Λίγο μετά τις 9 το βράδυ κατάφερα να φτάσω επιτέλους στο Ολυμπιακό Στάδιο. Έχοντας χάσει για λίγα λεπτά το δρομολόγιο των 20.23 του Προαστιακού από τη Δουκίσσης Πλακεντίας, ανακάλυψα ότι το επόμενο ήταν στις 20.53.
Όταν έφτασα στο ΟΑΚΑ, πέρασα τρεις φορές από έλεγχο του εισιτηρίου, τις δύο μάλιστα με το ειδικό μηχάνημα της ιριδίζουσας ακτινοβολίας που διέκρινε το ειδικό υδατογράφημα του πολύτιμου αποκτήματός μου- του εισιτηρίου για τον τελικό. Στην ουρά ακούω Άγγλους φιλάθλους να ρωτούν τους αστυνομικούς πού μπορούν να πετάξουν τις μπίρες
ΠΕΡΑΣΑΝ ΤΑ ΠΛΑΣΤΑ
Από τους ελέγχους πέρασαν πολλοί με πλαστό εισιτήριο- «το γήπεδο φράκαρε» και οι Άγγλοι οπαδοί της Λίβερπουλ έβριζαν
τους διότι κανείς δεν είχε προνοήσει να τοποθετήσει μεγάλους κάδους απορριμμάτων έξω από το ΟΑΚΑ. Η απάντηση των αστυνομικών ήταν «πετάξτε τα κάτω» – όπως και έγινε.
Μπήκα στον προαύλιο χώρο του ΟΑΚΑ στις 21.15 με την ελπίδα να μη συναντήσω και άλλη ουρά μπροστά μου ώστε να φτάσω εγκαίρως στη θέση μου. Ωστόσο μια διμοιρία των ΜΑΤ είχε κλείσει τη μοναδική είσοδο που οδηγούσε στο γήπεδο και περίπου 600 άτομα με νόμιμα εισιτήρια στα χέρια τους βρίσκονταν μια ανάσα μακριά του. Οι περισσότεροι μάλιστα από αυτούς είχαν πληρώσει συνολικά 1.000- 1.500 ευρώ για να δουν τον τελικό.
«Φουλάρισε το γήπεδο»
Ρωτάω έναν αστυνομικό τι έχει συμβεί. Μου απαντάει «έχει φουλάρει το γήπεδο, δεν μπαίνουν άλλοι». «Μα έχουμε εισιτήρια με αριθμημένες θέσεις. Πώς έχει φουλάρει το γήπεδο;». «Αυτό που ξέρω είναι πως κανείς δεν μπαίνει πλέον μέσα στο ΟΑΚΑ», μου απαντάει και αρχίζω να συνειδητοποιώ πως πρόκειται να ζήσω το παράλογο. Ο αριθμός των φιλάθλων ολοένα και μεγαλώνει αλλά γρήγορα το «Υou ΄ll never walk alone»- ο ύμνος της Λίβερπουλ- μετατρέπεται σε φωνές αποδοκιμασίας εναντίον των αστυνομικών. Στο μεταξύ οι αστυνομικοί έχουν παρατάξει μπροστά στην είσοδο και 5 κλούβες των ΜΑΤ…
«Εσύ που είσαι Έλληνας και ξέρεις τη γλώσσα, ζήτα σε παρακαλώ να μάθεις γιατί δεν μας αφήνουν να μπούμε. Έχω πληρώσει 600 ευρώ μόνο για το εισιτήριο», με παρακαλάει φίλαθλος της Λίβερπουλ. Δεύτερη ανεπιτυχής προσπάθεια συνεννόησης με τους αστυνομικούς. «Δεν μπαίνετε, το γήπεδο έχει φουλάρει» είναι η απάντηση- κασέτα. Από τον επικεφαλής της διμοιρίας μαθαίνω πως «μάλλον πέρασαν στο γήπεδο με πλαστά και τώρα δεν υπάρχουν θέσεις για τους νόμιμους»! «Έλα από το πλάι»
«Εσύ όμως που είσαι Έλληνας, έλα πίσω από τα λεωφορεία και προσπάθησε να πηδήξεις πάνω από τον φράκτη! Αλλιώς δεν μπαίνεις», μου λέει εμπιστευτικά με την οικειότητα που χαρίζει η κοινή καταγωγή.
«Έχω κανονικό εισιτήριο και θέλω να περάσω κανονικά μέσα», απαντάω και περιμένω από κάποιον να μου εξηγήσει τι θα συμβεί με εμάς που πληρώσαμε και κινδυνεύουμε να μείνουμε απέξω.
Νέα προσπάθεια σε άλλον αστυνομικό. Αυτός απευθύνεται σε συνάδελφό του και του λέει. «Γιάννη, είναι Έλληνας, δικός μας, πέρασέ τον μέσα». Ένα χέρι με αρπάζει και με τραβάει πίσω από μια κλούβα και με περ νάει από την είσοδο. Στα επόμενα 5 λεπτά από το σημείο πέρασαν ακόμη 50-70 άτομα. Η πλειονότητά τους Έλληνες οι οποίοι λογικά έτυχαν της συμπάθειας των αστυνομικών και ελάχιστοι Άγγλοι που βρίζουν- και δικαιολογημένα- την ΕΛ.ΑΣ. Όπως έμαθα αργότερα, ίσως και 2.000 Άγγλοι φίλαθλοι, κάτοχοι νόμιμων εισιτηρίων, δεν κατάφεραν να δουν το παιχνίδι εξαιτίας μιας παράλογης διαταγής που έδωσε κάποιος βαθμοφόρος της ΕΛ.ΑΣ., ο οποίος σίγουρα ποτέ δεν θα βρεθεί.
Η θέση ήταν άδεια…
Η θέση μου στο γήπεδο με περίμενε κανονικά (θύρα 9Α, θέση 120, 5η σειρά), αφού πέρασα ακόμη από έναν έλεγχο γνησιότητας του εισιτηρίου. Είδα πως αρκετές θέσεις στη θύρα μου έμειναν τελικά κενές. Το πιθανότερο ήταν πως ανήκαν στους φιλάθλους που αν και τις χρυσοπλήρωσαν έμειναν απέξω. «Ο έλεγχος των εισιτηρίων ήταν ανέκδοτο. Πολλοί άνθρωποι με νόμιμα εισιτήρια δεν κατάφεραν να μπουν στο γήπεδο», καυτηρίασε ο πρώην ηγέτης των Συντηρητικών Μάικλ Χάουαρντ, ο οποίος κατάφερε να μπει στο ΟΑΚΑ, αλλά έμαθε για τα όσα συνέβησαν στους συμπατριώτες του.
Μετά τον τελικό, όσοι έπρεπε να επιστρέψουμε σπίτι μας χρησιμοποιώντας το Μετρό είχαμε μόνο μία δυνατότητα να το κάνουμε. Επιβίβαση στη Νεραντζιώτισσα στον Προαστιακό και στη συνέχεια μετεπιβίβαση στο Μετρό στον σταθμό Δουκίσσης Πλακεντίας. Μόνο που η επόμενη στάση του Προαστιακού από τη Νεραντζιώτισσα έγινε στο αεροδρόμιο! Το αποτέλεσμα ήταν να περιμένουμε το Μετρό μισή ώρα για να επιστρέψουμε στην Αθήνα, μιάμιση ώρα από τη στιγμή που έφυγα από το ΟΑΚΑ.