Στα 87 του χρόνια έσβησε ο Σπύρος Καλογήρου, ο «κακός» των ταινιών της Φίνος Φιλμς που αγαπήθηκε από τον κόσμο για την αμεσότητα και τη γλυκύτητά του.
Έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό ως ο «κακός» από ταινίες της χρυσής εποχής της Φίνος Φιλμ. Αλλά ο κόσμος τον αγάπησε γιατί ήταν ένας λαϊκός, άμεσος, ζεστός γλυκύτατος άνθρωπος. Ο Σπύρος Καλογήρου, από τους γνωστότερους καρατερίστες του ελληνικού θεάτρου και του κινηματογράφου, έφυγε από τη ζωή το απόγευμα του Σαββάτου στα 87 του χρόνια στο Τζάνειο Νοσοκομείο στον Πειραιά, όπου νοσηλευόταν εδώ και δύο μήνες έπειτα από πολλά προβλήματα με την υγεία του τα τελευταία χρόνια. Είχε γεννηθεί το 1922 και ξεκίνησε ως φωτογράφος και από το ερασιτεχνικό θέατρο. Ώσπου γράφτηκε στη Δραματική Σχολή του Ελληνικού Ωδείου. Πρωτοεμφανίστηκε το 1955 με τον θίασο του Νίκου Χατζίσκου στον «Ερωτόκριτο» και στον «Άμλετ». Στη συνέχεια συνεργάστηκε με τους θιάσους Λεμού, Μιράντας – Μαρίνου, Κατράκη, Μυράτ. Το 1958 εμφανίζεται ως κυρ-Τόμπι στη «Δωδέκατη νύχτα» του Σαίξπηρ και στη «Λουίζα Μίλερ» του Σίλερ που ανεβάζει ο Δημήτρης Ροντήρης με το «Πειραϊκό Θέατρό» του. Η ένταξή του στο «Θέατρο Τέχνης» τον καθορίζει. Παραμένει αρκετά χρόνια και παίζει με δάσκαλο τον Κάρολο Κουν στα έργα: «Όρνιθες», «Άνοδος του Αρτούρο Ούι», «Ρινόκερος», «Ο βασιλιάς πεθαίνει», «Ανδόρα», «Ο Μπίντερμαν και οι εμπρηστές», «Ο παγοπώλης έρχεται», «Βαβυλωνία», «Πέρσες», «Δολοφονία του Μαρά», «Βατράχους» κ.ά. Στη συνέχεια συνεργάζεται με τους Αλέξη Μινωτή, Αλέξη Σολομό, Έλλη Λαμπέτη, Κατερίνα.
Τη δεκαετία του ΄80 συγκρότησε προσωπικούς θιάσους με την αγαπημένη του γυναίκα- εξαιρετικά δεμένο ζευγάρι-, την Ευαγγελία Σαμιωτάκη, και έκανε αρκετές περιοδείες. Οι πιο πρόσφατες εμφανίσεις τους ήταν τη δεκαετία του ΄90 με το «Απλό Θέατρο» στο «Λόγω φάτσας», με τον Θύμιο Καρακατσάνη στο «Καραγκιόζ ντριμ» και τη Μιμή Ντενίση στο «Εγώ, η Λασκαρίνα».
Έπαιξε σε περισσότερες από 50 ταινίες ξεκινώντας το 1955 με τον «Αγαπητικό της βοσκοπούλας». Ανάμεσά τους, «Μανταλένα», «Λόλα»η ατάκα του στον Νίκο Κούρκουλο «είναι πολλά τα λεφτά, Άρη» έχει γίνει παροιμιώδης-, «Στεφανία», «Οι σφαίρες δεν γυρίζουν πίσω», «Αγάπη και αίμα», «Ορατότης μηδέν», «Υπολοχαγός Νατάσα», «Κατάχρηση εξουσίας», «Η Μαρία της σιωπής», «Ο αστερισμός της Παρθένου», «Η δίκη των δικαστών».
Έπαιξε και σε τηλεοπτικές σειρές. Το 1966 βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την ερμηνεία του στη μικρού μήκους ταινία του Παντελή Βούλγαρη «Τζίμης ο Τίγρης».
Η οικογενειά του παρακαλεί, αντί στεφάνων, όποιος επιθυμεί να καταθέσει τα χρήματα για το Σπίτι του Ηθοποιού.
Η κηδεία του έχει προγραμματιστεί για τις 11.00 στον Άγιο Μελέτιο (Σεπόλια) και η ταφή του θα γίνει στο Νεκροταφείου Μαρκοπούλου Ωρωπού