Αναζήτηση
Μία στις δύο Ελληνίδες από 20 έως 65 χρόνων αδυνατεί να ακουμπήσει τα πόδια της στο πάτωμα όταν κάθεται σε θέση λεωφορείου. Παράλληλα, τρεις στους δέκα Έλληνες αναγκάζονται να μετακινούνται στριμωγμένοι, καθώς η πλάτη του καθίσματος είναι ιδιαίτερα μικρή για τις διαστάσεις τους.
Αυτά προκύπτουν από την Εθνική Ανθρωποκεντρική Έρευνα, η οποία αποτυπώνει τη σωματοδομή του ελληνικού πληθυσμού. Πραγματοποιήθηκε από το ΕΛΚΕΔΕ Κέντρο Τεχνολογίας και Σχεδιασμού Α.Ε. σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Πειραιά και το Ινστιτούτο Σωματομετρίας. Η έρευνα έδειξε ότι ο μέσος Έλληνας έχει ύψος 1,76 μ., ζυγίζει 82 κιλά και φοράει 42 νούμερο παπούτσι, ενώ αντίστοιχα η μέση Ελληνίδα φθάνει το 1,63 μ., τα 63,5 κιλά και φοράει 37 νούμερο παπούτσι. Ωστόσο, η νέα γενιά κάθε εποχής εμφανίζεται πιο ψηλή συγκριτικά με τις προηγούμενές της.
Συγκεκριμένα, οι νέοι ηλικίας 20- 30 ετών έχουν μέσο όρο ύψους 1,78 μ., ενώ οι άνδρες 30- 50 ετών με το ζόρι αγγίζουν το 1,76. Μάλιστα, στις ηλικίες πάνω από τα 60 ο μέσος όρος του ύψους των ανδρών φτάνει στο 1,71 μέτρα, ενώ των γυναικών το 1,60. Σημειώνεται δε ότι στις νεώτερες γενιές η διαφορά ύψους μεταξύ ανδρών και γυναικών παραμένει σταθερά μεγάλη (πάνω από 10 πόντους). Το δείγμα
Στην όχι και τόσο συνηθισμένη για τα ελληνικά δεδομένα έρευνα συμμετείχαν 2.000
άνθρωποι ηλικίας 20- 65 ετών και τα αποτελέσματά της θα χρησιμοποιηθούν για τη σύνταξη εργονομικών μελετών και τον σχεδιασμό νέων προϊόντων από επιχειρήσεις που θέλουν να έχουν καθαρή εικόνα για τις διαστάσεις και τις απαιτήσεις του ελληνικού πληθυσμού.
Οι ερευνητές εντυπωσιάστηκαν από το πόσο άβολα ταξιδεύουν οι Έλληνες και οι Ελληνίδες με τα λεωφορεία- τα οποία παραμένουν τα πλέον δημοφιλή μέσα μεταφοράς, παρά την κατασκευή του Μετρό και των επεκτάσεών του. Τα καθίσματά τους θεωρούνται αρκετά ψηλά για το 25% των ανδρών, ενώ τρεις στους δέκα όχι μόνο δεν μπορούν να απλώσουν τα πόδια τους, αλλά και να βολευτούν, καθώς αυτά έχουν πολύ μικρό περιθώριο μεταξύ τους. Πρόβλημα όμως υπάρχει και όσον αφορά τις χειρολαβές, αφού βρίσκονται σε τέτοιο ύψος που το 15% των γυναικών αδυνατεί να τις φτάσει. Επίσης, την οριζόντια μπάρα δεν μπορούν να φτάσουν ένας στους δέκα άνδρες και τρεις στις δέκα γυναίκες. Ακόμα όμως και στον εργασιακό τους χώρο οι Ελληνίδες αντιμετωπίζουν δυσκολίες: από την έρευνα διαπιστώνεται ότι τα καθίσματα ρυθμιζόμενου ύψους- ακόμα και όταν είναι στην κατώτατη ρύθμιση- βοηθούν μόνο τις εννέα στις δέκα εργαζόμενες να ακουμπήσουν τα πόδια τους στο πάτωμα.
Πρώτη μέτρηση
«Είναι η πρώτη φορά που έχουμε αντιπροσωπευτικό δείγμα του ελληνικού πληθυσμού. Πρώτος στόχος είναι η έρευνα αυτή να καλύψει τις επιχειρήσεις στον χώρο της ένδυσης και της υπόδησης, δηλαδή να μάθουν τις ανθρωπομετρικές διαστάσεις του Έλληνα και της Ελληνίδας. Δεύτερον, να ενημερωθούν οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον χώρο του σχεδιασμού επίπλων και εξοπλισμού και τα προϊόντα τους έχουν άμεση αλληλεπίδραση με τον άνθρωπο», δηλώνει στα «ΝΕΑ» ο κ. Λάμπρος Λάιος, καθηγητής Εργονομίας και αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Πειραιά.
Όπως αναφέρουν οι ειδικοί, τέτοια προϊόντα- στην κατασκευή των οποίων παίζει ρόλο η σωματοδομή των χρηστώνείναι ποδήλατα, κράνη και εξοπλισμός ασφαλείας, εργαλεία, οικιακές συσκευές, είδη υγιεινής, όργανα γυμναστικής, καθίσματα, και πολλά άλλα. Σύμφωνα με τον κ. Λάιο, η έρευνα αυτή θα αποτελέσει πυξίδα και για την κατασκευή κτιρίων, καθώς τα περισσότερα είναι κατασκευασμένα εμπειρικά, με αποτέλεσμα αρκετοί πολίτες να αντιμετωπίζουν προβλήματα. «Για παράδειγμα, για να κατασκευαστεί μια πόρτα θα πρέπει ο κατασκευαστής να λάβει υπ΄ όψη το ύψος του πιο ψηλού ανθρώπου και όχι τον μέσο όρο», τονίζει ο αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου του Πειραιά.
Η ΕΡΕΥΝΑ
Τα δεδομένα θα δοθούν στις εταιρείες για να αναθεωρήσουν τις διαστάσεις των προϊόντων τους
«Δρόμος μετ΄ εμποδίων η ζωή για τους ψηλούς στην Ελλάδα»
Με λίγα λόγια είναι υψηλότερος από τον μέσο Έλληνα κατά 22 εκατοστά, βαρύτερος κατά 28 κιλά και φοράει παπούτσι οκτώ νούμερα μεγαλύτερο. Λόγω της σωματοδομής του, όπως και χιλιάδες άλλοι άνθρωποι, αντιμετωπίζει αρκετές δυσκολίες σε έναν κόσμο που- όπως φαίνεται- είναι φτιαγμένος για να εξυπηρετεί μόνον όσους έχουν «λογικές» διαστάσεις. Μπορεί ο κ. Ντάκουρης να βλέπει τον κόσμο από… ψηλά, το χάρισμα αυτό όμως τις περισσότερες φορές του προκαλεί αρκετά προβλήματα, καθώς τόσο η Πολιτεία όσο και οι ελληνικές επιχειρήσεις ελάχιστες φορές λαμβάνουν υπόψη τους την ιδιαιτερότητά του. Η ανεύρεση του κατάλληλου μεγέθους ρούχων και παπουτσιών, η μετακίνηση με τα μέσα μαζικής μεταφοράς, τα ταξί και το αεροπλάνο, είναι από τα συνηθέστερα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας υψηλόσωμος άνθρωπος στη χώρα μας. Αλλά και στην άθληση και την ψυχαγωγία δημιουργούνται προβλήματα.
Ειδικές παραγγελίες
«Ρούχα αγοράζω από ειδικά καταστήματα με μεγάλα νούμερα, ενώ παπούτσια συνήθως παραγγέλνω από το εξωτερικό. Υπάρχουν όμως και περιορισμοί: θες να παίξεις μπόουλινγκ και μόλις ζητήσεις 50 νούμερο παπούτσι σου λένε “συγγνώμη αλλά δεν έχουμε”. Θες να κάνεις σκι και δεν βρίσκεις φόρμα στα μέτρα σου. Πηγαίνεις στο θέατρο ή σε ένα μαγαζί και είναι αδύνατο να βολευτείς στα καθίσματα, ενώ στο τραμ και το λεωφορείο είμαστε αναγκασμένοι να κουτουλάμε στις χειρολαβές» λέει ο κ. Ντάκουρης. Το σημαντικότερο πρόβλημα, όμως, όπως σημειώνει, «είναι η συνεχής σωματική καταπόνηση την οποία είμαστε αναγκασμένοι να υπομένουμε και η έλλειψη ασφάλειας όταν οδηγούμε. Η ορατότητά μας δεν είναι καλή, το τιμόνι, η στάση οδήγησης και τα προσκέφαλα καθισμάτων δεν μας βολεύουν».
Πιο κοντοί από Βέλγους και Ολλανδούς
ΟΙ ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ συνέκριναν τα αποτελέσματα που προέκυψαν από την Εθνική Ανθρωπομετρική Έρευνα με αντίστοιχες έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί στην Ολλανδία και το Βέλγιο. Από τη σύγκριση προέκυψε ότι ο ελληνικός πληθυσμός μειονεκτεί σε ύψος τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες.
Χαρακτηριστικά, ο μέσος Ολλανδός εμφανίζεται κατά ένα εκατοστό ψηλότερος – 1,76 έναντι 1,77-, ενώ ο Βέλγος υπερέχει μόλις κατά μισό εκατοστό. Οι Ολλανδέζες και οι Βελγίδες έχουν μέσο ύψος περίπου 1,65 ενώ οι Ελληνίδες μετά βίας φθάνουν το 1,63.
