεόραση της EPT1.

Το 1964, ο Κουν ανεβάζει «Το πανηγύρι» του και το 1972 τα μονόπρακτα που

σημαδεύουν την καριέρα του: «H βέρα» και «Το τάβλι». Ο Δημήτρης Κεχαΐδης έχει

γίνει ολιγογράφος.

Το «Δάφνες και πικροδάφνες» είναι το επόμενο έργο – το συνυπογράφει πια με την

Ελένη Χαβιαρά, τη Λένα του – και ανεβαίνει το 1979, στο «Θέατρο Τέχνης» πάντα,

σε σκηνοθεσία Κουν.

Θα χρειαστεί να περάσουν δεκαπέντε χρόνια για να δώσουν καινούργιο: «Με δύναμη

από την Κηφισιά». Σπαρταριστή κωμωδία ηθών. Ο Κάρολος Κουν δεν ζει πια. Την

πρώτη παράστασή του – που έχει «γράψει» – την υπογράφει ο Λευτέρης Βογιατζής

το 1994. Στο θέατρο «Οδού Κυκλάδων», με τη Νέα Σκηνή του.

Χρυσός άνθρωπος, απλός, με χιούμορ αφοπλιστικό, ο Δημήτρης Κεχαΐδης, τρυφερός

ποιητής των μικρών πραγμάτων αλλά και Μέγας Σαρκαστής, κηδεύεται αύριο, στις

12.00, στο Κοιμητήριο του Ζωγράφου. Με την αγάπη όσων αγάπησαν το ελληνικό

θέατρο. Και όσων μας έκανε να κλάψουμε και να γελάσουμε και να λυτρωθούμε.

«Σαγαπάωσυνέχεια»

Τα έργα του – και όσα έχει υπογράψει με την Ελένη Χαβιαρά – παίζονται εδώ

και χρόνια συνέχεια σε όλη την Ελλάδα – από το Εθνικό Θέατρο μέχρι από

ερασιτεχνικούς θιάσους. Είναι από τους πιο πολυπαιγμένους Έλληνες θεατρικούς

συγγραφείς. Εδώ και αρκετά χρόνια έγραφε, μόνος πάλι, το καινούργιο έργο του.

«Σαγαπάωσυνέχεια» – «χωρίς ανάσα διαβάζεται», έλεγε – ήταν ο τίτλος του και

ήρωές του ένας δάσκαλος και τα δυο παιδιά του, μια κόρη κι ένας γιος, σε ένα

μοναστήρι στο Μαίναλο. Δεν είναι γνωστό αν πρόλαβε να το τελειώσει.