«Και φέτος το καλοκαίρι πολύς κόσμος, Έλληνες και ξένοι, δοκίμασε την εμπειρία μιας βαρκάδας στον μυθικό Αχέροντα. Εμείς οι τέσσερις βαρκάρηδες του ποταμού τούς ξεναγούμε εν πλω στην πλούσια πανίδα και χλωρίδα του, στην ιστορία του μοναδικού αυτού υγροβιότοπου…».
Ατραξιόν οι αηδονοφωλιές
Κατά μήκος του ποταμού, ατραξιόν είναι οι παράξενες αηδονοφωλιές, αυτές που κατασκευάζει σαν σακούλα ένα είδος αηδονιού, η σακουλοπαπαδίτσα. Με την τέχνη της, τις φτιάχνει από άνθη ιτιάς, σαν βαμβάκι, που τα βουτά στο νερό, για να τις κάνει και αδιάβροχες. Τις κρεμά στο τελευταίο κλαδί πάνω απ΄ το νερό, για μεγαλύτερη ασφάλειά του, για να προστατεύεται από φίδια ή ποντίκια, που απειλούν τα μικρά του ή το ίδιο. Συχνά ωστόσο τις κόβουν οι άνθρωποι για σουβενίρ…», λέει στα «ΝΕΑ» κι εξηγεί πως, δέκα χρόνια πριν, χρειάστηκε να ενταχθεί στο πρόγραμμα «Leader ΙΙ» της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να βγάλει ειδική επαγγελματική άδεια από την τοπική Νομαρχία, για τις πλωτές περιπλανήσεις του. Στα επόμενα χρόνια οι βαρκάρηδες του Αχέροντα έγιναν δύο, πλέον είναι τέσσερις, ο τελευταίος συμπλήρωσε πέρυσι την τριάδα. «Τον πρώτο καιρό δουλεύαμε ο καθένας μόνος του, τώρα πια υπάρχει συνεργασία μεταξύ μας: εκτελούμε κατά σειρά τα δρομολόγιά μας, σχεδόν κάθε μισή ή και μία ώρα, από τις 9 το πρωί μέχρι τις 8 το βράδυ».
«Ταξιτζής» στον ποταμό…
Παππούς με τέσσερα εγγόνια, ο 64χρονος Παργινός κ. Κώστας Γιάκης επιμένει, κάτι λιγότερο από μία δεκαετία, να κουμα ντάρει το καΐκι του, την «Εφύρα», στον Αχέροντα, να βγάζει μ΄ αυτό, με τη βοήθεια και της συζύγου του, το μεροκάματο, εναλλάξ σε θάλασσα και ποτάμι. Από τον Μάιο, ειδικά κάθε Ιούλιο και Αύγουστο, αραιότερα έως τα μέσα Σεπτεμβρίου, επιβιβάζει καθημερινά έως και 34 επισκέπτες της περιοχής- κυρίως Έλληνες και Ιταλούς – σε καθένα από τα δρομολόγιά του. «Κάθε φορά που πιάνω το τιμόνι ξανανιώνω, νιώθω 15 χρονών! Πενήντα εφτά χρόνια ψαράς και καπετάνιος- τα τελευταία τριάντα πέντε σε τουριστικά δρομολόγια από την Πάργα ώς το ιστορικό Νεκρομαντείο, του χρόνου θα το σκεφτώ αν θα βγω στη σύνταξη, θα λυπηθώ εάν τελικά φύγω…», υποστηρίζει κι έχει τους λόγους του να μη θέλει να πάει… σπίτι του. «Η διαδρομή αυτή είναι από τα πιο όμορφα κομμάτια της Ελλάδας, με πάρα πολύ πράσινο! Στα νερά της περιοχής, η μητέρα του Αχιλλέα, η Θέτις, τον βούτηξε και τον έκανε άτρωτο, όχι όμως και στη φτέρνα του, από την οποία και τον κράταγε. Συμβολικά, λοιπόν, κι εμείς οι βαρκάρηδες φροντίζουμε να παίρνουμε με κουβά νερό στη διάρκεια της διαδρομής- ξενάγησης. Το προσφέρουμε στους τουρίστες μας, τους καλούμε να βρέξουν με αυτό τα χέρια τους, για να γίνουν και αυτοί “άτρωτοι”, πιο δυνατοί…».
ΝΕΡΟΧΕΛΩΝΕΣ ΚΑΙ ΠΕΤΑΛΟΥΔΕΣ
«Στο ποτάμι έχουν την ευκαιρία να έρθουν τετα-τετ με νεροχελώνες και μπλε πεταλούδες, να δουν νερόφιδα δίπλα στο καΐκι μας!»