Τη Βάσω Αλαγιάννη τη γνωρίζουμε κυρίως από τους στίχους της. «Υδροχόος»,

«Λεμόνι στην Πορτοκαλιά», «Αχ Ελλάδα σ’ αγαπώ», «Δεν θέλω να είμαστε ούτε

φίλοι, ούτε εχθροί» είναι τραγούδια που συνδέθηκαν με τη γενιά που ανανέωσε το

λαϊκό τραγούδι τη δεκαετία του ’80, προσδίδοντάς του μια άλλη, πιο έντεχνη

οπτική. Στιχουργός, ζωγράφος, μουσικός, άνθρωπος με πνευματικές αναζητήσεις,

ήταν η πρώτη που έφερε στην Ελλάδα και δίδαξε το ρέικι, έναν πρωτοποριακό

τρόπο αυτογνωσίας, διαλογισμού και εναλλακτικής θεραπείας – μέρος κι αυτό ενός

ταξιδιού που είχε σαν βάση του την Ινδία (όπου μένει πολλούς μήνες τον χρόνο).

Από την Ινδία μέχρι τα νησιά του Αιγαίου, όπου περνάει τα καλοκαίρια της, η

απόσταση είναι αρκετά μεγάλη για να χωρέσει εικόνες, σκέψεις, ποιήματα. Όλα

αυτά είναι καταγεγραμμένα στο βιβλίο που θα παρουσιάσει την Πέμπτη 12

Οκτωβρίου στην Γκαλερί Αδάμ στις 20.00. «Το κύμα αγάπησε τον βράχο…» (Εκδ.

Αδάμ-Πέργαμος) θα έχει αρώματα από τις εσωτερικές της αναζητήσεις – άλλωστε

στον έρωτα του κύματος για τον βράχο ήταν αφιερωμένος και ο τελευταίος της

δίσκος, «Svarno» που περιείχε ορχηστρικά θέματα. Svarno στα σανσκριτικά

σημαίνει χρυσάφι ψυχής και πνεύματος και αυτό είναι το δεύτερο όνομά της. Στην

Γκαλερί Αδάμ θα εκτεθούν και 49 από τις εικόνες του βιβλίου της ως αυτοτελή

έργα.

Τελευταία Νέα