Το ότι έφτασε ο χειμώνας το καταλαβαίνουμε επειδή αμέσως χαλάει το καλοριφέρ μας. Πάντα παθαίνει κάτι με το κρύο, ενώ με τη ζέστη είναι μια χαρά. Ελπίζω τώρα με τα πιστοποιητικά πρασινάδας που θα δίνει το υπουργείο Περιβάλλοντος, να μας εκτιμήσει που μένουμε χωρίς θέρμανση τον μισό χειμώνα.

Να μη μετρήσει μόνο που είναι παλιάς τεχνολογίας, αν έχουμε μονώσεις στα παράθυρα και στέγη με γρασίδι, γιατί δεν έχουμε. Πώς θα μπορούσαμε να καταλαβαίνουμε το κρύο αν είχαμε τέτοια; Θα περνούσε ο χειμώνας και δεν θα το ξέραμε, θα γινόταν η ζωή μας τόσο μονότονη, χωρίς εποχές, χωρίς γεύση.

Πώς θα συνεχιζόταν η παράδοση της φασολάδας, αν μπορούσαμε να τη φάμε χωρίς να φοράμε γάντια; Θα γλείφαμε στ΄ αλήθεια τα δάχτυλα, αντί για τα γάντια, και θα χανόταν η μισή νοστιμιά. Όχι, εμείς δεν θέλουμε να χαλάσουμε το κλίμα, να υπερθερμανθεί ο πλανήτης. Ας υποθερμαινόμαστε λοιπόν στο σπίτι, δεν πειράζει, πού θα πάει, θα συνηθίσουμε. Προκειμένου να μείνουν ξύπνιες οι αρκούδες όλο τον χειμώνα, ας μείνουμε εμείς άυπνοι κάτω από το πάπλωμα. Γιατί οι αρκούδες, το μάθατε, μπερδεύτηκαν οι καημένες από την πολλή ζέστη και τριγυρίζουν σαν τις άδικες κατάρες σε κάμπους και βουνά, κι έχουν αδυνατίσει. Άσε που τρελαίνονται με τις ανθισμένες αμυγδαλιές, γιατί δεν έχουν ξαναδεί ποτέ τους. Θα έχουν και προβλήματα αναπαραγωγής επειδή δεν κοιμούνται, πέρα από την κατάθλιψη που υποπτεύομαι ότι θα πάθουν βλέποντας διαρκώς την πραγματικότητα, αντί να καταφεύγουν στα όνειρά τους. Αν είχα στο σπίτι μου μια αρκούδα αυτές τις ημέρες θα μπορούσα να την κοιμίσω μια χαρά, αλλά πάει αναξιοποίητο το κρύο. Ελπίζω να μη μετρήσει κι αυτό στο οικολογικό πιστοποιητικό που οπωσδήποτε θα διεκδικήσω.