Γνώμη

Η αξία των εκπτώσεων

Σε αυτήν την περίεργη ποδοσφαιρική χώρα που λέγεται Ελλάδα, τη στιγμή που απομένουν ώρες για να διεξαχθεί η κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση του πλανήτη, συμβαίνουν…

παλαβά πράγματα.

Οι ανανεώσεις συμβολαίων δεν γίνονται με βάση την ερώτηση «μας κάνει ή δεν μας κάνει ο τάδε παίκτης», αλλά με βάση το αν ο συγκεκριμένος παίκτης θα δεχτεί μείωση των αποδοχών του!

Παίρνεις κύριε 500.000 ευρώ; Εάν θέλεις να παραμείνεις στην ομάδα θα δεχτείς τη μείωση των απολαβών σου σε 250.000

ευρώ. Εάν ο ταλαίπωρος παίκτης αποδεχθεί την πρόταση τού… κουβαρντά παράγοντα, συνεχίζει κανονικά. Σε διαφορετική περίπτωση τρώει σουτ και αναζητά την τύχη του αλλού.

Προσέξτε το παλαβό: Εδώ δεν τίθεται θέμα εάν ο παίκτης είναι καλός, μέτριος ή κακός. Το κριτήριο είναι ότι είναι καλός με τα μισά χρήματα και κακός με τις αποδοχές που ο ίδιος παράγοντας του προσέφερε για να τον αποκτήσει! Δηλαδή άλλη μπάλα έπαιζε με τις 500.000 ευρώ και άλλη θα παίξει με τα μισά; Ποιος…

φωστήρας ανακάλυψε αυτή τη συλλογιστική, την εφάρμοσε και οι υπόλοιποι (παίκτες, κόσμος, δημοσιογράφοι) την αποδέχθηκαν;

Γι΄ αυτό το ελληνικό ποδόσφαιρο πάει κατά διαόλου. Γι΄ αυτό οι σαλτιμπάγκοι κυριαρχούν, απομυζούν, διαφημίζονται, κυκλοφορούν χωρίς τον κίνδυνο να δεχτούν γιαούρτια. Όλοι αυτοί που κοστολόγησαν 500.000 ευρώ «τον άσο του καλοκαιριού» και έναν χρόνο μετά τον επανακοστολόγησαν 250.000, είναι οι ίδιοι που αποφεύγουν να δηλώσουν τι συμβαίνει τελικά. Απορία:

Εμείς τους αγοράσαμε προς 500.000 ή αυτοί; Και πότε είχαν δίκιο, τότε ή τώρα με τις… εκπτώσεις;