Oι ασθενείς που υποβάλλονται σε χειρουργικές επεμβάσεις διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να εκδηλώσουν κάποια επικίνδυνη θρόμβωση του αίματος επί πολύ περισσότερο από όσο νόμιζαν οι ειδικοί έως τώρα. Μια νέα, μεγάλη μελέτη έδειξε πως ο κίνδυνος παραμένει αυξημένος για διάστημα έως και έναν χρόνο μετά την εγχείρηση – και όχι για τις τέσσερις ή τις πέντε πρώτες εβδομάδες.
Η μελέτη, που βασίζεται σε ανάλυση στοιχείων από περισσότερες από 947.000 Βρετανίδες, έδειξε πως τις έξι πρώτες εβδομάδες ύστερα από μια εγχείρηση η πιθανότητα να εμφανιστεί επικίνδυνη θρόμβωση είναι κατά μέσο όρο 70 φορές υψηλότερη από ό,τι αν δεν είχε γίνει εγχείρηση.
Όπως γράφουν στη «Βρετανική Ιατρική Επιθεώρηση» ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, η συνήθης τακτική για την πρόληψη των μετεγχειρητικών θρομβώσεων είναι να χορηγούνται αιμολυτικά φάρμακα στους ασθενείς για τέσσερις έως πέντε εβδομάδες μετά την εγχείρηση. Ωστόσο, αυτό δεν φαίνεται να τους προστατεύει αρκετά καθώς η ανάλυση των στοιχείων έδειξε πως παρότι ο κίνδυνος θρόμβωσης είναι υψηλότερος την τρίτη μετεγχειρητική εβδομάδα, απαιτούνται 12 μήνες για να εξισωθεί με αυτόν που διατρέχουν οι μη χειρουργημένοι ασθενείς.
Επιπλέον, υπάρχουν ορισμένες χειρουργικές επεμβάσεις που καθιστούν τους ασθενείς ιδιαίτερα ευάλωτους στις θρομβώσεις. Στην πραγματικότητα, οι ερευνητές υπολόγισαν πως κατά μέσο όρο μία στις 140 γυναίκες που χειρουργούνται θα εισαχθεί εκ νέου στο νοσοκομείο λόγω θρόμβωσης μέσα σε 12 εβδομάδες από το χειρουργείο. Στις γυναίκες όμως που κάνουν αρθροπλαστική ισχίου ή γόνατος, η αντίστοιχη πιθανότητα είναι μία στις 45 και σε όσες χειρουργούνται για καρκίνο μία στις 85.
Ο κίνδυνος είναι αυξημένος ακόμα και όταν οι εγχειρήσεις απαιτούν ελάχιστη νοσηλεία και συνεπώς ακινησία: ήταν δεκαπλάσιος για τις γυναίκες που είχαν μείνει μόνο μία ημέρα στο νοσοκομείο.
Οι φλεβικές θρομβώσεις κοστίζουν ετησίως τη ζωή σε περίπου 25.000 ανθρώπους μόνο στη Βρετανία και πιστεύεται πως στην πλειονότητά τους μπορεί να αποφευχθούν με τη λήψη των κατάλληλων μέτρων.
Σε μεγάλο βαθμό πιστεύεται πως οφείλονται στην ακινησία που μοιραία επιφέρει κάθε εγχείρηση, ενώ θεωρούνται πιθανότερες σε ανθρώπους ηλικίας άνω των 40 ετών που πάσχουν από αναπνευστικά ή καρδιολογικά προβλήματα καθώς και από φλεγμονώδη νοσήματα όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα.
Οι θρομβώσεις είναι επικίνδυνες διότι αν ο θρόμβος αποκολληθεί από το σημείο όπου εμφανίστηκε μπορεί να φτάσει μέχρι τους πνεύμονες προκαλώντας πνευμονική εμβολή.
