Όσο και να θερμαίνεται το θερμοκήπιο, ο χειμωνιάτικος ήλιος έχει ιδιαίτερη χάρη, όταν σε συναντά ασκέπαστο και πιάνει να σε χαϊδεύει σε μαλλιά και κεφάλι. Μια γλύκα, μια νωχέλεια σου κόβει τα πόδια, υπονομεύει την ενέργεια και την ενεργητικότητα, ίσως φέρνοντας εικόνες καλοκαιριάτικης τεμπελιάς. Θες να κλείσεις τα μάτια, νιώθεις πληρότητα, ευτυχία σε πλημμυρίζει. Άραγε το ανθρώπινο γένος θα γίνει πιο τεμπέλικο, τώρα που οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν; Κι αν γίνει, τι είδους τεμπελιά θα ακολουθήσει; Την κακή τεμπελιά, την οκνηρία των θανάσιμων αμαρτημάτων που στηλίτευσε η θρησκεία, ή τη γενναιόδωρη και απολαυστική, τη θεραπαινίδα των Τεχνών που εξύμνησαν οι φιλόσοφοι; Ίσως ο μικρός παγετώνας που πέρασε από τη Γη και ειδικά από την Ευρώπη στα τέλη του Μεσαίωνα, να την οδήγησε σε υπερδραστηριότητα και συνεχείς επινοήσεις. Με το κρύο δεν μπορείς να κάθεσαι, πρέπει να παράγεις ενέργεια, να κινείσαι, να φτιάχνεις σπίτια για να μπαίνεις μέσα, μηχανές που δημιουργούν ζέστη, θερμίδες, που παράγουν γενικώς. Από τον καιρό που πάγωναν τα κανάλια της Ολλανδίας και ο Μπρίγκελ ζωγράφιζε χωριάτες να γλιστράνε στον πάγο, οι Ευρωπαίοι έκαναν πολλά για να ζεσταθούν, και ιδού το αποτέλεσμα! Κατάφεραν να μείνουν χωρίς χιόνι και οι πίστες σκι της Ελβετίας. Αν όμως το κρύο τελειώνει, ίσως τελειώνει και η επινοητική περίοδος της ανθρωπότητας, εκτός κι αν καταφέρει να περάσει σε μια άλλη κλίμακα καύσεων, πιο ήρεμη, αργή, νωχελική, τεμπέλα. Ίσως δημιουργηθεί μια σωτήρια για τον πλανήτη τάση, να μην είναι τόσο δραστήριοι οι άνθρωποι, να ηρεμήσουν λίγο. Θα μου πείτε, εδώ σταμάτησαν οι αρκούδες να κοιμούνται τον χειμώνα, θα νυστάξουν οι άνθρωποι; Κι όμως, η ζέστη έχει κάτι το χαυνωτικό.

Μπορεί εξάλλου να τελειώνει η εποχή του ανθρώπου, να αρχίζει η εποχή της αρκούδας… Ποιος ξέρει;

Τελευταία Νέα