[ ΑΝΑΛΩΣΙΜΑ ] Χειραγώγηση

Ποιος σε χειραγωγεί παιδί μου; Εσένα ρωτάω κούκλε, νεαρέ ευάερε και ευήλιε, με το αξιοζήλευτο δέρμα, το σταθερό βήμα, τη σιγουριά στο βλέμμα.

Εσένα που μιλάς για χειραγώγηση. Κάτι μου θυμίζεις βέβαια, χρόνια πριν η λέξη υπήρχε με τη γενική κτητική «των μαζών» από δίπλα. Τώρα οι μάζες βούλιαξαν ως λέξη, τέλειωσαν την καριέρα τους, ακόμα και το ΚΚΕ ξεχνάει να τις χρησιμοποιήσει. Έμεινε μόνο η «χειραγώγηση». Η οποία χειραγώγηση προϋποθέτει κάποιους που είναι πρόθυμοι να χειραγωγηθούν. Για πες μου εσύ, λοιπόν, που βλέπεις προσπάθεια χειραγώγησης μόλις ακούσεις μια προσωπική άποψη και σου μοιάσει κάπως πρωτότυπη, κάπως πρωτάκουστη, για πες μου ποιοι είναι αυτοί που θα χειραγωγηθούν; Πώς τους ορίζεις ακριβώς; Είναι οι πιο αμόρφωτοι, είναι οι πιο νέοι, είναι οι πιο φτωχοί, είναι οι πιο αδύναμοι χαρακτήρες;

Από ποια ηλικία μέχρι ποια θεωρείς ότι κινδυνεύει κανείς;

Περίπου πότε βγαίνει από τη ζώνη υψηλού κινδύνου; Με πτυχίο Πανεπιστημίου το γλιτώνει κάποιο ποσοστό χειραγώγησης, ή χρειάζεται και μεταπτυχιακό; Το απολυτήριο Λυκείου προστατεύει καθόλου;

Παίζει κάποιο ρόλο το φύλο; Μήπως οι γυναίκες είναι πιο εύκολο να χειραγωγηθούν, μήπως το σηκώνει ο οργανισμός τους; Ποιοι είναι αυτοί, τέλος πάντων, που κάθονται και τους χειραγωγούν, και εν ονόματί τους συγχύζεσαι καθημερινά και υποπτεύεσαι γύρω σου το σύμπαν; Ποια ομάδα πληθυσμού. Το σίγουρο είναι πάντως ότι τον εαυτό σου δεν τον θεωρείς πρόσφορο, έτσι δεν είναι; Εσύ δεν χειραγωγείσαι, τι διάολο. Εσύ έχεις ελεύθερη, λαγαρή, ψύχραιμη κρίση, πιάνεις πουλιά στον αέρα και τη μυρωδιά των υπόπτων για χειραγώγηση. Μόνο την έμμονη ιδέα ότι ο κόσμος χειραγωγείται εύκολα σου έβαλε κάποιος άτιμος στο κεφάλι…