Η ελεγχόμενη από το κράτος εταιρεία Ελληνικές Αλυκές δεν έχει χρέη, όπως άλλες ΔΕΚΟ. Αντίθετα είναι μια κερδοφόρα επιχείρηση, η οποία προμηθεύει με την απαραίτητη πρώτη ύλη τις 6-7 μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις που παράγουν αλάτι για τα νοικοκυριά και για πολλές βιομηχανίες της χώρας.

Πρόκειται για την εταιρεία την οποία η κυβέρνηση αποφάσισε να ιδιωτικοποιήσει για χάρη της μαύρης τρύπας του προϋπολογισμού, και μάλιστα έναντι του ευτελούς- για τα δημοσιονομικά μεγέθη της χώρας- ποσού των 7 εκατ. ευρώ. Το χειρότερο, όμως, στην περίπτωση της ιδιωτικοποίησης των Ελληνικών Αλυκών, που διαθέτουν μονάδες παραγωγής πρώτης ύλης αλατιού σε Μεσολόγγι, Κατερίνη και Μυτιλήνη, είναι το γεγονός ότι θα έχει ως αποτέλεσμα την ανατροπή των υφιστάμενων σήμερα ισορροπιών στην ελληνική αγορά αλατιού.

Οι περισσότερες από τις ιδιωτικές βιομηχανίες τυποποίησης αλατιού, προμηθευτής των οποίων είναι και η εταιρεία Ελληνικές Αλυκές, αντιδρούν έντονα στο πολύ πιθανό ενδεχόμενο η υπό κρατικό έλεγχο σήμερα εταιρεία να περάσει στα χέρια του βασικότερου ανταγωνιστή τους.

«Θα μονοπωλήσει την αγορά»

Οι εταιρείες που αντιδρούν- Πέρλα, Χιών, Δαδακαρίδης Α.Ε., Σεντούξης Γ. και Χοροτζόγλου – υποστηρίζουν, μεταξύ άλλων, ότι στην περίπτωση που ο μεγαλύτερος ανταγωνιστής τους, η εταιρεία Κάλας, αποκτήσει τον έλεγχο των Ελληνικών Αλυκών, θα μονοπωλήσει την αγορά με ό,τι αυτό σημαίνει για την ελληνική παραγωγή και τις εξαγωγές των βιομηχανικών τροφίμων. Επισημαίνεται ότι η εταιρεία Κάλας κατέχει ήδη το 25% των μετοχών της εταιρείας Ελληνικής Αλυκές, ποσοστό που ανήκε παλαιότερα στην ΕΤΒΑ και αποκτήθηκε από την Κάλας όταν η ΕΤΒΑ πέρασε στον έλεγχο της Τράπεζας Πειραιώς.

Ο κ. Δημήτρης Κανελλόπουλος, ιδιοκτήτης της εταιρείας Χιών, υποστηρίζει: «Στην Ελλάδα υπάρχει η ιδιομορφία να μην υπάρχουν άλλες αλυκές πέρα από αυτές που ελέγχονται από την προς πώληση κρατική εταιρεία. Κατά συνέπεια, αν αυτή περάσει στον έλεγχο του μεγαλύτερου σήμερα παίκτη της ελληνικής αγοράς αλατιού, θα δημιουργηθεί ένα καθετοποιημένο μονοπώλιο, με μία από τις εταιρείες τυποποίησης να είναι και ο μοναδικός κάτοχος της εν Ελλάδι παραγόμενης πρώτης ύλης, που θεωρείται από τις ποιοτικότερες στον κόσμο.

Τι απαντά η Κάλας

Από την πλευρά του ο γενικός διευθυντής της εταιρείας Κάλας, Νίκος Ξένος, υποστηρίζει ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως τα παρουσιάζουν όσοι αντιδρούν στην ιδιωτικοποίηση των Ελληνικών Αλυκών. Ο κ. Ξένος, αφού διευκρινίζει ότι θεωρεί αυτονόητο το ενδιαφέρον της εταιρείας Κάλας για τις Ελληνικές Αλυκές, επισημαίνει ότι στην περίπτωση που περάσουν στον έλεγχο της Κάλας, η τελευταία δεν θα μπορεί, με βάση την ελληνική νομοθεσία περί ανταγωνισμού, να αγοράζει την πρώτη ύλη σε χαμηλότερες τιμές από αυτές στις οποίες θα την προμηθεύονται οι ανταγωνιστές της.

Σήμερα, οι Ελληνικές Αλυκές είναι ο μεγαλύτερος προμηθευτής των εταιρειών τυποποίησης, αλλά δεν είναι και ο μοναδικός. Η συνολική παραγωγή της εταιρείας ανέρχεται σε 200.000 τόνους ετησίως και η ελληνική αγορά καταναλώνει περίπου 350.000. Το έλλειμμα που υπάρχει, καλύπτεται από πρώτες ύλες που εισάγονται από άλλες μεσογειακές χώρες όπως είναι η Γαλλία, η Τουρκία, η Αίγυπτος και Τυνησία και το Ισραήλ.

Εισάγουν την πρώτη ύλη

Επισημαίνεται ότι οι ανταγωνιστικές με την Ελλάδα χώρες παράγουν πολλαπλάσιες ποσότητες αλατιού και είναι ιδιαίτερα «ελκυστικές» σε ό,τι αφορά τις τιμές της πρώτης ύλης, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα ορισμένες από τις ελληνικές εταιρείες τυποποίησης αλατιού να εισάγουν την πρώτη τους ύλη ακόμη και μέχρι το 100% των αναγκών τους. Η εταιρεία Κάλας, για παράδειγμα, εισήγαγε πέρυσι το 51% των αναγκών της σε πρώτη ύλη από το εξωτερικό.

Πέρυσι οι Ελληνικές Αλυκές πωλούσαν τον έναν τόνο της πρώτης ύλης αλατιού έναντι 22 ευρώ, ενώ η εισαγόμενη αντίστοιχη ποσότητα κόστιζε 1-2 ευρώ φθηνότερα.

Μειώνεται η κερδοφορία της

Το Δημόσιο ελέγχει σήμερα το 55% της εταιρείας Ελληνικές Αλυκές, ενώ ποσοστό 20% ανήκει στους ΟΤΑ και 25% στην εταιρεία Κάλας. Η κερδοφορία της εταιρείας βαίνει μειούμενη μετά το 1995, όμως η επιχείρηση στηρίζεται εξ ολοκλήρου σε ίδια κεφάλαια, καθώς έχει μηδενίσει τον τραπεζικό δανεισμό της. Οι οκτώ δήμοι που έχουν αλυκές σχεδιάζεται να ελέγχουν το 20% των μετοχών και να εισπράττουν ποσοστό του ετήσιου τζίρου. Η μεγαλύτερη από τις οκτώ αλυκές είναι του Μεσολογγίου, έχει έκταση 11.220 στρέμματα και ετήσια παραγωγική δυναμικότητα 120.000 τόνων πρωτογενούς άλατος.

Οι εταιρείες που αντιδρούν, υποστηρίζουν ότι στην περίπτωση που ο μεγαλύτερος ανταγωνιστής τους, η Κάλας, αποκτήσει τον έλεγχο των Ελληνικών Αλυκών, θα μονοπωλήσει την αγορά

Οι τρεις κυρίαρχοι της αγοράς


● Η ΚΑΛΑΣ.Ιδρύθηκε το 1922 και αυτή τη στιγμή είναι η μεγαλύτερη ελληνική εταιρεία επεξεργασίας, τυποποίησης και διάθεσης θαλασσινού αλατιού και μία από τις μεγαλύτερες στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η εταιρεία δραστηριοποιείται επίσης στον χώρο των σαλατών και σε πλειάδα άλλων κατηγοριών τροφίμων.

Θεωρείται η πρώτη δύναμη στην ελληνική αγορά αλατιού και, σύμφωνα με δικά της στοιχεία, ελέγχει το 65% που πωλείται μέσω των σούπερ μάρκετ. Οι εξαγωγές της εταιρείας διοχετεύονται σε πάνω από 17 χώρες.

● Η ΠΕΡΛΑ.Ιδρύθηκε το 1976 από τον όμιλο εταιρειών Μπερτζελέτου και τον ολλανδικό όμιλο Αkzo Νobel. Η εταιρεία έχει σημαντικές εξαγωγικές επιδόσεις σε αγορές του εξωτερικού (ΗΠΑ, Γερμανία, Αγγλία, Ολλανδία, Κύπρος, Ουγγαρία, Αλβανία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Πολωνία, Τσεχία, χώρες της Αφρικής, Αυστραλία, χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης).

● Η ΧΙΩΝ.Ιδρύθηκε το 1936 και δραστηριοποιείται και στις εξαγωγές με το 10% της ετήσιας παραγωγής της να διανέμεται στο εξωτερικό με την επωνυμία της ή σε μορφή Ρrivate Label προϊόντος. Χώρες όπως η Γερμανία, η Αυστρία, η Τσεχία, η Μάλτα, Κύπρος, η Βουλγαρία, η Ουγγαρία, ο Καναδάς, η Ρουμανία, οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και άλλες εισάγουν θαλασσινό αλάτι από τη Χιών και το χαρακτηρίζουν είδος πολυτελείας, γιατί προέρχεται από τις ελληνικές θάλασσες.

Τελευταία Νέα