Το κακό με τις κουμπαριές που βγήκαν στη φόρα είναι ότι είναι υψηλά ιστάμενες.

Τόσο υψηλά ιστάμενες, που νιώθουμε σαν να μη μας αφορούν, παρακολουθούμε τα

πάντα να ξετυλίγονται με κάποια αποστασιοποίηση, την αγανάκτηση, τις

απολύσεις, τις χειροπέδες. Στο μεταξύ η ζωή συνεχίζεται και δεν άκουσα να

άλλαξε κάτι στην καθημερινότητα της μίζας, για τις δουλίτσες της απλής ζωής

που διαμορφώνονται με την κανονική ταρίφα: τόσα το λάδωμα για να τακτοποιηθεί

η άδεια της Πολεοδομίας, τόσα για το δίπλωμα οδήγησης, τόσα για τον

διακανονισμό του φόρου, κ.λπ., κ. λπ… Εκεί το χρηματιστήριο δεν περνά κρίση,

οι τιμές ανεβαίνουν σταθερά. Και μας υποχρεώνουν, όσο εντάξει και άτεγκτοι κι

αν είμαστε, όσο κι αν αγωνιζόμαστε να ζούμε με αξιοπρέπεια σαν πολίτες, μας

αναγκάζουν να σκύβουμε το κεφάλι και να συμμετέχουμε σαν πελάτες στο κύκλωμα

που σιχαινόμαστε, διότι, όπως λένε όλοι και κυρίως οι ίδιοι οι εισπράκτορες,

αλλιώς δεν γίνεται η δουλειά. Ας έχεις πληρώσει μέχρι κεραίας τους φόρους σου

σύμφωνα με το σουηδικό μοντέλο, όταν χρειαστείς μια συγκεκριμένη λειτουργία

οφείλεις να υποκύψεις στο οθωμανικό μοντέλο του μπαξισιού. Κι αν σηκώσεις

κεφάλι σε κάνουν να ντρέπεσαι, προσπαθούν να σε φοβίσουν, ενώ θα έπρεπε αυτοί

να ντρέπονται και να φοβούνται. Γιατί να υποχρεωθείς να ακούσεις και μόνο την

ανήθικη πρότασή τους; Εδώ χρειαζόταν νόμος για παρενόχληση, και μόνο η πρόταση

στον πελάτη να αποτελεί αδίκημα. Πήγαμε και θεσπίσαμε τη σεξουαλική

παρενόχληση, κατά μίμηση, για να έχουν υλικό οι επιθεωρήσεις, κι ετούτη εδώ,

που προσβάλλει όλα τα φύλα, που εξευτελίζει την ουσία του πολίτη και την

έννοια του κράτους, την έχουμε αφήσει ακάλυπτη. Ηθική παρενόχληση και ψυχική

οδύνη και προσβολή της προσωπικότητας και ό,τι άλλο. Πέρα από τη δωροδοκία.

Δεν έχουμε φαντασία απέναντι στις ιδιαιτερότητές μας.

Τελευταία Νέα