Είναι όλα εναντίον τους. Ο χρόνος αλλά και ο καιρός. Στην επαρχία Σετσουάν της Νοτιοδυτικής Κίνας την επομένη των 7,9 Ρίχτερ οι ώρες περνούσαν βασανιστικά, υπό βροχή, με ελάχιστα σημάδια ζωής κάτω από τα ερείπια των σχολείων, των εργοστασίων και των σπιτιών που κατέρρευσαν. Αν και ώς αργά χθες ο επίσημος απολογισμός ήταν πάνω από 13.000 νεκροί, ο αριθμός αυτός αναμένεται να αυξηθεί κατά πολύ- μόνο σε μια πόλη υπολογίζεται ότι έχουν θαφτεί στα ερείπια 19.000 άνθρωποι.


Κάποια παιδιά στάθηκαν τυχερά. Γλίτωσαν με ένα σπασμένο πόδι ή χέρι. Τα υπόλοιπα μεταφέρονταν το ένα μετά το άλλο για να ταφούν. Εκατοντάδες, όμως, παραμένουν κάτω από τόνους τσιμέντου. «Δεν υπάρχει καμία ελπίδα για αυτά», ψέλλιζε η 58χρονη Λου Ζιγκίνγκ, κάτοικος της Ντουτζιανγκιάν, που επί ώρες παρακολουθούσε τις προσπάθειες των διασωστών στα ερείπια του τριώροφου σχολείου με περίπου 900 παιδιά που κατέρρευσε. «Δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθεί κάποιος ζωντανός εκεί». Αλλόφρονες οι συγγενείς τους προσπαθούσαν να παραμερίσουν τους στρατιώτες που είχαν σχηματίσει ανθρώπινο τοίχος γύρω από τα ερείπια

ΑΚΟΥΓΑΝ ΦΩΝΕΣ

Έως αργά χθες περίπου 500 άνθρωποι είχαν ανασυρθεί ζωντανά από τα συντρίμμια των κτιρίων

του σχολείου. Μια γυναίκα κι ένας άνδρας απομακρύνονταν σε κατάσταση σοκ… «Το παιδί μου είναι νεκρό! Νεκρό!», φώναζε.

Έως αργά χθες, συνολικά, περίπου 500 άνθρωποι είχαν ανασυρθεί ζωντανοί από τα συντρίμμια που τους καταπλάκωσαν. Οι αγνοούμενοι όμως είναι δεκάδες χιλιάδες. Κοντά στο επίκεντρο Ουεντσουάν, στην πόλη Γινγκσιού, 10.000 κατοίκων, μόνο 2.000 βρέθηκαν ζωντανοί σύμφωνα με τον Χε Μπιάο, τοπικό αξιωματούχο: «Άκουγαν φωνές κάτω από τα ερείπια, αλλά κανείς δεν μπορούσε να βοηθήσει γιατί δεν υπήρχαν επαγγελματίες διασώστες. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι, κυρίως, φάρμακα. Δεν έχουμε ούτε φάρμακα ούτε γιατρούς αλλά ούτε και τρόφιμα, παρά το γεγονός ότι πέρασαν τόσες ώρες». Ο ίδιος είπε ότι περίπου 60.000 άνθρωποι αγνοούνται στο Ουεντσουάν, μια περιοχή περίπου 100.000

κατοίκων.

Οι καταστροφές που προκλήθηκαν στο οδικό δίκτυο της χώρας δυσχεραίνουν το έργο της προσέγγισης των περιοχών που επλήγησαν. Αξιωματούχοι μάλιστα επισημαίνουν ότι από την ισχυρότατη σεισμική δόνηση- το μέγεθος της οποίας προσδιορίστηκε τελικά στα 7,9 Ρίχτερ- και τους 2.300 μετασεισμούς που ακολούθησαν το πρώτο 24ωρο, ασκήθηκε τόσο έντονη πίεση στα φράγματα του ποταμού Μιν (παραποτάμου του Γιανκτσέ, του μεγαλύτερου σε μήκος ποταμού της Ασίας) που υπάρχει κίνδυνος να σπάσουν…

Ασχολούνται μόνο με αυτό που τους έχουν αναθέσει…


Η ΕΙΔΗΣΗ για τον μεγάλο σεισμό με βρήκε πάνω από την Κίνα. Κυριολεκτικά. Πετούσα με τις κινέζικες αερογραμμές με προορισμό το Πεκίνο, όταν από τις μπροστινές θέσεις διαδόθηκε ότι «έγινε μεγάλος σεισμός». Οι βλοσυρές αεροσυνοδοί δεν μπορούσαν να μας δώσουν περισσότερες απαντήσεις, το «κακό νέο» όμως είχε διαρρεύσει. Στο νέο αεροδρόμιο του Πεκίνου- το μεγαλύτερο πλέον του κόσμου- κανείς δεν ήταν σε θέση να μας πληροφορήσει για το τι ακριβώς είχε συμβεί. Άλλο ένα χαρακτηριστικό των Κινέζων. Ασχολούνται μόνο με αυτό που τους έχουν αναθέσει. Μπορεί ο κόσμος να γκρεμίζεται δίπλα τους, αν δεν είναι της αρμοδιότητάς τους δεν θα το σχολιάσουν. Το επόμενο πρωί στη Γουάνκ Φου Τσινγκ- την Ερμού της Κίνας, έναν πεζόδρομο όμως που έχει πλάτος όσο η Κηφισίας- τα πράγματα δεν ήταν και πολύ διαφορετικά. Μία από τις μεγαλύτερες γιγαντοοθόνες στην πρόσοψη ενός εμπορικού κέντρου μετέδιδε ζωντανά το τηλεοπτικό πρόγραμμα της CCΤV, της κεντρικής τηλεόρασης της Κίνας. Σωστικά συνεργεία στα ερείπια και ο πρωθυπουργός με μπουφάν εκστρατείας να συσκέπτεται, επί τόπου, με τους επιτελείς του. Κι όταν μιλάμε για γιγαντοοθόνες στην Κίνα, εννοούμε βίντεο γουόλ σε μέγεθος κινηματογραφικής οθόνης. Το πρωτοφανές για την Κίνα γεγονός δεν συγκινούσε ιδιαίτερα τους χιλιάδες περιπατητές. Και στα παγκάκια είχαν μείνει να παρακολουθούν τις εξελίξεις αργόσχολοι, φτωχοί νεαροί, συνταξιούχοι και λίγα ζευγάρια που τα παιδιά τους έπαιζαν στο πλακόστρωτο. Λίγες εκατοντάδες μέτρα μακρύτερα, ένας κινητός σταθμός αιμοδοσίας είχε προσελκύσει και αυτός μερικές μόνο δεκάδες περιπατητών που έδιναν αίμα για τους πληγέντες του Σετσουάν. Ο σεισμός πάντως, απ΄ ό,τι έμαθα, τρόμαξε για τα καλά την κινέζικη πρωτεύουσα. Οι άνδρες που φρουρούν όλα τα μεγάλα κτίρια σε αυτήν την πόλη πήραν εντολή να εκκενώσουν όλους τους ορόφους. Μέσα στην ατυχία της είναι τυχερή η Κίνα που χτυπήθηκε αυτήν τη χρονική στιγμή από έναν τόσο ισχυρό σεισμό. Η ολυμπιακή προετοιμασία έχει επιβάλει στις Αρχές να είναι σε εγρήγορση και έτσι στο «υπερτροφικό κέντρο» σημάνθηκε κόκκινος συναγερμός μέσα σε λίγα λεπτά. Τρεις μήνες πριν, τον Φεβρουάριο, στις διακοπές για την κινέζικη Πρωτοχρονιά, η κεντρική διοίκηση είχε δεχθεί ένα μεγάλο χαστούκι από την αδυναμία της να αντιμετωπίσει τις πρωτοφανείς χιονοπτώσεις στα νότια της χώρας. «Τότε, εκατομμύρια Κινέζοι είχαν μείνει αβοήθητοι κοντά στους σιδηροδρομικούς σταθμούς και περίμεναν να λειώσουν τα χιόνια», μου εξηγεί ένα από τα μέλη της νέας ελίτ της πόλης. «Οι σύντροφοι όμως πήραν το μάθημά τους και αυτήν τη φορά δεν κοιμήθηκαν», συμπλήρωσε με μια μικρή δόση ειρωνείας ο συνομιλητής μου, πίνοντας άλλη μια γουλιά από το ακριβό του «μπέρμπον».