«Βρικόλακες σπαράσσουν το θέατρο και το σινεμά μας»
Του Παύλου Θ. Κάγιου
«Αυτό το βραβείο είναι η σημαντικότερη επιβεβαίωση για όσα πάντοτε πίστευα. Οτι όταν επιθυμείς και προσπαθείς για κάτι, ό,τι εμπόδια κι αν συναντήσεις, όποιοι καλοθελητές κι αν σου ανοίξουν ή σου κλείσουν τον δρόμο, εν τέλει θα τα καταφέρεις. Θέλει και αρετή και τόλμη η ελευθερία», λέει ο Γιάννης Τσορτέκης. Η ομάδα Βlind Μice που εκπροσώπησε την Ελλάδα με την ταινία «11» ως την καλύτερη του 48 Ηour Film Ρroject Αthens 2009 στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Filmapalooza στο Las Vegas των ΗΠΑ κατάφερε να διακριθεί με το βραβείο καλύτερης ερμηνείας ηθοποιού στον Γιάννη Τσορτέκη. Η ερμηνεία του Ελληνα ηθοποιού αξιολογήθηκε ως η σημαντικότερη μεταξύ 79 ήδη βραβευμένων από τις χώρες τους συμμετοχών απ΄ όλα τα μέρη της Γης. Ενα βραβείο που θα φέρει την ταινία και στο Φεστιβάλ των Καννών.
Καυτό, όντως, το σενάριο του «11»: περιγράφει την ιστορία ενός νεαρού πυγμάχου που επιτυγχάνει συνεχώς νίκες, αλλά δύο ήττες θα τον τρομοκρατήσουν, θα καταφύγει στα αναβολικά και θα αρχίσει να ζει έναν μεγάλο κατήφορο…
«Το “11” δείχνει τι σημαίνει πιστεύω στον άλλο απέναντί μου, τι σημαίνει εν-πιστεύομαι τον άλλον απέναντί μου, τι σημαίνει όριο και περιορισμός, δυνατότητα, προσφορά. Ολα αυτά είναι το “11”», λέει ο Γιάννης Τσορτέκης και αναγνωρίζει πως «η εμπιστοσύνη που μου παρείχαν οι Γιάννης Χριστοφόρου, Θεόφιλος Παπαστυλιανός στη σκηνοθεσία και οι Ασπα Καλλιάνη, Χριστίνα Σέκερη στο σενάριο, με έκαναν να νιώσω και να εκφράσω ό,τι πιο μεστό και βαθύ».
Ανθρωπος του θεάτρου ο Γιάννης Τσορτέκης με πάνω από 15 χρόνια στον χώρο και συμμετοχή σε δεκάδες παραστάσεις που έχουν «γράψει». Ωστόσο η εμπειρία του «11» τον κάνει να σκέφτεται ότι «ο κινηματογράφος είναι πλέον ό,τι πιο όμορφο έχει μπολιάσει τη ζωή μου» και να καταλήγει: «Ούτως ή άλλως και τη σχέση μου με το θέατρο κινηματογραφικά την αντιμετώπιζα όλα τα χρόνια. Αυτή η συνείδηση του στιγμιαίου και της προσωρινότητας που υπάρχει στον κινηματογράφο, όπου όλα πρέπει να συμβούν όντως τώρα χωρίς άλλη επιλογή, ταυτίζεται με την ανάγκη μου να βιώνω με πάθος την κάθε στιγμή, καλή ή κακή».
Πώς βλέπεις τον σημερινό ελληνικό κινηματογράφο;
Ο ελληνικός κινηματογράφος όπως και το θέατρο κατασπαράσσονται από βρικόλακες. Δεν υπάρχει σχέση με τα πράγματα. Υπάρχει σχέση με τα χρήματα. Εχει γίνει κάτι καλύτερο από βιοτεχνία ξεπλύματος χρήματος που το διαχειρίζονται λίγοι. Γι΄ αυτό όσο πιο κάτω προς τον βόθρο πάμε τόσο πιο κοντά στο να αναπνεύσουμε κάποια στιγμή βρισκόμαστε.
Είναι όλα χάλια, λοιπόν, στον ελληνικό κινηματογράφο και το θέατρο;
Οχι, βέβαια. Η παρουσία νέων ανθρώπων που αντιδρούν παράγοντας τέχνη από την αγωνία τους με μέσο το τίποτα, αλλά έχοντας βαθιά και ουσιαστική σχέση με τα τεκταινόμενα αλλά και με τις τεχνολογίες, είναι το μέλλον. Το φασιστικό αλλά καθοριστικό για την τέχνη “ενός ανδρός αρχή” ισχύει για όλους. Με τη διαφορά ότι στα νέα παιδιά αυτό βρίσκει εφαρμογή μέσα από το μοίρασμα γνώσης και εμπειρίας και έχει το αποτέλεσμά του, ενώ για τους άλλους που ευαγγελίζονται ότι γνωρίζουν, σκοπό έχει τη διασφάλιση της όποιας θέσης δημιούργησαν οι ίδιοι και κατέχουν.
Η οικονομική κρίση πώς εκφράζεται στον χώρο της τέχνης;
Όσοι τρομοκρατήθηκαν στον χώρο της τέχνης δεν είναι επειδή δεν θα δοθούν χρήματα γι΄ αυτήν. Ούτως ή άλλως δεν υπήρξε ποτέ πολιτιστική πολιτική που να επενδύσει σ΄ αυτό επάνω. Τρομοκρατημένοι είναι όσοι έφτασαν να αλλοτριωθούν μέσα από τους χρυσούς πόρους που πάντοτε λάμβαναν, που τώρα θα κοπούν και έχουν συνηθίσει σε άλλη ζωή. Ευεργέτημα του κράτους προς τους πολίτες του το βρίσκω αυτό. Να γίνει επιτέλους ξεκαθάρισμα.
LΙΝΚ
Δείτε την ταινία «11» στην ηλεκτρονική διεύθυνση:
http://vimeo. com/9376749
