|
|
Σαν τα… μανιτάρια ξεφυτρώνουν οι κατασκευαστικές εταιρείες που αναλαμβάνουν
να βγάλουν τον οικοπεδούχο από τον μπελά του κτισίματος και να του παραδώσουν
το σπίτι που επιθυμεί «με το κλειδί στο χέρι». Το μόνο που χρειάζεται να
διαθέτει κανείς, είναι το δικό του οικόπεδο, περίπου 90.000 ευρώ για ένα σπίτι
100 τ.μ. και 5 έως 8 μήνες υπομονή μέχρι να μπει μέσα.
Πρόκειται για μια νέα «μόδα», που έρχεται από το εξωτερικό (Ευρώπη, ΗΠΑ) και
βασίζεται στη λογική ότι, όταν κάποιος διαθέτει το οικόπεδο, δεν χρειάζεται να
εμπλακεί ο ίδιος στη διαδικασία του να κτίσει, αλλά μπορεί να αναθέσει την
κατασκευή της κατοικίας που επιθυμεί σε μια εξειδικευμένη εταιρεία real
estate. Οι τεχνικές αυτές εταιρείες, από τη στιγμή που κάποιος έχει τη γη,
αναλαμβάνουν να του παραδώσουν την κατοικία που επιθυμεί σε ολοκληρωμένη
μορφή, δηλαδή με πλακάκια, κουφώματα, ντουλάπες, ηλεκτρικές και υδραυλικές
εγκαταστάσεις καθώς και ό,τι άλλο απαιτείται για να μείνει στο νέο του σπίτι
από την πρώτη κιόλας ημέρα.
Υπόσχονται, μάλιστα, στην πελατεία τους προστασία από τυχόν ανατιμήσεις των
υλικών κατασκευής, αφού η τελική τιμή που θα πληρώσει κανείς «κλειδώνεται» με
το κλείσιμο της συμφωνίας. Οι εν λόγω εταιρείες, χάρη στο μέγεθός τους, έχουν
τη δυνατότητα να αγοράζουν μαζικά τα υλικά κατασκευής και – άρα – να
πετυχαίνουν προνομιακές τιμές, τις οποίες δεν μπορεί να εξασφαλίσει ένας
οικοπεδούχος αν ξεκινήσει να κτίζει μόνος του.
900 ευρώ το τετραγωνικό
Το μέσο κόστος κατασκευής για μια τέτοια κατοικία, όπως υποστηρίζουν οι
συγκεκριμένες εταιρείες, ανέρχεται σε περίπου 900 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο,
αναλόγως με την περιοχή, και, άρα, ένα σπίτι εμβαδού 150 τ.μ. θα κοστίσει
135.000 ευρώ, ποσό στο οποίο συμπεριλαμβάνονται τα πάντα. Παίρνοντας,
επομένως, ως παράδειγμα ένα μεσαίας αξίας οικόπεδο 200 τ.μ. στα Μεσόγεια με
τιμή αγοράς τα 180.000 ευρώ, το συνολικό κόστος μαζί με την ανέγερση ενός
ακινήτου 150 τετραγωνικών θα ανέλθει στα 315.000 ευρώ. Τα έτοιμα διαμερίσματα
στα Μεσόγεια πωλούνται μεταξύ 2.200 και 2.400 ευρώ το μέτρο, ανάλογα με τον
όροφο και την περιοχή, κοστίζουν δηλαδή φθηνότερα από ό,τι αν αγοράσει κανείς
οικόπεδο και αναθέσει το κτίσιμό του σε τεχνική εταιρεία. Το πλεονέκτημα,
ωστόσο, της επιλογής να αγοράσει κανείς τη γη και να έρθει σε συμφωνία με μια
εταιρεία για την ανέγερση του σπιτιού, είναι αφενός ότι θα αποκτήσει μια
κατοικία όπως ακριβώς την επιθυμεί, και αφετέρου ότι θα αποφύγει τον μπελά και
την ταλαιπωρία της οικοδομής, που συνεπάγεται κόστος σε χρόνο και σε χρήμα.
Τέτοια σπίτια «με το κλειδί στο χέρι» αρχίζουν πλέον να κάνουν την εμφάνισή
τους σε αρκετές από τις αναπτυσσόμενες περιοχές της Αττικής, κυρίως εκεί που
υπάρχουν ακόμη διαθέσιμα οικόπεδα, σε σχετικά λογικές τιμές. Τέτοιες είναι,
για παράδειγμα, ο Γέρακας, η Παλλήνη, τα Γλυκά Νερά, το Κορωπί, το Μαρκόπουλο,
η Ανθούσα, οι Θρακομακεδόνες, το Καπανδρίτι, το Κρυονέρι, ο Άγιος Στέφανος, το
Ντράφι, τα Κιούρκα, το Λαγονήσι, η Ανάβυσσός, η Παλαιά Φώκαια, ο Μαραθώνας
κ.λπ.
Παραδείγματα
Το παρακάτω παράδειγμα είναι χαρακτηριστικό. Οικόπεδο στα Γλυκά Νερά με καλή
θέα, επιφάνειας 200 τετραγωνικών μέτρων και με συντελεστή δόμησης 0,8, κτίζει
μεζονέτα 160 τ.μ. και διατίθεται προς 180.000 ευρώ. Το κόστος κατασκευής του,
αν ο ιδιοκτήτης της γης αναθέσει την ανέγερση της κατοικίας σε τεχνική
εταιρεία, ανέρχεται περίπου στα 144.000 ευρώ. Το συνολικό κόστος οικοπέδου και
ανέγερσης κατοικίας, δηλαδή, θα φτάσει στα 324.000 ευρώ. Αν ο ίδιος αποφάσιζε
να κτίσει, εκτιμάται ότι το κόστος κατασκευής δεν θα έπεφτε κάτω από τα 1.000
ευρώ το τετραγωνικό, επομένως για τα 160 τ.μ. θα πλήρωνε γύρω στα 160.000 ευρώ
και συνολικά, μαζί με το οικόπεδο, 340.000 ευρώ. Θα είχε, δηλαδή, γύρω στα
20.000 ευρώ επιπλέον κόστος από ό,τι αν ανέθετε την κατασκευή του σπιτιού σε
τεχνική εταιρεία. Το κυριότερο, όμως, είναι, ότι το σπίτι δεν θα ήταν έτοιμο
σε 8 μήνες αλλά το λιγότερο σε ένα χρόνο.
Σε άλλη περίπτωση, οικόπεδο 200 τ.μ. στην Κάντζα, με συντελεστή δόμησης 0,6,
κτίζει 120 τ.μ. και πωλείται προς 150.000 ευρώ. Σπίτι με το «κλειδί στο χέρι»
κόστισε 108.000 ευρώ (900 ευρώ/ τ.μ.), άρα μαζί με την αγορά της γης, ο
ιδιοκτήτης πλήρωσε συνολικά 258.000 ευρώ. Αν αποφάσιζε να κτίσει ο ίδιος θα
πλήρωνε για την κατασκευή του ακινήτου το λιγότερο 120.000 ευρώ ή συνολικά,
μαζί με τη γη, 270.000 ευρώ.
Μάχη για την πίτα
H νέα αυτή μόδα αποτελεί ένα ακόμη επεισόδιο του «πολέμου» μεταξύ μικρών και
μεγάλων κατασκευαστικών εταιρειών που μαίνεται στον τομέα της κατοικίας τα
τελευταία χρόνια. Τη δυνατότητα παράδοσης σπιτιών με «το κλειδί στο χέρι»
έχουν μόνο οι μεγάλες και οργανωμένες τεχνικές εταιρείες, οι οποίες και έχουν
αρχίσει να αποσπούν όλο και μεγαλύτερο μερίδιο της πίτας των ιδιωτικών
κατασκευών, που υπολογίζεται ότι ξεπερνά σε ετήσια βάση τα 6,5 δισ. ευρώ.
Άλλωστε σε μια εποχή που τα μεγάλα κατασκευαστικά έργα έχουν τελειώσει και ο
κλάδος έχει εισέλθει σε μια εποχή «ισχνών αγελάδων», οι μεγάλοι όμιλοι, ο ένας
μετά τον άλλον, αναζητούν συμπληρωματικούς τομείς δραστηριότητας, μεταξύ των
οποίων είναι και η αγορά της παραθεριστικής αλλά και της πρώτης κατοικίας.
«Θύματα», πάντως, αυτής της διείσδυσης των μεγάλων στην αγορά κατοικίας, δεν
θα είναι μόνο οι 14.000 μικρές και μεσαίες κατασκευαστικές επιχειρήσεις που
υπάρχουν στη χώρα, αλλά και επαγγέλματα της οικοδομής όπως οι μηχανικοί, αφού
για την κατασκευή ενός συγκροτήματος 4 κτιρίων και 100 κατοικιών δεν
χρειάζονται πλέον 4 μηχανικοί, παρά μόνο ένας. Είναι, πλέον, προφανές ότι η
ώρα που θα «φαγωθούν» οι μικροί, όπως συνέβη και στον κλάδο του εμπορίου,
πλησιάζει.
«Πόλεμος» κατασκευαστών για 10 δισ. ευρώ
Οδικοί άξονες, υπόγεια γκαράζ, βιολογικοί καθαρισμοί αλλά και συστήματα
ύδρευσης και αποχέτευσης αποτελούν το νέο πεδίο αντιπαράθεσης μεταξύ των
κατασκευαστικών επιχειρήσεων της χώρας. Τα αυτοχρηματοδοτούμενα και
συγχρηματοδοτούμενα έργα, μαζί με άλλες εργολαβίες του Δημοσίου που έχουν
αρχίσει να ανατίθενται έπειτα από μια μακρά περίοδο «ανομβρίας», αποτελούν μια
πίτα αξίας περίπου 10 δισ. ευρώ.
Για τα έργα αυτά προσφέρονται μεγάλες εκπτώσεις που φθάνουν μέχρι και το 35%,
ενώ οι ενστάσεις που υποβάλλονται κατά του προσωρινού αναδόχου σε όλους σχεδόν
τους διαγωνισμούς που προκηρύσσονται, μαρτυρούν τον σκληρό ανταγωνισμό που
αναπτύσσεται στη μετα-ολυμπιακή περίοδο. Οι συνθήκες ωστόσο που έχουν
διαμορφωθεί μετά τη διετή μετα-ολυμπιακή κρίση, έχουν κάνει ακόμη πιο εύκολη
την ανάληψη των πολύ μεγάλων εργολαβιών από μια μικρή ομάδα εταιρειών.
H Ελληνική Τεχνοδομική, για παράδειγμα, έχει αναλάβει έργα που ξεπερνούν σε
αξία τα 2,1 δισ. ευρώ, ενώ ακολουθεί ο όμιλος της ΑΕΓΕΚ με ανεκτέλεστο
υπόλοιπο 900 εκατ. ευρώ. Σε περίπου 800 εκατ. ευρώ κινείται το αντίστοιχο
μέγεθος του ομίλου J&Ρ – ΑΒΑΞ (Ιωάννου – Παρασκευαΐδης). Κοντά στα 700
εκατ. ευρώ υπολογίζονται οι εργασίες που έχει αναλάβει σε Ελλάδα και εξωτερικό
η TEPNA του ομίλου ΓΕΚ (Καμπάς – Περιστέρης), ενώ έργα άνω των 500 εκατ. ευρώ
έχουν εξασφαλίσει οι εταιρείες Μηχανική – του Πρόδρομου Εμφιετζόγλου – και
Παντεχνική.
