«Αυτό που μας συνδέει με τη βαυαρική καταγωγή μας είναι το θρήσκευμα.
Είμαστε οι περισσότεροι καθολικοί. Είναι αστείο έπειτα από τόσα χρόνια να μιλάμε για κάτι διαφορετικό. Ο πατέρας μου, Ιωσήφ Βάγγερ, πολέμησε στον μικρασιατικό πόλεμο».
O κ. Δημήτρης Βάγγερ με το βαυαρικής καταγωγής όνομα είναι ένας από τους απογόνους των 18 οικογενειών που προτίμησαν να παραμείνουν στην Ελλάδα μετά την αποχώρηση του Όθωνα τον Οκτώβριο του 1862. Από αυτές τις οικογένειες έμειναν τα περίεργα για την Ελλάδα ονόματα όπως Γιάμαν, Χόφμαν, Πίτλιγκερ, Κελμάγιερ. Όπως λέει ο κ. Δημήτρης Βάγγερ, «οι περισσότεροι από τους Βαυαρούς που ήρθαν στην Ελλάδα και ανήκαν στον στρατό του Όθωνα έμειναν στο Ηράκλειο. Και υπάρχει μάλιστα ένας μύθος γύρω από την επιλογή του τόπου όπου προτίμησαν να μείνουν: λέγεται ότι έσφαζαν ένα αρνί και έμεναν στο μέρος που πάγωνε το αίμα πιο γρήγορα. Έψαχναν ένα μέρος που να είναι ξηρό, έτσι δημιούργησαν τη συνοικία στο Ηράκλειο Αττικής που βρίσκεται στα όρια με την Καλογρέζα».
Αγρότες
Αυτοί που παρέμειναν είχαν στην κατοχή τους χωράφια και συνέχισαν να ζουν καλλιεργώντας τη γη που τους μοίρασε ο Όθωνας. «Αυτή ήταν μέχρι τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η βασικότερη επαγγελματική δραστηριότητα. Γεωργός ήταν και ο πατέρας μου μέχρι το 1942».
Εκείνη τη χρονιά η οικογένεια του Ιωσήφ Βάγγερ μετακομίζει με τα παιδιά της στη Γερμανία. «Ο πατέρας μου δεν τους ήθελε τους Γερμανούς, δεν τους συμπαθούσε. Το μίσος του μεγάλωσε όταν πήγαμε στη Γερμανία γιατί μας έταξαν λαγούς με πετραχήλια». Σε αυτό το σημείο παρεμβαίνει η κ. Κοντσέτα, η αδελφή του κ. Δημήτρη Βάγγερ, η οποία θεωρεί τον εαυτό της υπεύθυνο για εκείνη τη μετακόμιση στη χιτλερική Γερμανία. «Εγώ πήγαινα και μάθαινα κρυφά από τους γονείς μου γερμανικά. Εκείνη την εποχή ήταν σαν να λέμε τα αγγλικά της εποχής. Η «φρόιλαϊν», η δασκάλα, μάς έκανε πλύση εγκεφάλου. Μας είπε ότι μπορεί να μας πάει διακοπές στη Γερμανία. Εγώ δεν μπορούσα να το πω στους γονείς μου, αφού πήγαινα κρυφά στο μάθημα».
Οι γονείς της κ. Κοντσέτας Βάγγερ πείστηκαν έπειτα από την επίσκεψη της δασκάλας των γερμανικών στο σπίτι τους όπου τους είπε ότι θα προσέφερε τρίμηνες διακοπές στη Γερμανία και φυσικά το παιδί τους θα ήταν ασφαλές. «Δεν χρειαζόταν όμως να πειστεί ο πατέρας μου και πολύ, αφού το 1942 στην Αθήνα η κατάσταση ήταν τραγική. Πήγαμε λοιπόν στο Τέκερζεε και πραγματικά περάσαμε φανταστικά. Φαγητά, γλυκά και παιχνίδια για ένα παιδί που ερχόταν από μια χώρα στην οποία πεινούσαν ήταν ανεκτίμητα». Εκτός όμως από εκείνα που ενθουσιάζουν ένα παιδί η κ. Κοντσέτα φέρνει και στο μυαλό της και μια άλλη ιστορική εμπειρία. «Μια μέρα η δασκάλα μάς είπε ότι θα πάμε στο σπίτι του Χάιντς Χίλμερ. Έτσι κι έγινε: μας υποδέχτηκε η γυναίκα τού υπαρχηγού του Χίτλερ και μας φιλοξένησε για μία μέρα». Όταν γύρισε στην Ελλάδα η κ. Κοντσέτα δεν περίμενε να επιστρέψει εκ νέου στη Γερμανία λίγους μήνες αργότερα: «Τον Απρίλιο του 1942 μετακομίσαμε οικογενειακώς στη Γερμανία. Η προπαγάνδα της δασκάλας των γερμανικών- που έγινε και σε άλλους με την ίδια καταγωγή- έπιασε τόπο για δεύτερη φορά. Έπεισε τον πατέρα μου ότι εκεί θα ήμασταν καλύτερα, δίνοντάς του μάλιστα πολλές υποσχέσεις. Ό,τι είχαμε εδώ σε περιουσιακά στοιχεία θα μας τα προσέφεραν κι εκεί». Σύμφωνα με την κ. Κοντσέτα, κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ. Τα τρία χρόνια παραμονής τους στη χιτλερική Γερμανία ήταν επώδυνα, ιδιαίτερα για τον πατέρα της:
«Όχι μόνο δεν του έδωσαν αυτά που του υποσχέθηκαν, τον έκαναν χαμάλη και του συμπεριφέρονταν απαίσια. Ζήσαμε τρία χρόνια κόλασης και γι΄ αυτό δεν τους συμπαθώ τους Γερμανούς».
Μετανάστης
Η κακή εικόνα για τον τόπο καταγωγής τους ενισχύθηκε δύο δεκαετίες μετά όταν ο κ. Δημήτρης Βάγγερ πήγε στη Γερμανία για να δουλέψει: «Έμεινα από το 1969 έως το 1982. Είναι ένα τέλεια οργανωμένο κράτος, όμως δεν συμπαθώ τον λαό του. Δεν έχω καλή εικόνα για εκείνους». Παρόλα αυτά, ο κ. Βάγγερ παρακολουθεί καθημερινά γερμανικά κανάλια γιατί όπως λέει: «Μου αρέσει παρά πολύ η γλώσσα τους. Γι΄ αυτό και την έμαθα. Η σχέση μου με τη Γερμανία σταματάει εκεί».
ΣΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Οι Βαυαροί λέγεται ότι έσφαζαν ένα αρνί και στο μέρος που πάγωνε το αίμα πιο γρήγορα έφτιαχναν το σπίτι τους
Δεκαοκτώ οικογένειες δεν έφυγαν το 1862
ΤΟΝ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ του 1833 ο Όθων σε ηλικία 17 ετών ήρθε στην Ελλάδα, στο Ναύπλιο, με τη βρετανική φρεγάτα «Μαδαγασκάρη» μαζί με τριμελή αντιβασιλεία Βαυαρών (που θα κυβερνούσε μέχρι αυτός να ενηλικιωθεί το 1835) και 3.850
Βαυαρούς στρατιώτες. Από αυτούς 18 οικογένειες παρέμειναν και μετά την αποχώρηση του Όθωνα από την Ελλάδα, το 1862. Οι περισσότερες από αυτές τις οικογένειες ήταν στο Ηράκλειο, εκεί όπου είχαν επιλέξει να μείνουν όταν έφτασαν στην Ελλάδα. Σήμερα από τους περίπου 700 καθολικούς που μένουν στο Ηράκλειο Αττικής, οι περίπου 40 είναι βαυαρικής καταγωγής.
