|
|
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ, ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΩΝ
Με την ελπίδα ότι τα ευρωπαϊκά δικαστήρια θα δικαιώσουν τους καμένους από
τα πανωτόκια δανειολήπτες αρχίζει ο κ. Σέφης Αναστασάκος δικαστικό αγώνα εκτός
συνόρων. Στις χώρες της Κοινότητας άλλωστε, ο θεσμός που γεννήθηκε στην Ελλάδα
επί υπουργίας Έβερτ το 1980 και αριθμεί 1,5 εκατομμύριο υπερχρεωμένους, 15
αυτόχειρες και 20.000 λουκέτα σε ισάριθμες επιχειρήσεις είναι – ευτυχώς –
άγνωστος.
Ποια είναι η πρώτη εικόνα που σας φέρνει στον νου ο όρος πανωτόκια;
Είναι το μεγαλύτερο οικονομικό και κοινωνικό πρόβλημα, υπεύθυνο για την
καταστροφή του παραγωγικού ιστού της χώρας από το 1980, όταν αυτά καθιερώθηκαν
με τον N. 1083/80 επί υπουργίας M. Έβερτ.
Κατά προσέγγιση, πόσοι Έλληνες έχουν «καεί» από την πρωτότυπη αυτή
οικονομική… αφαίμαξη;
Τουλάχιστον 1.500.000 Έλληνες μέχρι τώρα.
Τα δικαστήρια πώς αντιμετωπίζουν το ζήτημα σε γενικές γραμμές;
Τα ελληνικά δικαστήρια έχουν αναγνωρίσει τον παράνομο χαρακτήρα του
«οικονομικού αυτού θεσμού» με αλλεπάλληλες αποφάσεις που ανάγκασαν την
Πολιτεία να επιχειρήσει (δυστυχώς ανεπιτυχώς μέχρι σήμερα) την επίλυση του
προβλήματος με τέσσερις νομοθετικές παρεμβάσεις.
Έχουν τη δυνατότητα, εκ του νόμου, να τα κρίνουν παράνομα;
Ήδη τα πανωτόκια κρίθηκαν παράνομα με τις υπ’ αριθμ. 8 και 9 αποφάσεις της
Ολομέλειας του Αρείου Πάγου από το 1998.
Γιατί δεν εφαρμόστηκαν;
Το θέμα είναι απλό. Χρειάζεται μία ξεκάθαρη νομοθετική ρύθμιση, ώστε ο
δανειολήπτης να πληρώνει το ληφθέν κεφάλαιο και τον συμφωνηθέντα τόκο. Όχι
τους ανατοκισμούς του τόκου υπερημερίας.
Πού οφείλονται, λέτε, οι ανεπιτυχείς προσπάθειες της Πολιτείας να
καταργήσει οριστικά αυτόν τον εξόφθαλμα άδικο ανατοκισμό των τόκων;
Δεν υπάρχει πολιτική βούληση από τις κυβερνήσεις, έστω κι αν δεν υπάρχουν
πανωτόκια στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Μήπως για λόγους εθνικής οικονομίας, όπως είπε και ο αρεοπαγίτης εισηγητής
της πρόσφατης απόφασης;
Όχι. Διότι τα πανωτόκια αυξάνουν το κόστος του χρήματος και οι επιχειρήσεις
έχουν μεγαλύτερες δαπάνες. Αυτό πλήττει την ανταγωνιστικότητα της εθνικής
οικονομίας, αφού λόγω κόστους τα ελληνικά προϊόντα μένουν στο… ράφι.
Αλήθεια, μπορείτε να υπολογίσετε πόσες επιχειρήσεις έχουν κλείσει λόγω
πανωτοκίων;
Από το 1998 τουλάχιστον 20.000.
Ζωές έχουν χαθεί;
Τουλάχιστον 15 δανειολήπτες έδωσαν τέλος στη ζωή τους.
Πόσο επιβαρύνουν το τελικό ποσό τα πανωτόκια;
Υπολογίζω ότι επιβαρύνουν το χρέος κατά 40%.
H καθιέρωση του εκτοκισμού των τόκων υπερημερίας λειτούργησε αποτρεπτικά
για τους δανειολήπτες;
Ναι, διότι επιβαρύνει το συνολικό κόστος εξυπηρέτησης του χρέους.
Εσείς, ως δικηγόρος, έχετε εξειδικευθεί στις υποθέσεις με το συγκεκριμένο
αντικείμενο. Νιώθετε λίγο σαν τον γιατρό που αντιμετωπίζει ετοιμοθάνατους
ασθενείς;
Δυστυχώς έτσι νιώθω, αλλά με θέλγει η πρόκληση να συμβάλω στην εξάλειψη μίας
πολύ μεγάλης αδικίας.
Στα ευρωπαϊκά δικαστήρια, όπου προτίθεστε να προσφύγετε, ευελπιστείτε να
βρείτε δικαίωση;
Ναι, διότι πιστεύω ότι με την επιβολή των πανωτοκίων στην Ελλάδα παραβιάζεται
η αρχή της ισότητας των Ευρωπαίων πολιτών κατά παράβαση της Συνθήκης της
Ρώμης.
Είναι η πρώτη απόπειρα;
Ναι, η πρώτη.
Να ελπίσουμε πως θα είναι και η τελευταία;
Να ελπίσουμε.
H πρόσφατη ρύθμιση του 2004 έδωσε μια ανάσα σε όσους πρόλαβαν τις
προθεσμίες;
Δυστυχώς και ο Νόμος 3259/2004 δεν έλυσε το πρόβλημα, αφού επιχείρησε να
ωραιοποιήσει την κατάσταση, διατηρώντας τα πανωτόκια.
Μιλάτε, μετά την τελευταία – σκληρή για τους δανειολήπτες – απόφαση του
Αρείου Πάγου, για μια νέα γενιά καμένων από πανωτόκια. Τι εννοείτε;
Αφού ο θεσμός δεν καταργείται, δημιουργεί διαρκώς νέα θύματα.
Δηλαδή η κατάργηση του επαχθούς ανατοκισμού πιστεύετε ότι θα δώσει ώθηση
στην οικονομία;
Ναι, διότι το κόστος χρήματος θα είναι ανταγωνιστικό. Και ας μην αυξάνονται τα
κέρδη της Εθνικής Τράπεζας κατά 100% ή της Αγροτικής κατά 150%!
H ανεργία κατά πόσο συνδέεται, άραγε, με την ελληνική αυτή εφεύρεση;
Άμεσα.
Αν τελικά αποσυρθούν από την… αγορά τα πανωτόκια ως αποτυχημένο προϊόν,
το Ελληνικό Ινστιτούτο Δανειοληπτών τι θα γίνει; Ίσως και Λέσχη Ευημερούντων
Πολιτών;
Μακάρι να έρθει η ώρα που θα λυθεί το Ελληνικό Ινστιτούτο Δανειοληπτών λόγω
έλλειψης αντικειμένου.