Στις καλοκαιρινές διακοπές οι εφηβικοί έρωτες ανθούν. Το καλοκαίρι ο έφηβος νιώθει ανακούφιση από τη συχνή καταπίεση την οποία συνδέει με το σχολείο και ελευθερία που μπορεί να απομακρυνθεί με τους φίλους του από τον ασφυκτικό οικογενειακό κλοιό, αλλά και ταραχή στην αγωνιώδη του προσπάθεια να εκφράσει τη σεξουαλικότητά του και να νιώσει αποδεκτός.

Όταν ο έφηβος ερωτεύεται

Στις καλοκαιρινές διακοπές οι εφηβικοί έρωτες ανθούν. Το καλοκαίρι ο έφηβος νιώθει ανακούφιση από τη συχνή καταπίεση την οποία συνδέει με το σχολείο και ελευθερία που μπορεί να απομακρυνθεί με τους φίλους του από τον ασφυκτικό οικογενειακό κλοιό, αλλά και ταραχή στην αγωνιώδη του προσπάθεια να εκφράσει τη σεξουαλικότητά του και να νιώσει αποδεκτός. Εξιδανικεύει και μυθοποιεί: τον έρωτα, τον συναισθηματικό του κόσμο, τον εαυτό του, τα όνειρά του.

Ο έφηβος ερωτεύεται πολλές φορές. Κάθε φορά όμως είναι σαν να είναι η πρώτη. Πιστεύει ότι ο/η σύντροφός του είναι μοναδικός/ή και ότι θα ζήσουν μαζί αιώνια. Ο έφηβος ερωτεύεται έντονα και ρομαντικά. Ο σύντροφός του δεν είναι παρά ένας μαγικός καθρέφτης μίας εξιδανικευμένης εικόνας του ίδιου του εαυτού. Ωστόσο νιώθει εξαιρετικά ευάλωτος μέσα στα συναισθήματά του που τον κατακλύζουν. Βαθιά ριζωμένος στον εύθραυστο ψυχισμό του είναι ο φόβος της απόρριψης.

Το τέλος ενός ιδεώδους καλοκαιρινού έρωτα μπορεί να αποβεί καταλυτικό για την αυτοπεποίθησή του: απογοητευμένος, μόνος, αποσύρεται, νιώθει αποστροφή για τους γονείς του, πιστεύει ότι κανείς δεν μπορεί να τον καταλάβει, ότι ποτέ δεν θα ξανααγαπήσει, θέλει να πενθήσει για τον «χαμένο άλλον». Οι εφήμεροι έρωτες των εφήβων επιτελούν ωστόσο μία πολύ σημαντική λειτουργία. Στην ουσία, αποτελούν μια φυσιολογική ανάγκη του εφήβου, ενταγμένη στην αναζήτηση του εαυτού του, στην ενοποίηση μιας προσωρινά κατακερματισμένης ταυτότητας, αλλά και στην προσπάθεια της αποσύνδεσής του από την εξάρτηση που έχει από την οικογένειά του.

Οι γονείς θα στηρίξουν τον έφηβο εάν: – Σεβαστούν την επιθυμία του για απομόνωση.

– Δεν παραβιάζουν τον ιδιωτικό του χώρο. – Τον αφήσουν ελεύθερο να ζητήσει τη στήριξη και τις συμβουλές τους μόνο όταν ο ίδιος το αισθανθεί.

– Διαχειριστούν τις δικές τους αγωνίες και τους δικούς τους φόβους μεταξύ τους, δίχως να τους προβάλουν πάνω του. – Πιστέψουν μέσα τους ότι το τέλος μίας σχέσης σηματοδοτεί και την επιτακτική ανάγκη του εφήβου να εξερευνήσει μόνος του τον εσωτερικό και τον εξωτερικό του κόσμο.

Η Μυρσίνη Κωστοπούλου είναι ψυχολόγος- ψυχοθεραπεύτρια (Ρh. D). Εmail: myrsi@hol.gr

Τελευταία Νέα