Έχει ιστορία (και παρελθόν) στους «καυτούς» χορούς στο Ηρώδειο η διάσημη Ισπανίδα χορεύτρια του (σύγχρονου) φλαμένκο Άιντα Γκόμεζ. Χόρεψε γυμνή ως Σαλώμη το 2002 και ως αισθησιακή «καυτή» Κάρμεν το 2006. Αυτήν τη φορά επιστρέφει και προτιμά να το θέσει πιο… ευγενικά: «Επιτρέψτε μου να σας χορέψω» θα πει αύριο βράδυ στο κοινό του Ηρωδείου, υποσχόμενη ένα ταξίδι στα μυστικά της ριζοσπαστικής Σχολής Μπολέρα. Εκεί που το κλασικό μπαλέτο συναντά το παθιασμένο φλαμένκο.
«Στη σκηνή, όταν χορεύω, έχω αποφασίσει από καιρό να αναβιώνω όσα μου άφησαν ως κληρονομιά εκείνοι με τους οποίους συνεργάστηκα και δεν είναι πια στη ζωή. Η παράστασή μου στο Ηρώδειο είναι ένας φόρος τιμής σε εκείνους» λέει η «μούσα» του Κάρλος Σάουρα, που φαίνεται να αρέσκεται σε ό,τι προκαλεί και εμπνέει πάθος. Αυτήν τη φορά προτιμά να αφήσει την αυστηρότητα του κλασικού μπαλέτου να συνομιλήσει με το παθιασμένο φλαμένκο της σε μια διαφορετική παράσταση υπό τον τίτλο «Ρermiteme bailarte».
Η Γκόμεζ, που έχει κάνει και η ίδια σχολή στον ισπανικό χορό, μαζί με τους 25 χορευτές της θα «μιλήσουν» για την εποχή που η μεγάλη Σχολή Μπολέρα του ισπανικού μπαλέτου τοποθετήθηκε ριζοσπαστικά απέναντι στον μάλλον συντηρητικό «κλασικισμό» με διαφορετικούς βηματισμούς, ρυθμούς, μελωδίες.
«Τα έχω φέρει εις πέρας όλα σχεδόν μόνη μου» δήλωνε χτες στην Αθήνα η Ισπανίδα χορεύτρια που κατάφερε να ξεπεράσει δυσκολίες όπως η εξεύρεση του γνήσιου υλικού, του πρωτότυπου ύφους και της πρωτογενούς τεχνικής για την αναβίωση της Σχολής Μπολέρα. Μόνη της άρχισε να χορεύει, να χορογραφεί και να μεταδίδει το υλικό και στους άλλους χορευτές. Δεν πρόκειται όμως για μια απλή αναβίωση καθώς- όπως εξηγεί η ίδια- «οι χορογραφίες είναι σημερινές. Έχουν σχέση και με τον τρόπο που βλέπω εγώ, τώρα, τον ισπανικό χορό».
«Οι ιταλικές και γαλλικές επιρροές στο ισπανικό χορευτικό ιδίωμα θα φανούν επίσης στην παράσταση, καθώς θα παρουσιαστεί και η εξέλιξη του φλαμένκο» δηλώνει η σταρ του έντεχνου και παραδοσιακού σπανιόλικου χορού. Η παράσταση περιλαμβάνει στοιχεία του ιστορικού παραδοσιακού σπανιόλικου μπαλέτου, των αριστοκρατικών παλιών χορών σαλονιού, των τοπικών λαϊκών αυτοσχεδιασμών.
«Οι χορευτές που με ακολουθούν σε αυτό το νέο εγχείρημα επελέγησαν αφού πρώτα πέρασαν μέσα από δύσκολες και απαιτητικές διαδικασίες. Έπρεπε να κατέχουν και την τεχνική κλασικού χορευτή αλλά και το ισπανικό ταμπεραμέντο» εξηγεί η Άιντα Γκόμεζ, που αφιερώνει την «παθιασμένη», όπως λέει, αν και όχι τόσο προκλητική (όπως παλαιότερα στο Ηρώδειο) παράστασή της στη θρυλική χορεύτρια της Ισπανίας Πιλάρ Λόπεθ.
Ιδιαίτερη προσοχή έχει δοθεί και στο μουσικό μέρος του «Ρermiteme bailarte», με παραδοσιακές, λαϊκές μελωδίες, παρά το γεγονός ότι «δεν θα υπάρχει ζωντανή ορχήστρα αλλά θα είναι ηχογραφημένη». Εδώ συναντάμε τον συνθέτη του 18ου αιώνα Λουίτζι Μποκερίνι με το «Φαντάνγκο» του, τον Ισαάκ Αλμπένιθ με την «Αστούριας» και την «Καστίγια», τον Ενρίκε Γκρανάντος με το απόσπασμα της όπερας «Γκογιέσκας». Επίσης, τον Μανουέλ ντε Φάλια που η όπερά του «Η Σύντομη Ζωή» ερμηνεύεται σε χορογραφία της Άιντα Γκόμεζ, η οποία υπογράφει και άλλους χορούς μαζί με τους Ρουμπέν Όλμο, Κρίστεν Λοτσάνο, Μαριέμα.
Τα έσοδα από την παράσταση «Ρermiteme Βailarte» θα δοθούν για τους σκοπούς του Πανελλήνιου Συλλόγου Οικογενειών για την Ψυχική Υγεία (ΣΟΨΥ).
ΙΝFΟ
«Ρermiteme Βailarte» αύριο στις 20.30 στο Ηρώδειο. Εισιτήρια: 100, 85, 70, 55 και 38 ευρώ. Προπώληση: στα τηλ. 210-6728.080 και 210-7234.567, στα Τicketservices (Πανεπιστημίου 39).
Με μια ματιά
1967. Η Άιντα Γκόμεζ γεννιέται στη Μαδρίτη στους κόλπους μιας αστικής οικογένειας εργατών.
1971. Στα 4 της άρχισε να χορεύει και στα 7 της διδάχθηκε τις τεχνικές του φλαμένκο, με την ενθράρρυνση της μητέρας της, που νόμιζε πως είναι ένα περαστικό καπρίτσιο και σύντομα θα το βαρεθεί.
1981. Γίνεται μέλος του Εθνικού Μπαλέτου της Ισπανίας και μέσα σε λίγους μήνες από το κορ ντε μπαλέ περνά στους σολίστ, ενώ σε τέσσερα χρόνια γίνεται πρίμα μπαλαρίνα.
1996. Συνεργάζεται με τον Χοακίν Κορτέζ και το μπαλέτο του. 1997. Μετακομίζει στη Λωζάνη για να διδάξει ισπανικό χορό στη Σχολή του Μορίς Μπεζάρ.
1999. Ιδρύει τη δική της σχολή στην Ελβετία όταν ο Ισπανός υπουργός Πολιτισμού την καλεί να αναλάβει τη διεύθυνση του Εθνικού Μπαλέτου της Ισπανίας.
2001. Εγκαταλείπει ύστερα από σειρά (καλλιτεχνικών) διαφωνιών την Εθνική Σχολή και συνεχίζει την αυτόνομη καριέρα της.
2002. Προκαλεί την Ευρώπη με τη γυμνή Σαλώμη της, ενώ βγαίνει στις αίθουσες και η «Σαλώμη» του Σάουρα.
2005. Περιοδεύει με την «Κάρμεν» της. 2008. Περιοδεύει με το «Ρermiteme bailarte».