Το Γατικό λεξικό του Νίκου Πλατή, ογκώδες, πλούσιο σε περιεχόμενο, καλύπτει με τα λήμματά του την ευρύτητα και το βάθος των δράσεων και αντιδράσεων που προκαλούν οι αίλουροι στο ανθρώπινο τοπίο και τον πολιτισμό μας από αρχαιοτάτων χρόνων ώς την πρώτη δεκαετία του εικοστού πρώτου αιώνα.
Αποτέλεσμα εμβριθούς γατικής λογιότητας, το χαρακτηρίζει η ελαφρότητα του σοβαρού ύφους του. Ως γνωστόν, η ελαφρότητα της γάτας είναι σοβαρή, σε αντίθεση με τη σοβαρότητα του σκύλου που πάσχει από αφόρητη ελαφρότητα- αυτοί μόνο να γαβγίζουν ξέρουν. Με δυο λόγια, οι γάτες έχουν χιούμορ, ενώ οι σκύλοι μόνο πλάκα ξέρουν να κάνουν.
Από τη «γαλή της Παλαιάς Διαθήκης» ώς το «νιάου νιάου βρε γατούλα» της εθνικής μας κινηματογραφίας, ο αναγνώστης του μπορεί να βρει χρήσιμες πληροφορίες για τις διατροφικές συνήθειες, τη συμπεριφορά του ή της γάτας του απέναντι στη μελαμίνη, σημαντικές λαογραφικές καταγραφές, όπως το «Καλόγερος βαρβάτος κοιτάει σαν μαύρος γάτος», καθώς και απαραίτητες ερμηνείες του ειδικευμένου γατικού λεξιλογίου- βλ. το λήμμα «καλκούτα», συνώνυμο του «ταρταρούγα» με τη σημασία της τρίχρωμης γάτας. Αλλά και νέες ερμηνείες που θα εμπλουτίσουν το λεξιλόγιό του, όπως:
τζάνκι:ο χρήστης αρωματισμένων τσιγάρων τύπου βιρτζίνια συμπεριφέρεται όπως ακριβώς ένα τζάνκι, το ίδιο όπως και μια γάτα που από τις τόσες γατοκονσέρβες της αγοράς προτιμά τη συγκεκριμένη μάρκα, το συγκεκριμένο προϊόν (λες και περιέχει κάποια ουσία που χωρίς αυτή δυσκολεύεται πολύ να ζήσει… κανονικά, παρουσιάζει, δηλαδή, συμπτώματα στέρησης).
Δεν ισχυρίζομαι πως το έργο του κυρίου Πλατή είναι ανατρεπτικό. Μπορεί όμως να γεμίσει πολλές άδειες νύχτες του επερχόμενου χειμώνα- αμήν και πότε!- και το κυριότερο να βοηθήσει την παρέα σας να μην πλήττει αφόρητα όταν, για πολλοστή φορά, τους διηγηθείτε τη γνωστή ιστορία που αρχίζει με το περίφημο: «Ξέρεις τι έκανε σήμερα η άτιμη η δικιά μου;»
