ΠΟΤΕ ΑΛΛΟΤΕ δεν απαξιώθηκε σε τέτοιο σημείο το φοιτητικό κίνημα από τους λεγόμενους ταγούς, διότι ποτέ άλλοτε το «πρόσχημα» για την απαξίωση αυτή δεν υπήρξε περισσότερο προσχηματικό.

Ποιος διάλογος και ποια συναίνεση σε μία κοινωνία όπου από περίπτωση σε περίπτωση αλλάζει η ουσία του «προσχήματος», δηλαδή, απερίφραστα, της δημοκρατίας.

Εάν η δημοκρατία δεν αντεπεξέρχεται στη δοκιμασία των αντιφάσεών της που τη χαρακτηρίζουν περισσότερο από τη συναίνεση και τον διάλογο, εάν δεν αποδέχεται τη μη αναγώγιμη διαίρεση που σήμερα, σε όλο της το φάσμα, μόνον το φοιτητικό κίνημα πραγματώνει, τότε η αποπομπή- δηλαδή ο βίαιος αποκλεισμός του αποδιοπομπαίου- είναι δεδομένη. Αλλά εκεί, αρχίζει και ο ολοκληρωτισμός.