Το λευκό μπικίνι της Ούρσουλα Άντρες στην ταινία «Ντόκτωρ Νο» πωλήθηκε σε

δημοπρασία των «Κρίστι’ς» στην τιμή των 68.6000 ευρώ τον Μάρτιο του 2001 στο Λονδίνο

Όλοι εμείς, οι κάτοικοι των μεσογειακών χωρών, έχουμε τις καλοκαιρινές μας

αναμνήσεις «γεμάτες» από άμμο, θαλασσινό αλάτι και παιχνίδια στην παραλία…

Κι ανάμεσα στις φωτογραφίες από τις διακοπές των κοριτσιών, όλο και κάποια

πόζα με μαγιό μπικίνι θα δείχνει ποια σημερινή γιαγιά ήταν προοδευτική για την

εποχή της θαυμάζοντας τη Μέριλιν Μονρόε, ποια μητέρα ήταν τότε γοητευμένη από

την Μπριζίτ Μπαρντό, ποια μεγάλη αδελφή ή θεία διασκέδαζε την ανεξαρτησία της

στη δεκαετία του ’70 και ποιο από τα σημερινά κορίτσια απολαμβάνει την

κουλτούρα των εξωτικών ταξιδιών κάνοντας ηλιοθεραπεία και πίνοντας κοκτέιλ

φρούτων στις παραλίες της Βραζιλίας και του Μπαλί. Σε κάθε περίπτωση ο πλέον

αξιόπιστος μάρτυρας της γυναικείας συμπεριφοράς είναι το μπικίνι. Αυτό το

μικροσκοπικό αξεσουάρ δύο τεμαχίων, με δύο τρίγωνα από ύφασμα να καλύπτουν το

στήθος, ένα τρίτο την περιοχή των γεννητικών οργάνων και όλο μαζί ως σύνολο να

εξάπτει τη φαντασία των θεατών και των παραθεριστών.


Στον οίκο Hermes ο Ζαν Πολ Γκοτιέ υπενθυμίζει την εξωτική προέλευση του

μπικίνι με τυπωμένα χρυσάνθεμα

Στις 5 Ιουλίου του 1946, λίγες ημέρες μετά την έκρηξη της αμερικανικής

ατομικής βόμβας 23 μεγατόνων στον κοραλλιογενή ύφαλο Μπικίνι του Αρχιπελάγους

Μάρσαλ στον Ειρηνικό, ο Λουί Ρεάρ, παρουσίαζε στη Γαλλία το επίτευγμα της

αγαπημένης του ενασχόλησης στις παραλίες του Σεν Τροπέ. Ο μηχανικός

αυτοκινήτων, Ρεάρ, όταν δεν βοηθούσε στην επιχείρηση εσωρούχων της μητέρας του

καθόταν αραχτός κάτω από τον ήλιο του θερέτρου της Κυανής Ακτής και

παρατηρούσε τις γυναίκες που προσπαθούσαν να συμμαζέψουν γύρω από το σώμα τους

τα μεγάλα μαγιό τους, ούτως ώστε να μαυρίσουν καλύτερα. Έτσι, εκείνο το

απόγευμα του 1946 παρουσίασε σε μια επίδειξη μόδας στην πισίνα Ντελινί το

μικροσκοπικό μαγιό, που λόγω της… εκρηκτικής επικαιρότητας το βάφτισε

μπικίνι! H προκλητικότητα του μπικίνι μάλιστα ήταν τόσο έντονη για την εποχή,

που κανένα μοντέλο δεν δέχθηκε να το φορέσει στην επίσημη παρουσίαση. Κι έτσι

ο Ρεάρ προσέλαβε μια γυμνή χορεύτρια από το μπαλέτο του «Καζινό ντε Παρί» για

να κάνει ένα σόου με αυτό το εκρηκτικά τολμηρό κομμάτι, φτιαγμένο από ύφασμα

με τυπωμένα πρωτοσέλιδα εφημερίδων, δείχνοντας ότι το σχέδιό του αποτελεί

μεγάλη είδηση.


H Βραζιλία, εκτός από το ποδόσφαιρο, είναι η μεγάλη δύναμη στα μπικίνι. Οι

βραζιλιάνικοι οίκοι Salinas (αριστερά) και Onda de Mar ξεχωρίζουν τόσο για

τους χαρούμενους χρωματικούς συνδυασμούς αλλά και για το μικροσκοπικό κάτω

τμήμα που αποκαλύπτει την περιφέρεια

Το μπικίνι προσείλκυσε αμέσως την προσοχή της Καθολικής Εκκλησίας που ζήτησε

και πέτυχε την απαγόρευσή του στην Ιταλία, την Ισπανία και την Πορτογαλία. Όχι

πως στην πουριτανική Αμερική το μπικίνι βρήκε τη θέση του μέσα στα είδη των

οικογενειακών διακοπών. Όμως στο Χόλιγουντ του ’50 υπήρχαν πολλές στάρλετ,

ανάμεσά τους και η Μέριλιν Μονρόε, που επεδίωκαν να τραβήξουν την προσοχή

κάποιου σκηνοθέτη ή παραγωγού. Έτσι το μπικίνι βοήθησε τα πιν-απ κορίτσια να

δείχνουν τον ομφαλό τους και έναν… υπαινιγμό από το ντεκολτέ τους, για να

προχωρήσουν την κινηματογραφική τους καριέρα. Όπως η Τζέιν Μάνσφιλντ, που

έγινε εξώφυλλο στο περιοδικό «Life Magazine» φορώντας το μπικίνι της.

Παράλληλα στην Ευρώπη η Μπριζίτ Μπαρντό το 1956 έβαλε στο περιθώριο τις

παπικές διατάξεις με το ροζ λευκό πτι-καρό μπικίνι που φορούσε στην ταινία

«Και ο Θεός έπλασε τη γυναίκα». H γαλλική και η ιταλική Ριβιέρα εισέπραξαν το

θηλυκό μήνυμα τής Μπε-Μπε και το μπικίνι άρχισε τα σκέρτσα του με τις κοσμικές

καλλονές που στόλιζαν τα μαγιό τους με χρυσά κοσμήματα και τόνιζαν τον

αισθησιασμό τής γυμνής, μαυρισμένης επιδερμίδας τους με κιλά από αντηλιακό

λάδι!


Ο οίκος Celine προσανατολίζει την πελατεία του στη σέξι κομψότητα του μαύρου χρώματος

H αμερικανική κινηματογραφική παραγωγή όμως δεν θα επέτρεπε ποτέ να

πληγωθεί από τον προοδευτισμό των Ευρωπαίων σκηνοθετών· κι έτσι η Ούρσουλα

Άντρες λαμβάνει σκηνοθετικές οδηγίες το 1962 να αναδυθεί από τα κύματα

φορώντας ένα λευκό σέξι μαγιό και να… κατεβάσει το σαγόνι τού κουλ πράκτορα

007 στην ταινία του Τζέιμς Μποντ «Ντόκτωρ Νο». Την ίδια χρονιά κυκλοφορεί το

τραγούδι «Itsy Bitsy Teenie Weenie Yellow Polka Dot Bikini» από την ταινία

«One, Two Three» και γίνεται επιτυχία. Το 1965, η νεολαία στις παραλίες της

Καλιφόρνιας δαμάζει με τη σανίδα του σερφ τα κύματα του Ειρηνικού και η Ανέτ

Φουνιτσέλο – ως στάρλετ των εφηβικών ταινιών σερφ παραγωγής Ντίσνεϊ – παίρνει

την άδεια από τα στούντιο να φορέσει μπικίνι και να ανέβει στη σανίδα.


Παραλλαγές τανκίνι και τρικίνι

Ο γαλλικός οίκος υφασμάτων Manuel Canovas γιορτάζει τα φετινά γενέθλια τού

μπικίνι με αυτό το σχέδιο περιορισμένου αριθμού, το οποίο κατασκευάστηκε με τη

νέα ίνα Xtra fine Lycra(R) που δεν καταστρέφεται από το χλώριο και διατηρεί

την ελαστικότητά του

Στο πέρασμα των δεκαετιών, όσο περισσότερο η σάρκα επιδεικνύεται τόσο το σώμα

αρχίζει να αποκτά τη μορφή ενός γλυπτού έργου. Το ιδανικό σώμα καθίσταται το

αντικείμενο μιας βιομηχανίας με αντικείμενο δίαιτες, ασκήσεις γυμναστικής,

καλλυντικά καταπολέμησης της κυτταρίτιδας και του τοπικού πάχους. «Το μπικίνι

γίνεται το μέσο για να αναδείξει μια γυναίκα το κορμί της – απόλυτο σύμβολο

της κοινωνικής διάκρισης -, αφού έχει την οικονομική δυνατότητα να ξοδέψει

ανάλογα χρηματικά ποσά για να το αποκτήσει και να το διατηρήσει. Και στη

συνέχεια το μάρκετινγκ επινοεί όλες τις βαθμίδες για να ικανοποιήσει τον μόχθο

των γυναικών. Από το 1990 βλέπουμε στις παραλίες τις παραλλαγές του τριγωνικού

μπικίνι, από το τανκίνι (το πάνω μέρος μοιάζει με κοντό μπλουζάκι) μέχρι το

τρικίνι (με στρινγκ κάτω τμήμα)», γράφει ο Ολιβιέ Σεγιάρ στο βιβλίο του

«Maillots de Bain» (Εκδ. du Chene). Και από το 2000 ο κλασικός τύπος του

μπικίνι επιστρέφει στις παραλίες, χάρη σε επαγγελματίες του μόντελινγκ, την

Αυστραλέζα Ελ Μακ Φέρσον και τη Βραζιλιάνα Ζιζέλ Μπίντχεν. Οι οποίες μάλιστα

αναδείχθηκαν ως τα ιδανικά «κορίτσια για μπικίνι» των ανδρικών περιοδικών και

άνοιξαν τον δρόμο στις υπόλοιπες θνητές ώστε να καταφύγουν στα επιτεύγματα της

προσθετικής στήθους και της λιπογλυπτική των γοφών για να χωρέσουν στο

μικροσκοπικό φυλαχτό της αιώνιας νεότητας.


INFO

Κέλι Κίλορεν Μπενσιμόν, «The Bikini Book», Εκδόσεις Assouline, τιμή (amazon.fr): 30,70 ευρώ

Τελευταία Νέα